Afrika Kıtası geçmişten günümüze gerek yeraltı ve yerüstü kaynakları gerekse nüfus potansiyeli bakımından küresel güçlerin ilgisini çekmiştir. Geçmişte kolonyalizmden nasibini alan kıta dekolonizasyon sonrasında da güçlü devletlerin rekabet sahası olmaya devam etmektedir. Büyüyen ekonomisiyle küresel siyasette söz sahibi olan Çin de Afrika kıtası ülkeleriyle bağımsızlıklarını kazanmaya başladıkları dönemden beri ilgilenmektedir. Çin’in artan enerji ve pazar ihtiyacı Afrika ülkeleriyle ilişkilerini etkileyen temel faktördür. Afrika ülkelerinin bir kısmı önemli petrol ve doğalgaz kaynakları ve büyük nüfuslarıyla güçlü bir pazar potansiyeline sahip konumdadırlar. Ancak zengin doğal kaynaklarına rağmen ekonomik, siyasal, sosyal ve güvenlik alanlarında birçok sorunla karşı karşıya durumdadırlar. Bu sorunların temeli küresel güçlerin kıtaya yönelik politikalarının sömürü amaçlı olması ve istikrarsızlığı tetiklemesidir. Bu çalışmanın amacı Çin’in Afrika kıtasıyla ilişkilerinin tarihsel seyri ve politik amaçlarının incelenmesi ve bu ilişkileri neo-kolonyalizm kavramıyla açıklamaktır. Bu bağlamda Çin’in kıtadaki varlığının istikrarı mı yoksa istikrarsızlığı mı beraberinde getirdiği sorusuna cevap aranacaktır.

The African Continent has attracted the attention of global powers in terms of both underground and surface resources and population potential from past to present. In the past The Continent which is experiened colonialism, countinues to be competition area of global powers after the decolonization. China, which is an effective power in global politics with its growing economy, has been interested in African countries since they started to gain their independence. China's increasing energy and market need is the main factor affecting its relations with African countries. Some of the African countries have a strong market potential with their important oil and natural gas resources and large populations. However, despite its rich natural resources, it is faced with many problems in areas such as economic, political, social and security. The basis of these problems is that the policies of the global powers towards the continent are aimed at exploitation and trigger instability. The aim of this study is to examine the historical course and political aims of China's relations with the African continent and to explain these relations with the concept of neo-colonialism. In this context, an answer will be sought to the question of whether China's presence in the continent brings stability or instability.