ÇOCUKLARIN YEDİ GÜNLÜKKEN SÜNNET EDİLMESİNE YÖNELİKHADİSLERİN SENED VE METİN YÖNÜNDEN DEĞERLENDİRİLMESİ

Sünnet/hitân, dinsel ve tarihsel kökeni itibarıyla Hz. İbrahim’e ulaşan ve binlerce yıldan beriYahudiler ve Müslümanlar tarafından dinî amaçla uygulanan bir ibadettir. Diğer bazıuygulamalarda olduğu gibi sünnet ibadetinde de Hz. İbrahim’in uygulamasını devam ettiren İslâmPeygamberi, bu ibadete verdiği önemin bir göstergesi olarak hadislerinde sünneti fıtrat gereğiyani insan tabiatına/doğasına yakışan davranışlardan biri olarak görmüş ve ümmetine sünnetolmayı emretmiştir. İslâm dini, sünnet konusunda temelde geçmiş uygulamalara bağlı kalmaklaberaber, sünnet olmanın vakti konusunda bazı sınırlamalar getirmiştir. Bu sınırlamalardan biri de,çocukların hangi yaşta sünnet edileceği meselesidir. Bu konuda Yahudilerle Müslümanlararasında farklı uygulamalar bulunduğu gibi, Müslümanlar arasında da bazı farklılıklar sözkonusudur. Çocukların sünnet edileceği vakti açıkça ifade eden bir nas olmadığından, müctehidimâmlar bu konuda farklı görüşler ortaya koymuşlardır. Bu görüşlerden biri de çocukların yedigünlükken sünnet edilmesini mendup/müstehap gören Şâfiîler’in görüşüdür. Bu görüşte olanlarbazı hadislere dayanmaktadırlar. Bunlardan Câbir ve İbn Abbâs’tan nakledilen merfû hadisler,isnâd ve metin açısından münkerdir. Hz. Fâtıma’dan mevkûf olarak rivâyet edilen hadis isnâdenmunkatıdır. Diğer iki merfû hadisten Hz. Ali hadisi mevzû/uydurma, Hz. Âişe hadisi ise ilgiliziyadeyle sâbit değildir. Bununla birlikte İbn Abbâs’dan sahih yollarla nakledilen “Sahâbîler,müdrik oluncaya kadar (ergenlik çağına girmedikçe) çocuklarını sünnet etmezlerdi” uygulaması,bu hadislerde ifade edilen çocukların yedinci gün sünnet edilmesi hususunu nakzetmektedir.Nitekim başta İmâm Ebû Hanîfe, İmâm Mâlik ve Ahmed b. Hanbel olmak üzere fukahâdangelen görüşler de genel olarak, İbn Abbâs’ın cevabında ifade edilen sahâbe topluluğunun çocuksünnetinin vaktiyle ilgili uygulamasını destekler niteliktedir. Bu fukahâya göre sünnetin belli birvakti yoktur; doğumun yedinci gününden itibaren çocuk ergenlik çağına ulaşmadan önce nezaman yapılırsa isabet edilmiş olur. Bu çalışmada çocukların yedi günlükken sünnet edilmesineyönelik hadislerin sened ve metin yönünden sıhhat dereceleri incelenmiştir. Bu çerçevederivâyetlerin yer aldığı bütün hadis kaynaklarından istifade edilmiş, ayrıca bu rivâyetler hakkındaâlimlerin görüş ve düşüncelerini tespit için hadis şerhleri yanında tefsir ve fıkıh kitaplarına damüracaat edilmiştir.

EVALUATION OF THE HADITHS REGARDING ON THE CIRCUMCISION AT SEVEN DAYS OLD IN TERMS OF ISNAD AND TEXT

Circumcision/Khitan, in terms of its religious and historical origin, it is a worship that reachedAbraham and has been practiced by Jews and Muslims for religious purposes for thousands ofyears. As in some other practices, in the circumcision worship, Prophet of Islam, who continuedthe practice of Abraham, saw circumcision as a necessity of nature, in other words, as one of thebehaviors befitting human nature / nature, and ordered circumcision to his ummah, as anindication of the importance he gave to this worship. Although the religion of Islam basicallyadheres to past practices regarding circumcision, it has introduced some restrictions on the timeof being circumcised. One of these limitations is the age at which children will be circumcised.While there are different practices between Jews and Muslims on this issue, there are also somedifferences among Muslims. Since there is no clear canon about the time when children will becircumcised, the mujtahid imams have different views on this issue. One of these views is theview of the Shafiis who see the circumcision of children when they are seven days old as mandub/ mustahab. Those who hold this view are based on some hadiths. Among these hadiths, thehadiths of merfû Jabir and Ibn Abbas are unfamiliar hadiths (munkar) in terms of isnad and text.The third hadith, the hadith of mevkûf Fatima is disconnected (munqatı‘) to the isnâd, and thehadith of Ali, one of the other merfû two hadiths, is as fabricated hadith (mavdu‘), the relevantpart is not fixed in the hadith of Âisha. However, the practice/sunnah of children expressed inthese hadiths, "Companions would not circumcise their children until they became adolescents",which was reported from Ibn Abbas by authentic means, is against the issue of circumcisingchildren on the seventh day. However, firstly Imam Abu Hanifa, Imam Malik and Ahmed b.Hanbal including, the opinions coming from jurists, generally support the practice / sunnah ofthe companions' community regarding the time of child circumcision, expressed in the answerof Ibn Abbas. According to this jurists, circumcision does not have a specific time; From theseventh day of birth, whenever it is done before the child reaches puberty, it is hit. In this study,the degree of health of hadiths about circumcising children when they are seven days old wasexamined in terms of script and text. In this context, all the sources of hadiths that contain narrations were used, and in addition to the hadith commentaries, tafsir and fiqh books werealso used to determine the views and thoughts of scholars about these narrations.

PDF

___

Abdülazîm Bedevî. el-Vecîz fî fıkhi’s-sünne ve’l-kitâbi’l-azîz. Mansûre (Mısır): Dâru İbn Receb, 1420/2000. Ana Hatlarıyla İslam Fıkhı. çev. M. Beşir Eryarsoy. İstanbul: Guraba, 2011.
Abdürrezzâk es-Sanʻânî, Ebû Bekr Abdürrezzâk b. Hemmâm es-Sanʻânî. el-Musannef. nşr. Habîbu’r-Rahmân el-A’zamî. 12 Cilt. Beyrut: el-Mektebü’l-İslâmî, 1403/1983.
