DENİZLİ’YE YAKIN İLÇELERDE GELENEKSEL TÜRK EVİ SÜSLEMELERİ

Türk mimarisi, uzun senelere dayanan köklü bir geçmişe sahip geleneksel bir eser özelliği göstermektedir. Bu özellik bölgede kullanılan taş, ahşap, kerpiç diye nitelendirilen malzemelere dayanmaktadır. Bu malzemeler bölgenin hayat standartlarını, biçimlerini sergilemektedir. Bu çalışmada Denizli’nin yakın ilçelerinde kullanılan ahşapmalzemelerden yapılan yapı elemanları araştırma konusu olarak seçilmiştir. Araştırmada incelenen evlerin restore edilmemiş ve dokusunu kaybetmemiş olmasına dikkat edilmiştir. Özellikle kızılçam (Pinus brutia Ten.) malzemenin fazla kullanıldığı Ege bölgesinde böylesi mekânları fotoğraflamak önemliydi. Evlerin çoğu metruk durumdadır. Fakat evler metruk durumda olmasına rağmen içinde yaşayan aileler de bulunmaktadır. Araştırma esnasında karşılaşılan manzara etkileyiciydi. Araştırma yapılan ilçelerde sanılandan daha çok ve tarihi güzelliğe sahip evlerle karşılaşıldı. Kullanılan malzeme, yapılan işçilik ve emek görmezden gelinemeyecek kadar zengindi. Fakat mekânlardaki bu zenginlik korunamamakta hatta yıkılmaya yüz tutmuş vaziyettedirler. Evlerin sahipleri bu durumdan haberdar değil ya da ilgilenememektedirler. Hatta çalışmadan sonra bu evlerin bazılarının yok olduğuna şahit olundu. Bu yüzden bu evlerin fotoğraflanmasının ötesinde korunması da çok önemlidir. Sonuç olarak Denizli ilçelerinde (Babadağ, Buldan, Çal ve Tavas) yapılan araştırma geçmişle karşılaştırma yapmak ve gerekli tedbirlerin alınmasını sağlamak planlanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Geleneksel Türk evleri, Denizli ilçeleri, Ahşap malzeme, Dekorasyon

THE DECORATIONS OF THE TRADITIONAL TURKISH HOUSES IN DENIZLI’S NEAR DISTRICTS

Turkish architecture has a long history of long-standing and traditional characteristic features. This feature is based on stone, adobe, wood used in the region. These materials exhibit the living standards and forms of the region. In this study, wood materials used in the houses of Denizli’s near districts were chosen as a research subject. It has been taken care that the studied houses have not been restored and have not been lost their texture. Especially, it was considered very important to document with photographs such historical places in the Aegean region where Turkish red pine (Pinus brutia Ten.) is used extensively. Many of the houses are in derelict condition. But there are families living in the houses, although derelict. The picture encountered during research was surprising. In the districts surveyed, much more than expected –both in number and quality- traditional Turkish houses were encountered. The material used was quite rich in labor that cannot be ignored. However, this wealth could not have been preserved in the houses and they have already faced demolition. Even more, after the study, the disappearance of some of these houses was witnessed. Therefore, the protection of these houses is obviously important, albeit efforts beyond photographic documentation are needed. As a result, this research performed in Denizli’s near districts (Babadağ, Buldan, Çal, and Tavas) is intended to be compared to the past and to promote necessary measures.

Keywords:

Traditional Turkish houses, Denizli’s near districts, Wood material, Decoration,

PDF

___

[1]. www.en.wikipedia.org/wiki/Denizli_Province. 28.04.2016. [2]. Kapluhan, E., (2013). A Research in the Field of Industrial Geography: Denizli Textile Industry, www.yenimakale.com/a-research-in-the-field-of-industrial-geography-denizli- textile-industry, 28.04.2016. [3]. www.commons.wikimedia.org/wiki/File:Denizli_districts.png. 28.04.2016. [4]. www.kulturturizm.gov.tr/EN,98778/traditional-housing-units-of-yoruk-village-and-their-ar- . 28.04.2016. [5]. Dengiz, E., B., (2001). Boundaries of Gendered Space: Traditional Turkish House, Master Thesis of Fine Arts, the Department of Interior Architecture and Environmental Design and The Institute of Fine Arts of Bilkent University, pp.30-32. [6]. Küçükerman, Ö., (1985). Turkish House in Search of Spatial Identities, Istanbul: Turkish Touring Association, 63 – 87. [7]. Turgut, H., (1995). Normative Values and Their Cultural Roots in the Traditional Turkish House, Traditional Dwellings and Settlements Review, 6(2), 65-74. [8]. Günay, R., (1998). Türk Ev Geleneği ve Safranbolu Evleri/ Tradition of the Turkish House and Safranbolu Houses, YEM Yayınları, İstanbul. [9]. Torus, B., (2011). Learning from Vernacular Turkish House: Designing Mass-Customized Houses in Mardin, Intercultural Understanding, 1, 105-112. [10]. Öztank N., (2008). Traditional Timber Turkish Houses and Structural Details, 10th World Conference on Timber Engineering, Miyazaki, Japan, 235. [11]. Yıldırım, K., and Hidayetoğlu, (2006). A Research on the Varieties of the Features and the Construction Techniques of the Wooden Ceiling Decorations at the Traditional Turkish Houses, 9th International Symposium of Traditional Arts, İzmir. [12]. Küçük, B., and Hidayetoğlu, M., L., (2011). Effects of Change in Turkish Life Culture on Civil Architecture Works of Ottoman Period; Examples of Traditional Denizli Houses, 5th International Turkish Culture and Art Congress/Art Activity, Madrid / Spain. [13]. İnceoğlu, N., (2005). Traditional Turkish Architecture-Denizli, Design Publishing Group. [14]. www.v3.arkitera.com/yt69-geleneksel-turk-mimarisi-denizli. 19.05.2016. [15]. Avşar, Başoğlan, O., (2014). Evaluation the Change Process of traditional Residential Architecture, in the case of Denizli, Altintop Quarter, ARTIUM, 2(2), 165-179. [16]. Aras, R., Kureli, I., Isler, E., Erbuyur, M., (2015). Traditional Turkish houses ceilings, Proceedings of the 27th International Conference Research for Furniture Industry, Turkey