Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi (DKAB) Öğretmeninin Nitelik ve Mesleki Yeterlilikleri

İçinde yaşadığımız dünya hızla gelişen endüstri, teknoloji, çok çeşitli alanlarda yapılan bilimsel çalışmalar, globelleşme, vb. Nedenlerden dolayı sürekli değişip gelişmektedir. Buna paralel olarak bir ülkenin ihtiyaçları ve o ülke insanının baş etmek zorunda kaldığı problemler de günden güne farklılaşmaktadır. Bu nedenle söz konusu ihtiyaçları karşılayacak ve yüz yüze gelinen problemlere çözüm üretecek olan insan gücü ve bu insan gücünü yetiştirecek olan öğretmenlerin yeterlikleri de bu değişim ve dönüşüme ayak uydurmalıdır. İnsan yaşamının tamamlayıcı ve dinamik bir parçası olan din, gerçekliğin ve bireyin evrendeki konumunun anlaşılmasında ve problemlerle baş etme ve çözüm üretmede bireye önemli katkı sağlar. DKAB öğretmeni de öğrencileri din hakkında bilgilendirirken onların bu alan ile ilgili tecrübelerine rehberlik eder ve yardımcı olur. Bu çalışmanın amacı, günün değişen ihtiyaç ve şartlarında DKAB öğretmenlerinin nitelik ve yeterliliklerinin neler olabileceğini, Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü tarafından belirlenen “Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlilikleri” şablonundaki 6 ana yeterlilik ve bunlara bağlı alt yeterlilikler alanı içinde belirlenen nitelik ve yeterlikler çerçevesinde, ortaya koymaya çaılşmaktır

Anahtar Kelimeler:

Din Kültürü Ahlak Bilgisi Öğretmeni, yeterlilik, nitelik, eğitim, öğretim

The Qualities and Professional Competencies of the Teachers of Religous Culture and Ethics Course

The world, which we live in, is rapidly changing and evolving over time parallel to the improvements in the industry, technology and globalization and in accordance with scientific research performed in many fields. With respect to these developments, countries’ needs and the problems that citizens have to cope with changes as well. As a result, in order to raise the man power that is supposed to satisfy the requirements and that produces solutions to the faced problems, teachers also have to keep pace with the evolution of the earth and have to improve their qualifications. Religion, which is a supplementary and dynamic component of human life, contributes to individuals in the process of overcoming problems and generating solutions to these problems. It also helps an individual to realize his/her situation and role in the universe and The Teachers of Religous Culture and Ethics Course guide their students in this field while informing them about religion. The objective of this study is to determine which qualifications and competences The Teacher of Religous Culture and Ethics Course has to posses with respect to the changing needs and conditions of life.

Keywords:

The Teacher of Religous Culture and Ethics Course, competence, qualification, education, instruction.,