Ahmed b. Hanbel, Ebû Abdillâh Ahmed b. Muhammed b. Hanbel eş-Şeybânî. el-Müsned. 6 Cilt. Beyrut: Dâru Sâdır, 1398/1978.
Ahmed b. Kâsım el-ʻAnsî el-Yemânî es-Sanʻânî. et-Tâcü’l-mezheb li ahkâmi’l-mezheb şerhu metni’lEzhâr fî fıkhi’l-eimmeti’l-ethâr. 4 Cilt. Sanʻâ’ (Yemen): Dâru’l-Hikmeti’l-Yemeniyye, 1414/1993.
Ahmed el-Îsevî. Ahkâmu’t-tıfl. takdîm Mustafâ el-ʻAdevî. Riyâd: Dârü’l-Hicra, 1413/1992.
Ahmed İsmâîl Şekûkânî – Sâlih Osman el-Lahhâm. Mu’cemü esâmi’r-rüvâti’llezîne terceme lehümü’l-Allâme Muhammed Nâsıruddîn el-Elbânî cerhan ve ta’dîlen. 4 Cilt. Beyrut: Dâru İbn Hazm, 1421/2000.
Ahmed Muhammed Ahmed Tâhâ. Hitânü’r-ricâl ve hifâdü’n-nisâ’ dirâse ta’sîliyye tatbîkiyye min manzûri’l-fıkhi’l-İslâmî ve’t-tıbbi’l-muâsır. İskenderiyye: Mektebetü’l-Vefâ’ el-Kânûniyye, 1435/2014.
Ahmed Paşa. Rehber-i hitân. İstanbul: Mahmud Bey Matbaası, 1309.
Ahmet Şerbâsî. Sorulu-Cevaplı İslâm Fıkhı. 8 Cilt. İstanbul: Özgü Yayınları, 1998.
Akkayan, Taylan. “Bedenin Kültürel Gerekçelerle Sakatlanması ve Söğüt’te Sünnet”. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Antropoloji Dergisi 24 (2010), 37-68.
Akyüz, Vecdi. “Kur’ân ve Sünnette Ebeveyn ve Çocuk Hakları”. Kur’ân ve Sünnete Göre Temel İnsan Hakları Tartışmalı İlmî Toplantı 21-22 Aralık 2013 (2014), 275-345.
Ali Hasen Abdülhamîd. Dırâsât ilmiyye fî Sahîhi Müslim ve hüve’l-müsemmâ Keşfü’l-mu’lim bi ebâtîli Kitâbi Tenbîhi’l-müslim. Riyad: Dârü’l-Hicra, 1412/1992.
Ali er-Rızâ, Ebü’l-Hasen Alî er-Rızâ b. Mûsâ el-Kâzım. Sahîfetü’l-İmâmi’r-Rızâ aleyhi’s-selâm. nşr. Muhammed Mehdî Necef. Meşhed: el-Mu’temerü’l-Âlemî li’l-İmâmi’r-Rızâ, 1406/1985.
Amr Abdülmun’im Selîm. Fethu’l-azîz bi’t-ta’lîki alâ Kitâbi’l-Vecîz fî fıkhı’s-sünne ve’l-kitâbi’l-azîz. Tantâ: Dâru’d-Dıyâ’, 1424/2003.
Amr Abdülmun’im Selîm. İ’lâü’s-sünen bi beyâni’s-sahîh ve’l-hasen. Tantâ: Dâru’d-Dıyâ’, 1423/2003.
Amr Abdülmun’im Selîm. Savnü’ş-şer’i’l-hanîf bi beyâni’l-mevdû’ ve’d-daîf. 2 Cilt. Tantâ: Dâru’dDıyâ’, 1419-1420/1998-2000.
Amr Abdülmun’im Selîm. Tahrîru ahvâli’r-rüvâti’l-muhtelefi fîhim bi mâ lâ yûcibu’r-red dirâse nakdiyye li kitâbi: Men tüküllime fîhi ve hüve mevsuk li’l-Hâfızi’z-Zehebî. Tantâ: Dâru’d-Dıyâ’, 1425/2005.
Arslantaş, Nuh. Hz. Muhammed Döneminde Yahudiler. İstanbul: Kuramer, 2016.
Atar, Fahrettin. “Akîka”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 2/363-364. İstanbul: TDV Yayınları, 1989.
Ataseven, Âsaf. Tarih Boyunca Sünnet. İstanbul: Boğaziçi Yayınları A.Ş., 2005.
Ateş, Ali Osman. İslam’a Göre Cahiliye ve Ehl-i Kitab Örf ve Âdetleri. İstanbul: Beyan Yayınları, 1996.
Aydınlı, Abdullah. Hadis Istılahları Sözlüğü. İstanbul: HADİSEVİ, 2006.
Aynî, Bedrüddîn Mahmûd b. Ahmed el-Aynî. ‘Umdetü’l-kârî fî şerhi Sahîhi’l-Buhârî. 25 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Fikr, ts.
Barnabas İncili Hıristiyanlığın Saklanan İncili. çev. Kemal Özdemir. İstanbul: Nokta Kitap, ts.
Begavî, Ebû Muhammed el-Hüseyn b. Mes’ûd el-Begavî. Şerhu’s-sünne. nşr. Züheyr eş-Şâvîş - Şuayb el-Arnavût. 16 Cilt. Beyrut: el-Mektebü’l-İslâmî, 1403/1983.
Beşşâr Avvâd Ma’rûf - Şuayb el-Arnavût. Tahrîru Takrîbi’t-Tehzîb. 4 Cilt. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 1417/1997.
Beyhakî, Ebû Bekr Ahmed b. Hüseyn el-Beyhakî. es-Sünenü’l-kübrâ (Zeylinde İbnü’tTürkmânî’nin el-Cevheru’n-nakî’si ile birlikte). 10 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Fikr, ts. Beyhakî, Ebû Bekr Ahmed b. Hüseyn el-Beyhakî. Şuʻabü’l-îmân. nşr. Muhammed Sa’îd Zağlûl. 9 Cilt. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-ʻİlmiyye, 1410/1990.
Bezzâr, Ebû Bekr Ahmed b. Amr el-Bezzâr. el-Müsned. Bkz. Heysemî, Keşfü’l-estâr an zevâidi’lBezzâr ale’l-Kütübi’s-sitte. nşr. Habîburrahmân el-A’zamî. 4 Cilt. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 1405/1985.
