ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN OKUMA HATALARININ ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ

Bu çalışmada 5, 6, 7 ve 8. sınıf öğrencilerinin sesli okuma hataları ve okumada davranış hataları incelenmektedir. Betim ve ilişki taraması modeli çerçevesinde yürütülen araştırmanın verileri 2014-2015 eğitim-öğretim yılında Kars ili merkezinde yer alan 2 farklı ortaokuldaki 5, 6, 7 ve 8. sınıf öğrencilerinden elde edilmiştir. Çalışma grubunda 157 öğrenci yer almıştır. Öğrencilerin sesli okuma hatalarında hangi hata türünü ne sıklıkla yaptıkları sınıfa ve cinsiyete göre frekans ve ortalama olarak verilmiştir. Ayrıca okumada davranış hataları da frekans olarak sınıflara göre verilmiştir. Son olarak öğrencilerin ekleme, atlama, yanlış okuma ve tekrar hataları cinsiyete, sınıf düzeyine, karnedeki Türkçe dersi notuna, günlük kitap okuma süresine ve yıllık kitap okuma sayısına göre karşılaştırılmıştır. Ancak anlamlı fark sadece cinsiyete göre atlama hatasında tespit edilmiştir. Buna göre kız öğrencilerin atlama hatası ortalaması erkek öğrencilerinkinden anlamlı ölçüde azdır. Hatalara ortalama olarak bakıldığında en çok yapılan sesli okuma hataları sırasıyla tekrar, atlama, yanlış okuma ve eklemedir. Ancak öğrenciler arasında yaygınlık açısından bakıldığında ise tekrar, atlama, ekleme ve yanlış okuma sıralaması vardır. Okumada davranış hataları arasında en çok rastlananlar ise baş ile satır takibi ve mesafeyi ayarlayamamadır. 

INVESTIGATION OF SECONDARY SCHOOL STUDENTS’ ORAL READING ERRORS IN LINE WITH VARIOUS VARIABLES

This study investigates reading errors and behavioral faults in reading of 5-8th. grade students. This is a descriptive and relational survey. Datas collected from 157 many 5-8th. grade students from two secondary schools in Kars central in 2014-2015 educational year. Erros types are given as frequences and means according to gender and grades. Behavioral faults in reading are given as frequences according to grades as well. Finally, adding, skipping, misreading and repeating errors are compared in terms of gender, grades, Turkish lesson score in the last school report, time of daily reading, number of reading books in a year. The only meaningful difference is determined in skipping error in terms of gender. Girls have meaningfully less skipping error than boys. The most frequent errors according to mean are repeating, skipping, misreading and adding. The most common errors are repeating, skipping, adding and misreading. The most common behavioral faults in reading are turning head while reading and being unable to adjust the distance to text. 

