Makalede, İbn-i Kemâl’in “Risâletun fî Beyâni’l-Uslûbi’l-Hakîm” adlı risalesinde “el-üslûbu’lhakîm”belâğî sanatını incelemesi ele alınmıştır. es-Sekkâkî’nin isim babası olduğu söz konususanatın tanımı, örnekleri ve özellikle Kur’ân’daki yansımaları eserin genel konularıdır. es-Sekkâkî’nintanımıyla sunduğu bazı örnekler arasında tam bir uygunluk olmadığına dikkatleri çeken müellif,konuyu daha doğru bir zemine oturtabilmek için öncelikle mevcut tanımı ıslah etmeye gayretetmiştir. es-Sekkâkî’nin örneklerini her iki bakış açısıyla tartışan Kemâl Paşazâde, yeni örneklersunarak ilgili sanatın anlaşılmasına önemli katkılarda bulunmuştur. Ayrıca müellifin, âyetlerindaha doğru anlaşılması için metin ve bağlam sentezlemesinin nasıl yapılacağına dair uygulamaörnekleri tefsir açısından kıymetli veriler taşımaktadır.

In this article, investigation of Ibn Kemal about rhetorical art, “al-usloobu’l-hakeem”, in hisepistle “Risâletun fî Beyâni’l-Uslûbi’l-Hakîm” has been handled. General subjects of the work arethe definition of aforesaid art which al-Sakkaki is the eponym of, examples of it and especially itsreflections in the Koran. The author who has attracted the attention to that there is not a completeconsistency between the examples and the definition presented by al-Sakkaki, firstly tried to makereformation on the existing definition in order to build the subject on a more convenient base.Kemal Pashazade who has discussed the examples of al-Sakkaki from both of the two perspectives,has contributed to the understanding of the related art by presenting new examples. In addition,practical examples of the author about how to do text and context synthesizing for a betterunderstanding of verses of the Koran, have valuable data in terms of Tafsir.