Buhârî, Ebû Abdillah Muhammed b. İsmâil. Sahîhu’l-Buhârî. nşr. Sâlih b. Abdülazîz Âlu’şŞeyh. Riyâd: Dârü’s-Selâm, 1420/1999.
Buhûtî, Mansûr b. Yûnus. Keşşâfü’l-kınâ’ an metni’l-İknâ’. nşr. Hilâl Musaylihî Mustafâ Hilâl. 6 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Fikr, 1402/1982.
Buhûtî, Mansûr b. Yûnus. er-Ravzü’l-mürbi’ şerhu Zâdi’l-müstakni’. nşr. Abdülkuddûs Muhammed Nezîr. Riyâd: Dârü’l-Müeyyed – Müessesetü’r-Risâle, ts.
Burhâneddîn el-Buhârî, Burhânüddîn Mahmûd b. Ahmed. el-Muhîtü’l-Burhânî fi’l-fıkhi’nNu’mânî fıkhi’l-İmâm Ebî Hanîfe radiyallâhu anh. nşr. Abdülkerîm Sâmî el-Cündî. 9 Cilt. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-ʻİlmiyye, 1424/2004. Bûsîrî, Şihâbüddîn Ahmed b. Ebî Bekr el-Busîrî. Misbâhu’z-zücâce fî zevâidi İbn Mâce (İbn Mâce’nin Sünen’i ile birlikte). nşr. Ali Hasen Abdülhamîd. 4 Cilt. Riyâd: Mektebetü’l-Meârif, 1419/1998.
Bozkurt, Nebi. “Sünnet (Hitan)”. Şâmil İslâm Ansiklopedisi. 5/460-462. İstanbul: Şamil Yayıncılık, 1992.
Bozkurt, Nebi. “Sünnet”. İslam’da İnanç, İbadet ve Günlük Yaşayış Ansiklopedisi. 4/1842-1843. İstanbul, 2006.
Bozkurt, Nebi. “Sünnet”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 38/157-159. Ankara: TDV Yayınları, 2010.
Canan, İbrahim. Hz. Peygamberin Sünnetinde Terbiye. Tuğra Neşriyat, İstanbul, ts. Canan, İbrahim. Kütüb-i Sitte Muhtasarı Tercüme ve Şerhi. 18 Cilt. Ankara: Akçağ Yayınları, 1988.
Cemel, Süleymân b. Ömer el-Ezherî. Fütûhâtü’l-vehhâb bi-tavzîhi Şerhi Menheci’t-tullâb. 5 Cilt. Beyrut: Dârü’l-Fikr, ts.
Çinpolat, Salih. “Yahudilik, Hıristiyanlık ve İslam’da Sünnetin Yeri”. Kırıkkale Üniversitesi İslâmî İlimler Fakültesi Dergisi (KİİFAD) 2/3 (Kırıkkale 2017), 109-126.
Dalcı, Osman Salih. İslâm’da Sünnet ve Merasimleri. İstanbul: Şelâle Yayınları, 1976.
Dârekutnî, Ebü’l-Hasen Alî b. Ömer ed-Dârekutnî. ed-Duʻafâ’ ve’l-metrûkûn. nşr. Muvaffak b. Abdullah b. Abdülkâdir. Riyâd: Mektebetü’l-Meârif, 1404/1984.
Dârekutnî, es-Sikât. nşr. Muhammed Abdülmuîd Hân. 9 Cilt. Haydarâbâd: Dâiretü’l-Meârifi’lOsmâniyye, 1393/1973.
Deylemî, Ebû Mansûr Şehredâr b. Şîrûye b. Şehredâr. Müsnedü’l-firdevs (Müsnedü firdevsi’lahbâr/Firdevsü’l-ahbâr bi mesûri’l-hitâb). nşr. Saîd b. Besyûnî Zağlûl. I-VI, Beyrut: Dârü’lKütübi’l-ʻİlmiyye, 1406/1986.
Dönmez, İbrahim Kâfi. “Şer’u men kablenâ”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 49/15- 19. İstanbul: TDV Yayınları, 2010.
Düzenli, Muhittin. Hadislerde Gizli Kusurlar –İllet ve Şâz–. İstanbul: İSAM Yayınları, 2016.
Ebû Dâvûd, Süleymân b. el-Eş’as es-Sicistânî. es-Sünen. (Mevsûatü’l-hadîsi’ş-şerîf el-Kütübü’s-Sitte içinde). nşr. Sâlih b. Abdülazîz b. Muhammed b. İbrahim Âlu’ş-Şeyh. Riyâd: Dârü’s-Selâm, 1420/1999.
Ebû Ya’lâ, Ahmed b. Alî. el-Müsned. nşr. Hüseyn Selîm Esed. 14 Cilt. Dımaşk: Dârü’l-Me’mûn li’t-Türâs, 1393/1973.
Eroğlu, Egemen. Erkek Sünneti İnsanlık Tarihindeki Hikâyesi. İstanbul: Amerikan Hastanesi Yayınları, 2011.
Eryiğit Bader, Aynur. “Sünnet Olma ve Kadın Sünneti”. Eskiyeni: Anadolu İlahiyat Akademisi Araştırma Dergisi 37 (Ankara, Kış 2018), 81-107.
Ettafeyyiş, Muhammed b. Yûsuf el-Adevî. Şerhu Kitâbi’n-Nîl ve şifa’i’l-ʻalîl. 17 Cilt. Cidde: Mektebetü’l-İrşâd – Beyrut: Dâru’l-Feth, 1392-93/1972-73. el-Elbânî, Muhammed Nâsıruddîn. İrvâu’l-galîl fî tahrîci ehâdîsi menâri’s-sebîl. 9 Cilt. Beyrut: elMektebü’l-İslâmî, 1405/1985.
el-Elbânî, Muhammed Nâsıruddîn. Sahîhu Süneni İbn Mâce. 3 Cilt. Riyâd: Mektebetü’l-Meârif, 1417/1997.
el-Elbânî, Muhammed Nâsıruddîn. Sahîhu’l-Câmi’i’s-sağîr ve ziyâdetuh. 2 Cilt. Beyrut: elMektebü’l-İslâmî, 1408/1988.
el-Elbânî, Muhammed Nâsıruddîn. Silsiletü’l-ehâdîsi’d-daîfe ve’l-mevzûa ve eseruhâ’s-seyyi’ fi’l-ümme. 14(3) Cilt. Riyâd: Mektebetü’l-Meârif, 1412/1992.
el-Elbânî, Muhammed Nâsıruddîn. Silsiletü’l-ehâdîsi’s-sahîha. 7(3) Cilt. Riyâd: Mektebetü’lMeârif, 1415/1995.
el-Elbânî, Muhammed Nâsıruddîn. Temâmü’l-minne fi’t-ta’lîki ‘alâ Fıkhı’s-sünne. Riyâd: Dâru’rRâye, 1409/1989.