PDF

___

Aristoteles. (1996). Metafizik. (Çev. Ahmet Arslan). İstanbul: Sosyal Yayınlar.
Âşık Ev, H. (2007). İbn Haldun’un Eğitim Görüşü. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi SBE. Doktora Tezi.
Batson, C. D., Schoenrade, P., Ventis, W. L. (1993). Religion and The Individual A Social-Psychological Perspective. New York: Oxford University Pres.
Bayraktar, F. (1996). İbn Sahnun Adâbu’l-Muallimîn Eğitim ve Öğretimin Esasları. İnceleme ve Çeviri. İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları.
Binbaşıoğlu, C. (1988). Eğitime Giriş. Ankara: Binbaşıoğlu Yayınevi.
Chapman, D. (2002). Management and Efficiency in Educations. Education in Developing Asia. Volume 2. Asian Development Bank Comparative Education Research Centre The University of Hong Kong.
Comenius, Y. A. (1964). Büyük Didaktika. (Çev., Hasip A. Aytuna). Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
Cuypers, S. E., Hajı, I. (2007). Authentic Education and Moral Responsibility. Journal of Applied Philosophy. Volume 24. Issue 1. February. 78-94.
Erden, M. (1998). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. İstanbul: Alkım Yayınları.
Ertürk, S. (1972). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Yelkentepe Yayınları.
Ev, H. (2008). Türk Din Dersi Öğretmenlerinin Pedagojik Yeterlikleri.Yayınlanmamış Bildiri. Seküler Toplumlarda ve Laik Devletlerde Din Dersi Sempozyumu. Goethe Instıtut-İstanbul Bilgi Üniversitesi.
Fidan, N., Erden, M. (Tarih ve yer ismi yok). Eğitim Bilimine Giriş. Repa Eğitim Yayınları.
Godon, R. (2004). Understanding, Personal Identity and Education. Journal of Philosophy of Education. Vol. 38, No. 4.
Hançerlioğlu, O. (2005). Felsefe Ansiklopedisi Kavramlar ve Akımlar. 4. Basım, C. 4, İstanbul: Remzi Kitabevi.
http//bologna.yok.gov.tr
Iheoma, E. O. (1977). The Philosophy of Religous Education. Enugu Nigeria: Fourth Dimension Publishing.
İbn Sahnun, (2006). Eğitim ve Öğretimin Esasları Âdâbu’l-Muallimîn. (İnceleme ve Çeviri M. Faruk Bayraktar). İstanbul: Marmara İlahiyat Vakfı Yayınları.
Kabisi, (1966). İslam’da Öğretmen ve Öğrenci Meselelerine Dair Geniş Risale. (Çevirenler: Süleyman Ateş, Hıfzırrahman R. Öymen). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi. 9. Basım, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kaymakcan, R. (2007). Yeni Orta Öğretim Din Kültürü Ve Ahlak Bilgisi Öğretim Programı İnceleme Ve Değerlendirme Raporu. ERG Raporları. İstanbul: Sabancı Üniversitesi.
Kaymakcan, R. (2009). Öğretmenlerine Göre Din Kültürü Ve Ahlak Bilgisi Dersleri. İstanbul: DEM Yayınları.
Koç, A. (2010). Din Kültürü Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Yeterlikleri. Değerler Eğitimi Dergisi. C. VIII. Sayı 19. 107-149.
Küçükahmet, L. (Ed.), Külahoğlu, Ş. Ö., Çalık, T., Ankay, A., Korkmaz, A., Öksüzoğlu, A. F., Topses, G., Şirin, H. (2006): Eğitim Bilimine Giriş.. 6. Basım, İstanbul: Nobel.
MEB. Devlet Kitapları. Öğretmen Yeterlikleri Öğretmen Mesleği Genel ve Özel Alan Yeterlikleri. (2008). 1. Baskı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü. Online: http://otmg.meb.gov.tr/belgeler/ogretmen_yeterlikleri_kitabi 29.09.2010 tarihinde indirilmiştir.
Öncül, R. (2000). Eğitim ve Eğitim Bilimleri Sözlüğü. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
Parladır, P. (1986). Öğretmenliğin Dünü Bugünü. DEÜ İlahiyat Fakültesi Dergisi. Sayı III. 121-134.
Parladır, S. (1996). Din Eğitimi Bilimine Giriş. İzmir.
Schipani, D. S. (tarih yok). Religous Education Encounters Liberation Theology. Birmingham, Alabama: Religous Education Pres. Senemoğlu, N. (2010). Öğrenci Görüşlerine Göre Öğretmen Yeterlikleri, Online: http://yunus.hacettepe.edu.tr adresinden 03.09.2010 tarihinde indirilmiştir.
Tan, H. (1968). Psikolojik Danışma ve Rehberlik. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Din Öğretimi Genel Müdürlüğü. (2007). İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersi 84, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar) Öğretim programı ve Kılavuzu. Ankara: MEB.
