Bu çalışmanın konusunu res in commercio (alışverişe-ticari işlemlere elverişli mallar) ve res extra commecium (alışverişe –ticari işlemlere elverişli olmayan mallar) ayrımı oluşturmaktadır. Bu ayrım uygulamada kabul edilmiş, öğretide ise son dönemde ağırlıklı olarak varlığının reddedilmesi yönünde ilerleyen bir tartışmanın konusu olmuştur. Buna karşılık, klasik hukukçuların çalışmaları, res (mallar) bakımından yapılan bu ayrımın daha Principatus döneminde bulunduğunu doğrulamaktadır ki; res quarum commercium non est (ticari işlemlerin dışında kalan mallar) kategorisi buradan ortaya çıkar. Bu, iuris periti’ nin (hukuk âlimlerinin) ifadelerinde yer bulan bir kategoridir; ancak sürekli yorumlarda varlığını belirmek için değil, kapsamındaki malları genişletmek ve aralarındaki benzerliğin yetkilendirdiği yeni anlayışın hukuki etkilerini artırmak için belirir.

This research relates to the category of res in commercio and resextra commercium. It is a division accepted in the manual, but the subjectof debate in the literature, which more recently tend to deny its veryexistence. The workings of the classical jurists instead confirms thepresence, already in the age of the Principato, of a distinction within theres, in which emerges with a solid foundation the category of res quarumcommercium non est: it is a stable category in the statements of iurisperiti, but on which appears the incessant work of interpretation face, notto assert its existence, but to expand the goods on and expand analogyvests the legal effects of the new understanding in it.