Ferec Muhammed Muhammed Sâlim. Hükmü hitâni’l-inâs dirâse mukârene beyne’l-fıkhi’l-İslâmî ve’t-tıb ve’l-kânûn. İskenderiyye: Mektebetü’l-Vefâ’ el-Kânûniyye, 1435/2014.
Fığlalı, Ethem Ruhi. “İsnâaşeriyye”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 23/142-147. İstanbul: TDV Yayınları, 2001.
Göktaş, Kaan. Oldu da Bitti Maşallah Tarih, Din, Etik ve Çocuk Hakları Açısından Sünnet. İstanbul: Ozan Yayıncılık, 2013.
Gürkan, Salime Leyla. “Sünnet”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 38/155-157. Ankara: TDV Yayınları, 2010.
Gürkan, Salime Leyla. Yahudilik. İstanbul: 2008. Hâkim, Ebû Abdillah Muhammed b. Abdullah el-Hâkim en-Nîsâbûrî. el-Müstedrek ale’sSahîhayn (Zehebî’nin Telhîsu’l-Müstedrek’i ile birlikte). 4 Cilt. Beyrut: Dârü’l-Kitâbi’l-Arabî, ts.
Hamza Abdullah el-Melîbârî. Nazarât cedide fi ’ulûmi’l-hadîs. Beyrut: Dâru İbn Hazm, 1423/2003. Hadis Usûlüne Yeni Yaklaşımlar. çev. Muhittin Düzenli-Ayhan Ak. İstanbul: İnsan Yayınları, 2015.
Hatîb el-Bağdâdî, Ebû Bekr Ahmed b. Alî el-Bağdâdî. Târîhu Bağdâd. 18 Cilt. Beyrut: Dârü’lKitâbi’l-’Arabî, ts. Heysemî, Nûruddîn Alî b. Ebî Bekr el-Heysemî. Keşfü’l-estâr an zevâidi’l-Bezzâr ale’l-Kütübi’ssitte. nşr. Habîburrahmân el-A’zamî. 4 Cilt. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 1405/1985.
Heysemî, Nûruddîn Alî b. Ebî Bekr el-Heysemî. Mecmaʻu’z-zevâid ve menba’u’l-fevâid. 10 Cilt. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-ʻİlmiyye, 1408/1988.
Hayati Hökelekli. “Çocuk”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 8/355-359. İstanbul: TDV Yayınları, 1993.
Hür el-ʻÂmilî, Muhammed b. el-Hasen el-Hürr el-ʻÂmilî. Tafsîlü vesâ’ili’ş-Şîʻa ila tahsîli mesâili’şşerîʻa. nşr. Müessesetü Ali’l-Beyt li İhyai’t-Türâs. 30 Cilt. Kum: Müessesetü Âli’l-Beyt li İhyai’tTürâs, 1438/2017. Hüsâmeddîn b. Mûsâ Afâne. el-Mufassal fî ahkâmi’l-akîka. Kudüs (Filistin) 2003/1424.
Irâkî, Zeynüddîn Abdürrahîm b. el-Hüseyn el-Irâkî. el-Muğnî ‘an hamli’l-esfâr fi’l-esfâr fî tahrîci mâ fi’l-İhyâi mine’l-ahbâr. nşr. Ebû Muhammed Eşref b. Abdülmaksûd. 3 Cilt. Riyâd: Mektebetü Taberiyye, 1415/1995.
İbn Abdilberr, Ebû Amr Yûsuf b. Abdullah el-Kurtubî. el-İstî’âb fî ma’rifeti’l-ashâb. nşr. Ali Muhammed Muavvaz - Âdil Ahmed Abdülmevcûd. 4 Cilt. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-ʻİlmiyye, 1415/1995.
İbn Abdilberr, Ebû Amr Yûsuf b. Abdullah el-Kurtubî. el-Kâfî fî fıkhi ehli’l-Medîne el-Mâlikî. nşr. Muhammed Muhammed Mûrîtânî. 2 Cilt. Riyâd: Mektebetü’r-Riyâdi’l-Hadîse, 1400/1980.
İbn Abdilberr, Ebû Amr Yûsuf b. Abdullah el-Kurtubî. et-Temhîd limâ fi’l-Muvatta’ mine’l-me’ânî ve’l-esânîd. nşr. Muhammed ‘Abdülkâdir ‘Atâ’. 11 Cilt. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-ʻİlmiyye, 1424/2003; nşr. Komisyon. 26 Cilt. Fas (Mağrib): Vizâretü’l-Evkâf ve’ş-Şuûni’l-İslâmiyye, 1387-1412/1967-1991.
İbn ‘Âbidîn, Muhammed Emîn b. Ömer ed-Dımaşkî. Reddü’l-muhtâr ‘ale’d-Dürri’l-muhtâr. nşr. ‘Âdil Ahmed ‘Abdülmevcûd - Alî Muhammed Mu’avvaz. 12 Cilt. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’lʻİlmiyye, 1415/1994.
İbn Adî, Ebû Ahmed Abdullâh b. Adî el-Cürcânî. el-Kâmil fî duafâi’r-ricâl. nşr. Kurul. 7 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Fikr, 1405/1985.
İbn Asâkir, Ebü’l-Kâsım Alî b. el-Hasen ed-Dımaşkî. Tebyînü’l-imtinân bi’l-emri bi’l-ihtitân. nşr. Mecdî Fethî es-Seyyid. Tantâ (Mısır): Dâru’s-Sahâbe li’t-Türâs, 1410/1989.
İbn Bâbeveyh, Muhammed b. Alî b. el-Hüseyn b. Bâbaveyh el-Kummî. Men lâ yahduruhü’lfakîh. nşr. Hüseyin el-A’lemî. 4 Cilt. Beyrut: Menşûrâtü Müesseseti’l-A’lemî li’l-Matbûât, 1406/1986.
