Spor Yapan ve Yapmayan 9-13 Yaş Grubu Bireylerin Sosyal Yetkinlik Beklentisi Puanlarının Karşılaştırılması (Bursa Örneği)

Bu araştırmaya Bursa ilinde çeşitli spor kulüplerinin spor okullarına devam eden 9-13 yaş grubundaki 143 öğrenci ve aynı yaş grubunda spor yapmayan 82 öğrenci gönüllü olarak katılmıştır. Bireysel spor çalışmalarına 72, takım sporuna katılanlar (basketbol voleybol) 71 kişidir. Araştırmada spor yapmayanlar, takım sporu ve bireysel sporlarınların sosyal yetkinlik beklentisi (SYB) puanlarının çeşitli değişkenlere göre karşılaştırılmasında amaçlanmıştır. Veriler kişisel bilgi formu ve Sosyal Yetkinlik Beklentisi ölçeği ile toplanmıştır. Eldeestediniz SPSS "13.0" istatistik programında, Wilcoxon işaret testi, Kruskall Wallis, Mann-Whitney U, Pearson Korelasyon Katsayısı ile değerlendirildi. SONUÇ SYB puanlarında istatistiksel olarak sınıfa göre çalışmamızda takım sporu yapmayan öğrenciler anlamlı bir farklılık mevduat, takım sporu yapan gruptaki bayan öğrencilerin SYB puanı erkek öğrencilere göre daha yüksek bulunmuştur. Ayrıca spor yapmayan denklerin yaşları ile SYB puanları arasında yüksek yüksek negatif bir ilişki belirlenirken, spor yapan öğrencilerin antrenman yaşı ile SYB puanları arasında yüksek düzey pozitif bir ilişki saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Sosyal yetkinlik beklentisi, bireysel spor, takım sporu

Comparison of the Social Self Efficacy Results of 9-13 Age Groups Individuals Who Do Sports And Don’t Do (Bursa Sample)

The purpose of this research is to compare the social self-efficacy results, according to many variables, among the groups that consist of students between the ages of 9 to 13 who do individual sports, team sports or don’t do any sports at all in Bursa. 143 students that go to sports schools of different sports clubs and 82 students that don’t do any sports in the age group of 9-13 volunteered to this research. Number of students doing individual sports (athletics, badminton, table-tennis) are 72 and the number of students that do team sports (basketball, volleyball) are 71. Data collection was performed by using the personal information form designed by the researchers and Social Self-Efficacy Expectation Inventory for the age group of 9-13 designed by Bilgin (1997). The collected data were analyzed by the SPSS “13.0” statistical analysis software. In conclusion, in our study, the Social Self-Efficacy Expectation results of subjects that do team sports and don’t do any sports were found to be significantly different and among the group that do team sports, the Social Self-Efficacy Expectation results of the females were found to be higher than the results of the males. Also as a strong negative relationship was determined between age and Social Self-Efficacy Expectation results of the subjects that don’t do sports, a strong positive relationship was determined between the training age and Social Self-Efficacy Expectation results that do sports.

Keywords:

