Günümüzde Ehl-i Sünnet ve Şî'a mezhepleri birçok sıkıntı ve yıkımla karşılaştıktan sonra her zamankinden daha fazla diyalog ve mezhepler arası hoşgörüden söz etmektedirler. Biz bu konuda çok geç kalındığı kanaatindeyiz. Bundan dolayı şu sorular sorulabilir: Bundan önce neredeydiler? Yeni mi akılları başlarına geldi? Yoksa on dört asırdır süren uykularından şimdi mi uyandılar? Düşmanlar çok basit sebeplerden dolayı fitne tohumlarını ektikten sonra mı? Veya Meşhur deyimle "Basra harap olduktan sonra mı? Hatta Irak'ın tamamı çöktükten sonra mı? Neden bu duruma gelindi? Bunun sorumluları kimlerdir.? Bu çıkmazlardan nasıl kurtulunabilir? Bunlar, başta akademisyenler olmak üzere bu ümmetin aydınları tarafından cevaplanması beklenen sorulardır. Biz bu çekişme ve anlaşmazlıkların büyük bir kısmının Kur'ân ayetlerine yüklenilen temelsiz ve geçersiz yorumlardan kaynaklandığını düşünüyoruz. Bundan dolayı burada şu soruyu yöneltmek sitiyoruz: Şî'a tarih boyunca eskilerden tevarüs ettiği ve mezhepler arasındaki yakınlaşmaya engel teşkil eden yorumlardan taviz verecek mi? Yoksa önceden olduğu gibi bu yakınlaşma çabaları kâğıt üzerinde kalıp, boşa mı gidecek?