İbn Bâbeveyh, Muhammed b. Alî b. el-Hüseyn b. Bâbaveyh el-Kummî. ‘Uyûnü ahbâri’r-Rızâ. nşr. Seyyid Mehdî el-Hüseynî el-Lâhûrî. 2 Cilt. Kum: Menşûrâtü’ş-Şerîfi’r-Rızâ, 1378/1957.
İbn Ebi’d-Dünyâ, Ebû Bekr Abdullah b. Muhammed. el-ʻİyâl. nşr. Necm Abdurrahmân Halef. 2 Cilt. Demmâm: Dâru İbni’l-Kayyim, 1410/1990.
İbn Ebî Hâtim, Ebû Muhammed Abdurrahmân b. Muhammed er-Râzî. Kitâbü’l-Cerh ve’tta’dîl. nşr. Abdurrahmân b. Yahyâ el-Muallimî. 9 Cilt. Haydarâbâd: Meclisu Dâireti’lMeʻârifi’l-Osmâniyye, 1371/1952.
İbn Ebî Hâtim, Ebû Muhammed Abdurrahmân b. Muhammed er-Râzî. el-Merâsîl. nşr. Şükrullâh b. Ni’metullâh el-Kavcânî. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 1418/1998.
İbn Ebî Şeybe, Ebû Bekr Abdullâh b. Muhammed b. Ebî Şeybe. el-Musannef. nşr. Kemâl Yûsuf el-Hût. 7 Cilt. Beyrut: Dârü’t-Tâc, 1409/1989.
İbn Hacer, Ebu’l-Fadl Şihâbuddîn Ahmed b. Alî el-ʻAskalânî. Fethu’l-bârî bi şerhi Sahîhi’lBuhârî. nşr. Abdülazîz b. Abdullah b. Bâz. 13 Cilt. Kâhire: Dâru’r-Reyyân li’t-Türâs, 1407/1986.
İbn Hacer, Ebu’l-Fadl Şihâbuddîn Ahmed b. Alî el-ʻAskalânî. el-İsâbe fî temyîzi’s-sahâbe. nşr. Âdil Ahmed ‘Abdülmevcûd - Alî Muhammed Mu’avvaz. 8 Cilt. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’lʻİlmiyye, 1415/1995.
İbn Hacer, Ebu’l-Fadl Şihâbuddîn Ahmed b. Alî el-ʻAskalânî. Lisânü’l-Mîzân. 7 Cilt. Kâhire: Dârü’l-Kitâbi’l-İslâmî, ts.
İbn Hacer, Ebu’l-Fadl Şihâbuddîn Ahmed b. Alî el-ʻAskalânî. el-Metâlibü’l-ʻâliye bi zevâidi’lmesânîdi’s-semâniye. nşr. Habîburrahmân el-A’zamî. 5 Cilt. Beyrut: Dârü’l-Ma’rife, 1414/1993.
İbn Hacer, Ebu’l-Fadl Şihâbuddîn Ahmed b. Alî el-ʻAskalânî. Takrîbü’t-Tehzîb. nşr. Ebu’lEşbâl Sağîr Ahmed Şâğıf el-Pâkistânî. Riyâd: Dâru’l-ʻÂsıme, 1416/1995.
İbn Hacer, Ebu’l-Fadl Şihâbuddîn Ahmed b. Alî el-ʻAskalânî. Ta’rîfü ehli’t-takdîs bi merâtibi’lmevsûfîne bi’t-tedlîs. nşr. Âsım b. Abdullah el-Karyûtî. Ammân: Mektebetü’l-Menâr, 1403/1983.
İbn Hacer, Ebu’l-Fadl Şihâbuddîn Ahmed b. Alî el-ʻAskalânî. Tehzîbü’t-Tehzîb. nşr. Mustafa ‘Abdülkâdir ‘Atâ’. 12 Cilt. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-ʻİlmiyye, 1415/1994|; 13 Cilt. Kâhire: Dârü’l-Kitâbi’l-İslâmî, 1414/1993.
İbn Hacer, Ebu’l-Fadl Şihâbuddîn Ahmed b. Alî el-ʻAskalânî. Telhîsu’l-habîr fî tahrîci ehâdisi’rRâfiiyyi’l-kebîr. nşr. Hasen b. Abbâs b. Kutb. 4 Cilt. Mekke: Müessesetü Kurtuba, 1416/1995.
İbn Hacer el-Heytemî, Ebü’l-Abbâs Şihâbüddîn Ahmed b. Muhammed el-Heytemî. ez-Zevâcir ‘an iktirâfi’l-kebâir. 2 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Fikr, 1407/1987.
İbn Hibbân, Ebû Hâtim Muhammed b. Hibbân el-Büstî. Kitâbü’l-Mecruhîn mine’l-muhaddisîn ve’d-duʿafâʾ ve’l-metrûkîn. nşr. Mahmûd İbrâhim Zâyed. 3 Cilt. Haleb: Dârü’l-Va’y, 1395- 1396/1975-1976.
İbn Hibbân, Ebû Hâtim Muhammed b. Hibbân el-Büstî. el-Müsnedü’s-sahîh ‘ale’t-tekâsîmi ve’lenvâ’i min gayri vucûdi kat’in fî senedihâ ve lâ subûti cerhin fî nâkilihâ (Emîr İbn Balabân’nın el-İhsân fî takrîbi Sahîhi İbn Hibbân tertibiyle). nşr. Şuayb el-Arnavût. 18 Cilt. Beyrut: Müessesetü’rRisâle, 1408/1988.
İbn Mâce, Ebû Abdillâh Muhammed b. Yezîd Mâce el-Kazvînî. es-Sünen. nşr. Sâlih b. Abdülazîz Âlu’ş-Şeyh. Riyâd: Dârü’s-Selâm, 1420/1999; nşr. Muhammed Fuâd Abdülbâkî. 3 Cilt. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-ʻİlmiyye, ts. İbn Manzûr, Ebü’l-Fadl Cemâlüddîn Muhammed b. Mükerrem b. Manzûr. Lisânü’l-‘arab. 15 Cilt. Beyrut: Dâru Sâdır, 1410/1990.
İbn Nüceym, Zeynuddîn b. İbrâhîm b. Muhammed b. Nüceym. el-Bahru’r-râik Şerhu Kenzi’ddekâik. 8 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Ma’rife, 1413/1993.