Social Self-Efficacy Expectation, Team Sports, Individual Sports,

PDF

___

Akkök, F. (1999). lköretimde Sosyal Becerilerin Gelitirilmesi Öretmen El Kitabı, (2.Baskı). stanbul: Özgür Yayınları.
Allison, K. R.; Dwyer J.J.; Makin, S. (1999). Self-Efficacy and Participation in Vigorous Physical Activity by Highscholl Students, Healt Education & Behavior 1: 26.
Anderson, N. & Wold, B. (1992). Parental And Peer Influence On Leisure Tıme Physical Activity in Young Adolescents, Researche Quarterly For Exercise And Sports, 63( 4), 341-348.
Bandura, A. (1977). Self-Efficacy, Toward A Unifying Theory Of Behavioral Change. Physical Review. USA, 84 (2): 191-215.
Bandura, A. & Sunck D. H. (1981). Cultivating Competence, Self-Efficacy and Instrınsic Interest Through Proximal Self- Evaluating , J. Personality and Social Psychology, 41, 586-598.
Bilgin, M. (1997). Grup Rehberliinin Sosyal Yetkinlik Beklentisi Üzerindeki Etkisine Yönelik Deneysel Bir Çalıma. Çukurova Üniversitesi Eitim Fakültesi Dergisi, 5, 47.
Claran, S. R. (2003). The Effectiveness of Personal Trainning on Coaching Attitudes Towords Physical Activity, J. Sports Science and Medicine, 2, 10-14.
Çamlıyer, H. & Çamlıyer, H. (1997). Eitim Bütünlüü çinde Çocuk Hareket Eitimi ve Oyun. (1. Baskı). zmir: Can Ofset.
Faucette, N.; Sallis, J.; MC Kenzie, T.; Alcaraz, Kolody B.; Nugent, P. (1995). Comparison of Fourth Grade Students Out of School Physical Activity Level Anchoices by Gender Project Spark. J. of Health Education. 26 (2), 82-89.
Fontane, P. E. (1996). Exercise, Fitness And Feeling Well. American Behavioral Scientest. 39, 288- 305.
Gill, D. L. (1986). Psychological Dynamics of Sports. Champaign. Illonois; Human Kinetics, Publishers.
Guavin, L. & Spence, J. C. (1996). Physical Activity and Psychological Well - Being Knowledge Base, Current Issues and Caveats. Nutritions Reviews. 549, 53-63.
Hazar, M. (1996). Beden Eitimi ve Sporda Oyunla Eitim, (2.Baskı). Ankara: Tutibay Ltd. Sti.
Hoffstetter, C. R.; Hovell, M. F.; Sallis, J. F. (1990). Social Learning Correlates of Exercise SelfEfficacy; Early Experiences With Physical Activity, Social Science And Medicine, 31, 1169-1176.
Kim, P. & M. C Auley, Edward. (1992). Goal Setting, Self-Efficacy and Exercise Behavior, J. of Sport & Exercise Psychology, 14, (4):352.
M. C Auley, E.; Milhalko, S.L.; Bane S.M. (1997). Exercise and Self-Esteem ın Middle Age Adults; Multidimensional Relationship And Physical Fitness And Self-Efficacy nfluences. J.of Behavioral Medicine, 20, 67-83.
Özbaydar, S. (1983). nsan Davranılarının Sınırları ve Spor Psikolojisi. (1.Baskı). stanbul: Altın Kitaplar Yayınevi, Serbest Matbaası.
Öztürk, F. (1998). Toplumsal Boyutlarıyla Spor. Ankara: Baırgan Yayımevi, Spor Kitabevi.
Öztürk, F.; Koparan. .; Özkaya, G.; Doan, A. (2005). Bursa li 9-13 Ya Grubu Raket Sporcularının Sosyal Yetkinlik Beklentisi Puanlarının Karılatırılması, 2.Raket Sporları Sempozyumu, Kocaeli.
Öztürk, F.; Koparan. .; Özkaya, G.; Efe, M. (2005). Yaz Spor Çalımalarının 9-13 Ya Grubu Bireylerin Sosyal Yetkinlik Beklentisine Etkisi. Gazi Beden Eitim ve Spor Bilimleri Dergisi 10 (2):25-32.
Pherson, B.; Curtis, J.; Loy J W. (1989). The Social Significance of Sports. Human Kinetics Publishers, Champaign: II, P.204.
Reynolds, K. D.; Killen, J. D.; Bryson S. W.; Maron, D. J.; Taylor J. B.; Maccoloy, N.; Farguhar, J. W. (1990). Psycosocial Predictors of Physical Activity in Adolescents. Previous Medicine. 19(5), 541-551.
Ryan, J. G. & Dzewaltowski, D. (2002). Comparing The Reationships Between Different Types of Self Efficcey And Phsical Actitivity n Youth. Healt Eeducatoıns And Behavoir, 29(4), 491.
Senemolu, N. (1989). Geliim Örenme ve Öretim Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Özen Matbaası.
Story, M.; Stevens, J, Evans, M. C.; Juhaer, C. E.; Gittelsohn, J.; Going, S. B .; Clay, T. E.; Murray, D. M. (2001). Weight Loss Attemps And Attitudes Toward Body Size, Eating And Physical Activity In American Indian Chldren: Reletionship to Weight Status And Gender. Obesity Research. 9, 356-363.
Strauss, R. S.; Rodzilsky, D.; Burack, G.; Colin, M. (2001). Psychological Correlates of Physical Activity Healty Childeren. Archives Of Pediatrics And Adolescent Medicine, 155(8), 897-902.
Türkiye Milli Olimpiyat Komitesi (2004). Spor Kültürü ve Olimpik Eitim Kılavuz Kitabı. stanbul: Türkiye Milli Olimpiyat Komitesi Yayınevi.
Yavuzer, H. (2001). Okul Çaı Çocuu, (7.Baskı). stanbul: Remzi Kitapevi, 16-49.
Zülkadirolu, Z. (2002). 11-13 Ya Grubu Bireylerde Temel Cimnastik Çalımalarının, Sosyal Yetkinlik Beklentisi Üzerine Etkisi. Yayınlanmamı Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana: Salık Bilimleri Enstitüsü.