Yerel Yönetimlerin Görev Alanı ve Organize Sanayi Bölgelerin Örneği

Planlı sanayileşmeyi sağlamak için oluşturulan organize sanayi bölgelerine 4562 sayılı Kanun ile özel hukuk tüzel kişiliği tanınmıştır. Tanınan istisna ve muafiyetlerle teşvik edilen organize sanayi bölgelerine aynı zamanda önemli kamusal yetkiler de tanınmıştır. Önemli bir kısmı yerel yönetimlere ait olan yetkilerin bazıları aynı zamanda kolluk faaliyeti çerçevesinde kullanılan yetkilerdendir. Özel hukuk tüzel kişisi olarak nitelenen organize sanayi bölgelerine tanınan yetkilerin hukuka uygun olup olmadığının tartışılmasında referans alınabilecek başlıca iki temel ilkenin varlığından söz edilebilir. Bu ilkeler: Yerel yönetimlerin özerkliği ilkesi ile kolluk yetkilerinin devredilmezliği ilkesidir. Bu çalışmada yerel yönetimlerin özerkliği ilkesinin bir görünümü olan yerel yönetimlerin görev alanları karşısında organize sanayi bölgelerinin statüsü ve yetkileri ele alınmıştır

Functions of Local Governments and Industrial Parks Example

Industrial parks, established for planned industrialization, are granted as legal entity of private law with act no 4562. Important public powers are provided for industrial parks that are promoted by exemptions and exceptions. A significiant portion of these powers belong to local government and some of them are executed within the scope of the police activity. There are two main principles to refer when discussing whether those powers provided for industrial parks, which are defined as private legal entities, are lawful or not. These principles are: Principle of local self-government and principle of non-delegability of the police activity. In this paper, the status and powers of the industrial parks against funtions of local governments, which is a reflection of principle of autonomy, are discussed