İbn Temîm, Muhammed b. Temîm el-Harrânî. Muhtasar İbn Temîm alâ mezhebi’l-İmâmi’rRabbânî Ebî Abdillâh Ahmed b. Hanbel eş-Şeybânî rahimehullâh. nşr. Ali b. İbrâhîm b. Muhammed el-Kasîr. 3 Cilt. Riyâd: Mektebetü’r-Rüşd, 1429/2008.
İbnü’l-Esîr, Ebü’s-Seâdât Mecdüddîn el-Mübârek b. Esîrüddîn el-Cezerî. en-Nihâye fî garîbi’lhadîs ve’l-eser. nşr. Tâhir Ahmed ez-Zâvî ve Mahmûd Muhammed et-Tanâhî. 5 Cilt. Beyrut: el-Mektebetü’l-‘İlmiyye, ts. İbnü’l-Kayyim, Ebû Abdillâh Şemsüddîn Muhammed b. Ebî Bekr ed-Dımaşkî. Tuhfetü’lmevdûd bi ahkâmi’l-mevlûd. nşr. Salâhuddîn Makbûl Ahmed, Kuveyt: Dâru Îlâfi’d-Düveliyye, 1416/1996. Kur’an ve Sünnet’e Göre Çocuk Ahkamı. çev. Mahmut Kısa. Kitap Dünyası, Konya 2012.
İbnü’l-Kayyim, Ebû Abdillâh Şemsüddîn Muhammed b. Ebî Bekr ed-Dımaşkî. Zâdü’l-me’âd fî heydi hayri’l-ʻibâd. nşr. Şuayb el-Arnavût - Abdülkâdir el-Arnavût. 6 Cilt. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 1412/1992. Zâdu’l-Meâd. çev. Şükrü Özen. 6 Cilt. İklim Yayınları, İstanbul 1988.
İbnü’l-Murtazâ, Ahmed b. Yahyâ b. el-Murtazâ. Kitâbu’l-Bahri’z-zahhâr el-câmi’ li-mezâhibi ʻulemâi’l-emsâr (Muhammed b. Yahyâ Behrân es-Samedî’nin Kitâbu Cevâhiri’l-ahbâr ve’l-âsâr elmüstahrece min lücceti’l-Bahri’z-zahhâr’ı ile birlikte). nşr. el-Kâdî Abdullah b. Abdülkerîm elCürâfî. 5 Cilt. Sanʻâ’ (Yemen): Dâru’l-Hikmeti’l-Yemeniyye, 1409/1988.
İbnü’l-Münzir, Ebû Bekr Muhammed b. İbrâhîm b. el-Münzir. el-İknâ’. nşr. Abdullah b. Abdülazîz el-Cibrîn. 2 Cilt. Riyâd 1408/1988.
İbnü’l-Münzir, Ebû Bekr Muhammed b. İbrâhîm b. el-Münzir. el-İşrâf ‘alâ mezâhibi’l-’ulemâ’. nşr. Ebû Hammâd Sagîr el-Ensârî. 10 Cilt. Re’sülhayme (Birleşik Arap Emirlikleri): Mektebetü Mekkete’s-Sekâfiyye, 1425/2004.
İzgi, M. Cumhur. “Tedavi Amaçlı Olmayan Erkek Çocuk Sünnetinin Etik Değerlendirmesi”. Türk Psikiyatri Dergisi 26/3 (2015), 204-212.
Kâdîhân, Ebü’l-Mehâsin Fahrüddîn Hasen b. Mansûr el-Fergânî, Fetâvâ Kâdîhân (Âlemgîriyye, el-Fetâva’l-Hindiyye’nin kenarında). 6 Cilt. Beyrut: Dâru İhyâi’t-Türâsi’l-’Arabî, ts. Kalaç, Rıdvan. “Sahîh-i Müslim’de Zayıf Olduğu İddia Edilen Rivâyetler Üzerine Bir İnceleme -Elbânî Özelinde-“. İHYA Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi 7/1 (2021), 15-18.
Kallek, Cengiz. “İbnü’l-Münzir en-Nîsâbûrî”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 21/158-159. İstanbul: TDV Yayınları, 2000.
Kara, Ali. Ayet ve Hadisler Işığında Aile İlmihali (Güncel Konularla). İstanbul: Ensar Neşriyat, 2013.
Karslızâde Cemaleddin, Cemaleddin Mehmed. Me’debetü’l-hitân. İstanbul 1252.
Kerimoğlu, Yusuf. Fıkhî Meseleler. 2 Cilt. İstanbul: Ölçü Yayınları, 1987.
Kesgin, Salih. Hadisleri Anlama Sorunu. İstanbul: İSAM Yayınları, 2019.
Kılavuz, Ahmet Saim. “Zeynelâbidîn”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 44/365-366. İstanbul: TDV Yayınları, 2013.
Kılavuz, Ahmet Saim. “Ali er-Rızâ”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 2/436-438. İstanbul: TDV Yayınları, 1989.
Kırımlı, Yüksel. “Yetişkin Olmaya İlk Adım “Sünnet””. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Antropoloji Dergisi 24 (2010), 19-35.
Kitâb-ı Mukaddes, Eski (Ahit/Tevrat) ve Yeni (İncil) Ahit. İstanbul: Kitabı Mukaddes Şirketi, 1949, 1958, 1969.
Komisyon (el-Lecnetü’d-Dâime li’l-Buhûsi’l-İlmiyye ve’l-İftâ’). Fetâva’l-lecneti’t-dâime li’lbuhûsi’l-ilmiyye ve’l-iftâ’ (el-Mecmûatü’l-ûlâ). nşr. Ahmed b. Abdürrezzâk ed-Düveyş. 23 Cilt. Riyâd: Dâru’l-ʻÂsıme, 1411/1993-1424/2003.
Küleynî, Muhammed b. Ya’kûb el-Küleynî. el-Kâfî (Furûʻu’l-Kâfî). 8 Cilt. Beyrut: Menşûrâtü’lFecr, 1428/2007. Mâlik, Ebû Abdillâh Mâlik b. Enes el-Asbahî. el-Muvatta’. nşr. Muhammed Fuâd Abdülbâkî. 2 Cilt. Beyrut: Dâru İhyâi’t-Türâsi’l-ʻArabî, 1406/1985.
