Object Concept in Art Education and Artists' Manners of Using with the Location in Their Works The Chair Selected as Object

Object Concept in Art Education and Artists’ Manners of Using with the Location in Their Works The Chair Selected as Object

The object in the artist’s work as a tool of expression varies depending on the conditions of the era, features of the art movement and the artist’s interpretation. The chair, as an object, has been in the works of many artists and brought different meanings to the work within the location throughout time. The selection of chair used by the artists in their work, their approach to the chair brought about new developments. The purpose of the study is to examine the approach to the chair with the field in terms of the object concept in art education, in line with the artists’ works. The study examines the process of modernization of artists’ interpretation of chair from the 20th Century to present day as well as its reflections on art education, contributing to art students in analyzing the object concept

PDF

___

Admin. (2009). Häfele Gateway. http://www.hafelegateway.com/mezzo-terra-mezzo-mare/ adresinden 02.08.2014 tarihinde erişilmiştir.
Akten, Z., E. (2008). Gelişen teknolojilerin dijital sanat alanında oluşturduğu yeni temalar ve mimarlığa katkıları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Albayrak, A. (2012). Günümüz Sanatında Birincil İfade Aracı Olarak Çizgi ve Desen Pratikleri, Erciyes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 32(1), 6.
Anonim (1997). Sanat kitabı: 500 sanatçı 500 sanat eseri. İstanbul: Yem Yayın, 253.
Atakan, N. (2006). “Robert Rauschenberg’in New Guggenheim Müzesi’ndeki, Mona Hatoum’um da Yeni Çağdaş Sanat Müzesi’ndeki Sergileri Üstüne.”, Sanat Dünyamız, Sayı: 100, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, 206.
Aslan, Şan, P. (2010). Çağdaş Sanatta nesne ve kişisel uygulamalar, Sanatta yeterlik eseri çalışma raporu, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Azılıoğlu, K. (2011). Sanat Eğitimi Veren Yükseköğretim Kurumlarında Kavramsal Sanat’ın Yansıma Olanakları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Bahtin, M. (2005). Sanat ve Sorumluluk. (Çev. Cem Ç.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Başar, R. (2000). Bilgi Çağında Disiplinler Arası bir metin olarak sanat. Bilgi Çağı ve Sanat. VI. Ulusal Sanat Sempozyumu, Hacettepe Üniversitesi, Güzel Sanatlar Fakültesi Yayınları, Ankara. Bozkurt, M. (2005). Video Sanatı, Bileşim Yayınevi, 93.
Buchholz, E., L., Bühler, G., Hille, K., Kaeppe, S., Stotland, I. (2012). Sanat. İstanbul: NTV Yayınları, 386-390- 483.
Cumming, R. (2006). Görsel rehberler sanat. İstanbul: İnkılap Kitabevi, 473-474. Erinç, S., M., (2004). Sanat Psikolojisine Giriş, Ankara: Ütopya Yayınevi, 26. Germaner, S. (1997). 1960 sonrası sanat (Akımlar, eğilimler, gruplar, sanatçılar). İstanbul: Kabalcı Yayınevi, 21-24.
Giderer, E., H. (2003). Resmin Sonu, Ütopya Yayınevi, 172.
Gomrich, E., H. (1999). Sanatın öyküsü (2. Basım), (Çev. Erol E. ve Ömer E.), İstanbul: Remzi Kitabevi, 605.
Heartney, E. (2008). Art& Today. New York: Phaidon, 53.
http://www.estanbul.com/doris-salcedonun-sandalyeleri-407241.html#.VUnipY7tmko, adresinden 09.09.2014 tarihinde erişilmiştir.
Honigman, A., F. (2011). David Salle. S. Farthing (ed.). Ölmeden önce görmeniz gereken 1001 resim. (s. 895). Çin: Caretta.
Kaplanoğlu, L. (2008). Özne Nesne İlişki Bağlamında Kübizm, Fütürizm ve Dada. Yayınlanmamış doktora tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Keser, N. (2005). Sanat Sözlüğü. Ankara: Ütopya Yayınları, 212-295.
Köksal,M. (2012). "Sanat Nesnesinin Estetik Değeri ve Başkalaşımı", Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Dergisi, 2012(22), 123-134.
Lynton, N. (1993). Modern sanatın öyküsü. (Çev. Cevat Ç. ve Sadi Ö.). İstanbul: Remzi Kitabevi, 258.
Mamur, N. (2014). Post-Modernizmin Sanat Eğitimine Yansıma Biçimleri Görsel Kültür ve Eleştirel Pedagoji, Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 15(2), 59-77. Naea (National Art Education Association) (1994). The National Visual Arts Standarts, Reston, Usa.
Özsoy, Vedat (2003). Görsel Paul, C. (2008). Digital Art, Thames&Hudson Ltd., London.
San, İnci (2003). Sanat Eğitimi Kuramları. Ankara: Ütopya Yayınevi.
Selvi, S. (Ed.). (2010). Sanat atlası. İstanbul: Boyut Yayıncılık. Uçan, Ali (2002). Türkiye’de Çağdaş Sanat Eğitiminde Öğretmen Yetiştirme Süreci ve Başlıca Yapılanmalar.
Ankara: Gazi Üniversitesi, 1. Sanat Eğitimi Sempozyumu, 1-23.
Ülker, D. (2014). Mekânın Yanılsamasından Resim Yüzeyine Espas. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü, Eskişehir.
Yılmaz, M. (2006). Modernizmden Postmodernizme sanat. Ankara: Ütopya Yayınları, 228.
Walther, I., F. (2005). Gauguin. İstanbul: Taschen ve Remzi Kitabevi, 56-57. Wands, B. (2006). Dijital Çağın Sanatı. (Çev. Osman A.). İstanbul: Akbank Kültür Sanat Yayınları.