___

  • Alcaraz, Hubert. (2009). Le Principe de Libre Administration des Collectivités Territoriales dans la Jurisprudence Constitutionnelle Après la Révision Constitutionnelle du 28 mars 2003. RFDA, Sayı Mayıs-Haziran, 497- 514.
  • Atay, Ender Ethem. (2012). İdare Hukuku. 3. Bası. Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Bénoit, Francis-Paul. (1987 mise à jour septembre 2004). Les Attributions des Collectivités Locales, La Répartition des Attributions. Encyclopédie des Collectivités Locales, Chapitre 1, Folio no: 4012, Dalloz.
  • Bozkurt, Tamer. (2008). “Haklarında Özel Bir Sınırlama Nedeni Öngörülmemiş” Temel Hak ve Hürriyetlerin Sınırlandırılması Sorunsalı: “Sözleşme Hürriyeti” Açısından Durum. ABD, Yıl: 66, Sayı: 1, 134-142.
  • Brisson, Jean-François. (2003), Les Nouvelles Clefs Constitutionnelles de Répartition Matérielle des Compétences entre l’Etat et les Collectivités Locales. AJDA, Sayı: 11, 529-539.
  • Chapus, René. (2001). Droit Administratif Général. (Tome I). Paris: Montchrestien.
  • Çolak, Nusret İlker. (Haziran 2005). Organize Sanayi Bölgelerinin Hukuki Niteliği ve Kamulaştırma Yetkisi. e-akademi, sayı: 40, 04 Kasım 2014 tarihinde http://eakademi.org/makaleler/nicolak-3.htm adresinden erişildi.
  • Çolak, Nusret İlker. (Ocak 2007). Organize Sanayi Bölgelerinde Tüzel Kişilik ve Kanun Değişikliği Tasarı Taslağının Değerlendirilmesi, Prof. Dr. Ergün A. Çetingil ve Prof. Dr. Rayegan Kender 50. Birlikte Çalışma Yılı Armağanı. 05 Kasım 2014 tarihinde http://www.ilkercolak.com.tr/organize-sanayi- bolgelerinde-tuzel-kisilik-ve-kanun-degisikligi-tasaritaslaginin-degerlendirilmesi/ adresinden erişildi.
  • Douence, Jean-Claude. (2005, mise à jour mars 2014). Le Statut Constitutionnel des Collectivités Territoriales. Encyclopédie des Collectivités Locales, Chapitre 1, Folio: 63, Dalloz.
  • Favoreu, Louis. (2003). La Notion Constitutionnelle de Collectivité Territoriale. Petit, Jacques (Ed.). Les Collectivités Locales Mélanges en l’Honneur de Jacques Moreau. Paris: Economica. 155-163.
  • Favoreu, Louis/Roux, André. (2002). La libre administration des collectivités territoriales est-elle une liberté fondamentale?. Cahiers du Conseil constitutionnel, Sayı 12, 14 Kasım 2014 tarihinde http://www.conseil-constitutionnel.fr/conseilconstitutionnel/francais/nouveaux-cahiers-duconseil/cahier-n-12/la-libre-administration-descollectivites-territoriales-est-elle-une-libertefondamentale.52098.html adresinden erişildi.
  • Giritli, İsmet/Bilgen, Pertev/Akgüner, Tayfun/Berk, Kahraman. (2012). İdare Hukuku. (5. Bası). İstanbul: Der Yayınları. Gohin, Olivier. (2003). La Nouvelle Décentralisation et la Réforme de l’Etat en France. AJDA, Sayı: 11, 522-528.
  • Gözler, Kemal. (2013). 6360 Sayılı Kanun Hakkında Eleştiriler: Yirmi Dokuz İlde İl Özel İdareleri ve Köylerin Kaldırılması ve İlçe Belediyelerinin Büyükşehir İlçe Belediyesi Hâline Dönüştürülmesi Anayasamıza Uygun mudur?. Legal Hukuk Dergisi, Cilt 11, Sayı 122, 37-82, 15 Kasım 2014 tarihinde http://www.idare.gen.tr/6360- elestiriler.pdf adresinden erişildi.
  • Gözler, Kemal/Kaplan, Gürsel. (2015)İdare Hukuku Dersleri. (16. Baskı). Bursa: Ekin.
  • Gözübüyük, A. Şeref/Tan Turgut. (2014). İdare Hukuku. (10. Bası, Cilt I Genel Esaslar). Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Guillaume, Marc. (2010). QPC: textes applicables et premières décisions. Cahiers du Conseil constitutionnel, Sayı 29, 14 Ocak 2015 tarihinde http://www.conseilconstitutionnel.fr/conseilconstitutionnel/francais/nouveaux-cahiers-duconseil/cahier-n-29/qpc-textes-applicables-etpremieres-decisions.52730.html adresinden erişildi.
  • Günday, Metin. (2013). İdare Hukuku. (10. Baskı). Ankara: İmaj Yayıncılık.