Mâverdî, Ebü’l-Hasen Alî b. Muhammed el-Mâverdî. el-Hâvi’l-kebîr fî fıkhi mezhebi’l-İmâmi’şŞâfîî (Şerhu Muhtasari’l-Müzenî). nşr. Ali Muhammed Muavvaz – Âdil Ahmed Abdülmevcûd. 19 Cilt. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-ʻİlmiyye, 1419/1999.
Meclisî, Muhammed Bâkır b. Muhammed el-Meclisî. Bihârü’l-envâri’l-câmia li-düreri ahbâri’leimmeti’l-ethâr aleyhimü’s-selâm. nşr. Komisyon. 110 Cilt, Beyrut: Dâru İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî, 1403/1983.
Merdâvî, Ebü’l-Hasen Alî b. Süleymân el-Merdâvî. el-İnsâf fî ma’rifeti’r-râcih mine’l-hilâf ‘alâ mezhebi’l-İmâmi’l-mübeccel Ahmed b. Hanbel. nşr. Muhammed Hâmid el-Fıkî. 12 Cilt. Beyrut: Dâru İhyâi’t-Türâsi’l-’Arabî, 1419/1998.
Merʻî b. Ahmed el-Halkî, el-Hitân ve ahkâmuh, Riyâd: Dâru’l-Âsıme, 1435/2014.
Miras, Kâmil. Sahîh-i Buhârî Muhtasarı Tecrîd-i Sarîh Tercemesi ve Şerhi. 9 Cilt (13 Cüz). Ankara: Diyânet İşleri Başkanlığı Yayınları, Sayı: 55, 1982.
Mizzî, Ebü’l-Haccâc Yûsuf b. Abdurrahmân el-Mizzî. Tehzîbü’l-Kemâl fî esmâi’r-ricâl. nşr. Beşşâr ‘Avvâd Ma’rûf. 35 Cilt. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 1422/2002.
Mizzî, Ebü’l-Haccâc Yûsuf b. Abdurrahmân el-Mizzî. Tuhfetü’l-Eşrâf bi ma’rifeti’l-etrâf, (İbn Hacer’in en-Nüketü’z-zırâf ‘ale’l-Etrâf’ı ile birlikte). nşr. Abdussamed Şerefüddîn, işraf: Züheyr eş-Şâvîş. 14 Cilt. Hindistan: ed-Dâru’l-Kayyime, Beyrut: el-Mektebü’l-İslâmî, 1403/1983.
el-Muhakkık el-Hillî, Ebü’l-Kâsım Necmüddîn Ca’fer b. el-Hasen el-Muhakkık el-Hillî. Şerâ’iʻu’l-İslâm fî mesâ’ili’l-helâl ve’l-harâm [es-Seyyid Sâdık el-Hüseynî eş-Şîrâzî’nin ta’lîkâtı ile birlikte]. 2 Cilt (4 Cüz). Beyrut: Dârü’l-Kârî, 1425/2004.
Muhammed b. Yûsuf el-Mevvâk, Ebû Abdillâh Muhammed b. Yûsuf b. Ebi’l-Kâsım elMevvâk. et-Tâc ve’l-iklîl li Muhtasari Halîl. 6 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Fikr, 1398/1978.
Müslim, Ebü’l-Hüseyn Müslim b. el-Haccâc. Sahîhu Müslim. nşr. Sâlih b. Abdülazîz Âlu’şŞeyh. Riyâd: Dârü’s-Selâm, 1420/1999.
Müttakî el-Hindî, Alî b. Hüsâmiddîn el-Müttakî el-Hindî. Kenzü’l-ʻummâl fî süneni’l-akvâl ve’lefʻâl. nşr. Bekrî Hayyânî - Saffet es-Sakkâ. 16 Cilt. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 1401/1981.
Nevevî, Ebû Zekeriyyâ Yahyâ b. Şeref en-Nevevî. el-Mecmû’ şerhu’l-Mühezzeb. 20 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Fikr, ts.
Nevevî, Ebû Zekeriyyâ Yahyâ b. Şeref en-Nevevî. Ravzatü’t-tâlibîn. nşr. ‘Âdil Ahmed ‘Abdülmevcûd ve Alî Muhammed Mu’avvaz. 8 Cilt. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-ʻİlmiyye, ts.
Öz, Mustafa. “Muhammed el-Bâkır”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 30/506-507. İstanbul: TDV Yayınları, 2005. Özpınar, Ömer. Şiî Hadis Tarihi, Ankara: Ankara Okulu Yayınları, 2018.
Sâlim Alî Râşid eş-Şiblî - Muhammed Halîfe Muhammed er-Rebâh. Ahkâmu’l-mevlûd fi’ssünneti’l-mutahhara. Beyrut: el-Mektebü’l-İslâmî, 1415/1994.
Sarı, Necmi. Hadislerde Teşebbüh Yasağı. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2010.
Sarı, Necmi. “Rivâyetlere Göre Sünnetin (Hitânın) Tarihi ve Ahkâmı”. Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 8 (Trabzon 2014), 259-290.
Sarı, Nil - Zülfikar, M. Bedizel. “Bir İslâm Geleneği Olarak Sünnet”. Milli Saraylar: Sanat - Tarih - Mimarlık Dergisi (1993), 140-153.
Seyyid Bekrî, Ebû Bekr Seyyid Bekrî b. Seyyid. [Hâşiyetü] İânetü’t-tâlibîn ‘alâ halli elfâzi Fethi’lmu’în bi şerhi Kurretü’l-ayn bi mühimmâti’d-dîn. 4 Cilt. Kâhire: Matbaatü Dâri’l-İhyai’l-Kütübi’lʻArabiyye, ts.
Seyyid Muhammed el-ʻÂmilî. Nihâyetü’l-merâm. nşr. el-Hâc Âğâ Müctebâ el-Irâkî – Ali Penâh el-İştihârdî – Âkâ Hüseyn el-Ezdî. 2 Cilt. Kum: Müessesetü’n-Neşri’l-İslâmî et-Tâbia li Cemâati’l-Müderrisîn, 1413/1992.
Seyyid Sâbık. Fıkhu’s-sünne. 4 Cilt. Kâhire: Dâru’l-Feth li’l-İ’lâmi’l-’Arabî, 1418/1998. Fıkhu’sSünne. çev. Tayyar Tekin. 4 Cilt. İstanbul: Pınar Yayınları, 1990. Suiçmez, Yusuf. Şia Hadis Tarihi Hz. Muhammed’in Söz İle Fiillerinin Şii İmamlara Nispeti. İstanbul: Endülüs Yayınları, 2018.