T.C. Yükseköğretim Kurulu, (2007). Öğretmen Yetiştirme ve Eğitim Fakülteleri (1982-2007). Ankara: Meteksan A.Ş.
TEDP Temel Eğitime Destek Projesi “Öğretmen Eğitimi Bileşeni” (2006). Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlikleri. MEB Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü. Ankara.
Türk Dil Kurumu-Bilim ve Sanat Terimleri Ana Sözlüğü. http://tdkterimgov.tr
Tütüncü, T. (1991). Türk-İslam Eğitimcisi Zernûcî. İzmir: İzmir İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları.
Ün Açıkgöz, K. (1998). Etkili Öğrenme ve Öğretme. İzmir: Kanyılmaz Matbaası.
Walker, J. C. (1999). Self-Determination As An Educational Aim. Roger Marples (Eds.) The Aims of Education. London: Routledge. UK.
Woods, R G. Barrow, R St C. (1975). An Introduction to Philosophy of Education. London: Methuen and Co Ltd.
Yörükoğlu, A. (1982). Çocuk Ruh Sağlığı. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. Dördüncü Baskı.
Yurdakul, B. (2005). Yapılandırmacılık. Eğitimde Yeni Yönelimler. Özcan Demirel (Ed.). 2.Baskı.Ankara: Pegem A Yayıncılık. 1
DKAB Öğretmenlerinin nitelik ve yeterlikleri konusunda yapılmış olan çalışmalardan bazıları şunlardır: M. Şevki Aydın, Din
Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Pedagojik Formasyonu ve Yeterlikleri, Doktora Tezi, Erciyes Üniversitesi
SBE, Kayseri 1992. Abdullah Dodurgalı, “Din Kültür ve Ahlak Bilgisi Derslerinde İletişim Problemleri ve Bazı Teklifler,
Orta Dereceli Okullarda Yürütülen Din Eğitim-Öğretiminin Problemleri Sempozyumu, İBAV Yayınları, s. 7-50, Kayseri
Hüseyin Peker, “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretiminde Metot Sorunu”, Orta Dereceli Okullarda Yürütülen Din
Eğitim-Öğretiminin Problemleri Sempozyumu, İBAV Yayınları, s. 259-266, Kayseri 1998. Muhittin Okumuşlar, “Orta
Dereceli Okullardaki Din Dersi Öğretmenlerinin Rehberlik Sorunu”, Orta Dereceli Okullarda Yürütülen Din Eğitim
Öğretiminin Problemleri Sempozyumu, İBAV Yayınları, s. 51-76, Kayseri 1998. Recai Doğan, Nurullah Altaş, İlköğretim
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenleri Yeterlik Ölçeği Üzerine Bir Ön Araştırma, AÜİFD, C. XLIII, Sayı 1, s. 109
, 2002. Halit EV, “İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Yöntemler Konusundaki Yeterlikleri İle
İlgili Öğretmen Adaylarının Görüşleri”, Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Çalışma Toplantısı-I, s. 95-118 Yayına Hazırlayan: Z.
Şeyma Arslan, DEM Yayınları, İstanbul 2004. Süleyman Akyürek, “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Derslerinde Kavram
haritalarının Kullanım”, Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Çalışma Toplantısı-I, s. 76-91, Yayına Hazırlayan: Z. Şeyma Arslan,
DEM Yayınları, İstanbul 2004. Şuayıp Özdemir, “ Malatya Özel İlköğretim Okulları Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersinde
Yardımcı Araç Gereç Kullanım Düzeyi”, Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Çalışma Toplantısı-I, s. 52-72, Yayına Hazırlayan:
Z. Şeyma Arslan, DEM Yayınları, İstanbul 2004. Eyup Şimşek, İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi
Öğretmenlerinin Yeterlikleri (Erzurum Örneği), Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi SBE, Erzurum 2006. Yakup Ekici,
Afyonkarahisar İlinde Görev Yapan Din Kültürü Ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Bilgisayar Destekli Eğitime İlişkin
Tutumları Ve Bu Tutumları Etkileyen Faktörler, Yüksek Lisans Tezi, AÜ SBE, Ankara 2007. Göksel Korkmaz,
İlköğretim İkinci Kademede Görev Yapan Din Kültürü Ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Çalışma Yapraklarını
Kullanma Durumları, Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi SBE, Kayseri 2007. Mukadder Bulut, İlköğretim
Öğrencileri ve Velilerinin Bakış Açısıyla İdeal DKAB Öğretmeni Profili: İstanbul Örneği, Yüksek Lisans Tezi, Marmara
Üniversitesi SBE, İstanbul, 2009.