  • Güner, Ayşe. (2007). Nasıl Bir Hizmet Bölüşümü? Temel İlkeler ve Türkiye Uygulaması. Mengi, Ayşegül (Ed.). Yerellik ve Politika, Ruşen Keleş’e Armağan. Ankara: İmge Kitabevi, 47-66.
  • Janicot, Laetitia. (2004). Réflexions sur la Notion de Compétences Propres Appliquée aux Collectivités Territoriales en Droit Français. AJDA, Sayı: 29, 1574-1583.
  • Jégouzo, Yves/Verpeaux, Michel. (2011). Les Collectivités Territoriales. Gonod, Pascale - Melleray, Fabrice - Yolka, Philippe. Traité de Droit Administratif. Paris: Dalloz. 269-331.
  • Kalabalık, Halil. (2005). Avrupa Birliği Ülkeleriyle Karşılaştırmalı Yerel Yönetim Hukuku. Ankara: Seçkin.
  • Kalabalık, Halil. (2015). İmar Hukuku Dersleri. (7. Baskı). Ankara: Seçkin.
  • Karaarslan, Mehmet. (2007). Türkiye’de Yerel Yönetimler Reformu Bağlamında Yerel Yönetimlerin Özerkliği ve Denetimi. Doktora Tezi. Ankara: AÜSBE. 14 Ocak 2015 tarihinde file:///C:/Users/MacBook%20Pro/Downloads/2496%2 0(1).pdf adresinden erişildi.
  • Karahanoğulları, Onur. (2013). Yerel Özerklik: Mahalli Müşterek İhtiyaçların Yerinden Yönetimi. Beşinci Ulusal Yerel Yönetimler Sempozyumu. Ankara, 65-97, 05 Ocak 2015 tarihinde http://80.251.40.59/politics.ankara.edu.tr/karahan/mak ale/yerelozerklik.htm adresinden erişildi.
  • Keleş, Ruşen. (1998). Yerinden Yönetim ve Siyaset. İstanbul: Cem Yayınevi.
  • Onar, Sıddık Sami. (1952). İdare Hukukunun Umumî Esasları. (Birinci Kitap). İstanbul: Marifet Basımevi.
  • Ozansoy, Cüneyt. (2002). Türkiye İdare Sisteminde Bir Parantez: GAP Olgusu. Özay, İl Han. Günışığında Yönetim. İstanbul: Alfa. 209-224.
  • Örnek, Acar. (1991), Kamu Yönetimi. İstanbul: Meram Yayın.
  • Özdek, Yasemin. (2009). Yönetişim ve Kalkınma Ajansları. Yerel Yönetimler Kriz ve Halkın Hakları. Ankara: Mattek Matbaacılık. 69-77.
  • Schoettl, Jean-Eric. (2005). La Loi de Programme Fixant les Orientations de la Politique Energétique Devant le Conseil Constitutionnel. LPA, Sayı: 168, 3-11, 09 Aralık 2014 tarihinde http://www.lextenso.fr.docelec.ubordeaux.fr/weblextenso/article/afficher?id=PA200516 801&origin=recherche;139&d=3627200661241 adresinden erişildi.
  • Touvet, Laurent/Ferstenbert, Jacques/Cornet, Claire. (2001). Les Grands Arrêts de la Décentralisation. Paris: Dalloz.
  • Ulusoy, Ali. (2005). Yerel Yönetimlere İlişkin Yeni Yasal Düzenlemelerin Değerlendirilmesi. Danıştay ve İdari Yargı Günü. 137. Yıl, 105- 117, 12 Aralık 2014 tarihinde http://www.danistay.gov.tr/upload/yayinlar/12_03_201 4_105144.pdf adresinden erişildi
  • Verpeaux, Michel. (2011). Contrôle des actes des collectivités territoriales et violation du principe de libre administration, Note sous l’arrêt de Conseil Constitutionnel, 17 mars 2011, Syndicat mixte chargé de la gestion de contrat urbain de cohésion sociale de l’agglomération de Papeete, no: 2010-107 QPC. AJDA, Sayı: 30, 1735-1739.
  • Verpeaux, Michel. (2011). Les Ambiguïtés Entretenues du Droit des Collectivités Territoriales. AJDA, Sayı 2, 99-106.
  • Yaşar, Hasan Nuri. (2013). İdare Hukuku. İstanbul: Der Yayınları. Yayla, Yıldızhan. (2009). İdare Hukuku. İstanbul: Beta.
  • Yıldırım, Turan. (2005). Türkiye’nin İdari Teşkilatı. (4. Baskı). İstanbul: Alkım Yayınevi.
  • Organize Sanayi Bölgeleri Kanunu Tasarısı Genel Gerekçesine, 28 Ekim 2014 tarihinde http://www.tbmm.gov.tr/sirasayi/donem23/yil01/ss222 .pdf adresinden erişildi.
  • Türkiye’de ve Dünyada OSB Uygulamaları başlıklı bölüme 05 Ocak 2015 tarihinde http://www.osbuk.org.tr/index.php?page=content/ayrin ti&id=1 adresinden erişildi.
  • Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı’nın metnine 04 Ocak 2015 tarihinde http://www.migm.gov.tr/AvrupaKonseyi/OzerklikSarti .pdf adresinden erişildi.