Şâdî b. Muhammed b. Sâlim Âlu Nu’mân. Câmiu türâsi’l-Allâme el-Elbânî fi’l-fıkh (Mevsûatü’lAllâme el-Elbânî 3). 18 cilt. Sanʻâ’ (Yemen): Merkezü’n-Nu’mân li’l-Buhûs ve’d-Dirâsâti’lİslâmiyye ve Tahkîku’t-Türâs ve’t-Terceme, 1431/2010.
Şehîd-i Sânî, Zeynüddîn b. Alî Âmilî. Mesâlikü’l-efhâm ilâ tenkihi Şerâ’iʻi’l-İslâm. 16 Cilt. Kum: Müessesetü’l-Maârifi’l-İslâmiyye, 1429/2008.
Şemsüddîn İbn Kudâme, Şemsüddîn Abdurrahmân b. Ebî Ömer Muhammed b. Ahmed b. Kudâme el-Makdisî. eş-Şerhu’l-kebîr (el-Muğnî içinde). 12 Cilt. Beyrut: Dârü’l-Kitâbi’l-ʻArabî, 1392/1972.
Şevkânî, Ebû Abdillâh Muhammed b. Alî eş-Şevkânî. Neylü’l-evtâr şerhu’l-Münteka’l-ahbâr. 8 Cilt. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-ʻİlmiyye, ts.
Taberânî, Ebü’l-Kâsım Süleymân b. Ahmed et-Taberânî. el-Mu’cemu’l-evsat. nşr. Târık b. ‘Ivazullâh b. Muhammed ve ‘Abdulmuhsin el-Hüseynî. 10 Cilt. Kâhire: Dâru’l-Haremeyn, 1415/1995.
Taberânî, Ebü’l-Kâsım Süleymân b. Ahmed et-Taberânî. el-Mu’cemu’l-kebîr. nşr. Hamdî Abdülmecîd es-Silefî. 25 Cilt. Dâru İhyâi’t-Türâsi’l-’Arabî, ys., ts.
Taberânî, Ebü’l-Kâsım Süleymân b. Ahmed et-Taberânî. el-Mu’cemu’s-sağîr (er-Ravdu’d-dânî ile’lmu’cemi’s-sağîr li’t-Taberânî). nşr. Muhammed Şükür Mahmûd el-Hâcc. 2 Cilt. Beyrut ve Ammân: el-Mektebü’l-İslâmî ve Dâru ‘Ammâr, 1405/1985. Taberî, Ebû Ca’fer Muhammed b. Cerîr et-Taberî. Câmiu’l-beyân an (fî) te’vîli âyi’l-Kur’ân. 12 Cilt. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-ʻİlmiyye, 1412/1992.
Tabersî, Radiyyuddîn Ebi Nasr el-Hasen b. el-Fadl et-Tabersî. Mekârimü’l-ahlak. Kuveyt: Mektebetü’l-Elfeyn, ts.
Tahâvî, Ebû Ca’fer Ahmed b. Muhammed b. Selâme et-Tahâvî. Şerhu Müşkili’l-âsâr. nşr. Şuayb el-Arnavût. 16 Cilt. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 1415/1994.
Tirmizî, Ebû Îsâ Muhammed b. Îsâ b. Sevre. el-Câmiʻu’s-sahîh. nşr. Sâlih b. Abdülazîz Âlu’şŞeyh. Riyâd: Dârü’s-Selâm, 1420/1999.
Vizâretü’l-Evkâf ve’ş-Şuûni’l-İslâmiyye. el-Mevsû’atü’l-fıkhiyye. 45 Cilt. Kuveyt: 1404/1983- 1429/2008.
Yaşar, Ahmet. “Kaynaklara Göre Sünnet Olmak”. Dokuz Eylül Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi 4 (İzmir, ts.), 419-431.
Yeniel, Ahmet Necati – Kayapınar, Hüseyin. Sünen-i Ebû Dâvud Kitâbü’l-Edeb Terceme ve Şerhi. haz. Ahmet Necati Yeniel – Hüseyin Kayapınar. İstanbul: Şamil Yayınevi, 2013.
Yeniel, Ahmet Necati – Kayapınar, Hüseyin. Sünen-i Ebû Dâvud Terceme ve Şerhi. haz. Ahmet Necati Yeniel – Hüseyin Kayapınar. 17 Cilt. İstanbul: Şamil Yayınevi, 1987.
Yıldırım, Celâl. Kaynaklarıyla Ahkâm Hadisleri. 6 Cilt. Konya: Uysal Kitabevi, 1986. Yıldırım, Celâl. Kaynaklarıyla İslâm Fıkhı İbadât-Muamelât-Ferâiz. 4 Cilt. Konya: Uysal Kitabevi, 1980.
Yücel, Ahmet. Hadis Tarihi. İstanbul: İFAV, 2012. Zehebî, Ebû Abdillâh Şemsüddîn Muhammed b. Ahmed b. Osmân ez-Zehebî. Dîvanu’dDuafâ’ ve’l-metrûkîn. nşr. Hammâd Muhammed el-Ensârî. 2 Cilt. Mekke: Mektebetü’nNahdati’l-Hadîse, 1387/1967.
Zehebî, Ebû Abdillâh Şemsüddîn Muhammed b. Ahmed b. Osmân ez-Zehebî. el-Kâşif fî ma’rifeti men lehu rivâye fi’l-Kütübi’s-sitte. nşr. Muhammed ‘Avvâme ve Ahmed Muhammed elHatîb. 2 Cilt. Cidde: Dârü’l-Kıble li’s-Sekâfeti’l-İslâmiyye ve Müessesetü ‘Ulûmi’l-Kur’ân, 1413/1992.
Zehebî, Ebû Abdillâh Şemsüddîn Muhammed b. Ahmed b. Osmân ez-Zehebî. Mîzânü’l-i’tidâl fî nakdi’r-ricâl. nşr. Alî Muhammed el-Becâvî. 4 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Ma’rife, ts.
Zehebî, Ebû Abdillâh Şemsüddîn Muhammed b. Ahmed b. Osmân ez-Zehebî. Siyerü a’lâmi’nnübelâ’. nşr. Şuayb el-Arnavût - Hüseyn el-Esed. 25 Cilt. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 1412/1992.