___

  • Acat, M.B. (1996). Okuma güçlükleri ile okuduğunu anlama becerisi arasındaki ilişki düzeyi. (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Akyol, H. ve Temur, T. (2006). İlköğretim 3. sınıf öğrencilerinin okuma düzeyleri ve sesli okuma hataları. Ekev Akademi Dergisi, 10(29), s.259-274.
  • Akyol, M. ve Baştuğ, M. (2015). Yapılandırılmış akıcı okuma yönteminin üçüncü sınıf öğrencilerinin akıcı okuma ile okuduğunu anlama becerilerine etkisi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(1), s.125-141.
  • Armbruster, B. B., Lehr, F. ve Osborn, J., O’Rourke, R., Beck, I., Carnine, D., & Simmons, D. (2001). Put reading first, kindergarten through grade 3: the research building blocks for teaching children to read, Erişim Tarihi:13.10.2016, https://lincs.ed.gov/publications/pdf/PRFbooklet.pdf
  • Ateş, S. ve Yıldız, M. (2011). Okumayı farklı yöntemlerle öğrenen ilköğretim üçüncü sınıf öğrencilerinin sesli okuma akıcılıklarının karşılaştırılması, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 9(1), 101-124.
  • Baştuğ, M. ve Keskin, H. K. (2012). Akıcı okuma becerileri ile anlama düzeyleri (basit ve çıkarımsal) arasındaki ilişki. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(3), s.227-244.
  • Bay, Y. (2010). İlk okuma yazmayı öğrendiği yönteme göre ilköğretim ikinci sınıf öğrencilerinin okuma yazma hatalarının karşılaştırılması. Milli Eğitim Dergisi, 187, s. 23-38.
  • Baydık, B., Ergül, C. ve Bahap Kudret, Z. (2012). Okuma güçlüğü olan öğrencilerin okuma akıcılığı sorunları ve öğretmenlerinin bu sorunlara yönelik öğretim uygulamaları. İlköğretim Online, 11(3), s.778-789.
  • Calp, M. (2007). Özel öğretim alanı olarak Türkçe öğretimi. Konya: Eğitim.
  • Çetinkaya, G. (2010). Türkçe metinlerin okunabilirlik düzeylerinin tanımlanması ve sınıflandırılması. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Dündar, H. ve Akyol, H. (2014). Okuma ve anlama problemlerinin tespiti ve giderilmesine ilişkin örnek olay çalışması, Eğitim ve Bilim, 39(171), s. 361-377.
  • Ergül, C. (2012). Okumada güçlük yaşayan öğrencilerin okuma performanslarının öğrenme güçlüğü riski açısından değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(3), s. 2033-2057.
  • Gökçe Sarıpınar, E. ve Erden, G. (2010). Okuma güçlüğünde akademik beceri ve duyusal-motor işlevleri değerlendirme testlerinin kullanılabilirliği, Türk Psikoloji Dergisi, 25(65), s. 56-66.
  • Gündüz, O. ve Şimşek, T. (2011). Anlama Teknikleri 1 Uygulamalı El Kitabı Okuma Eğitimi El Kitabı, Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Güneş, F. (2011). İlköğretimde sesli okumanın önemi ve yararları. Milli Eğitim, 191, s.7-23.
  • Güneş, F. (2007). Ses temelli cümle yöntemi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel.
  • Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri felsefe-yöntem-analiz. Ankara: Seçkin.
  • Kaman, Ş. (2012). Akıcı okuma stratejilerini kullanmanın ilköğretim üçüncü sınıf öğrencilerinde okuma becerisini geliştirmeye etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ahi Evran Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırşehir.
  • Kim, Y. S., Wagner, R. K. ve Foster, E. (2011). Relations among oral reading fluency, silent reading fluency, and reading comprehension: a latent variable study of first-grade readers, Scientific Studies Of Reading, 15(4), s. 338-362.
  • Mavi, S. (1995). Okuma hatalarının okuma alışkanlığına etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • National Reading Panel (US), National Institute of Child Health, & Human Development (US). (2000). Teaching children to read: An evidence-based assessment of the scientific research literature on reading and its implications for reading instruction. Erişim Tarihi: 13.10.2016, https://www.nichd.nih.gov/publications/pubs/nrp/documents/report.pdf
  • Öz, F. (1998). Uygulamalı ilkokuma yazma öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Özbay, M. (2013). Anlama teknikleri:1 okuma eğitimi. Ankara: Öncü.
  • Rasinski, T. V., Padak, N., Linek, W. ve Sturtevant, E. (1994). Effects of fluency development on urban second-grade readers, The Journal Of Educational Research, 87(3), s.158-165.
  • Riedel, B. W. (2007). The relation between dibels, reading comprehension, and vocabulary in urban first‐grade students. Reading Research Quarterly, 42(4), s.546-567.
  • Sidekli, S. (2010a). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin okuma ve anlama becerilerini geliştirme (eylem araştırması). (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Sidekli, S. (2010b). Eylem araştırması: ilköğretim dördüncü sınıf öğrencilerinin okuma ve anlama güçlüklerinin giderilmesi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 27, 563-580.
  • Tazebay, A. (1995). İlkokul üçüncü ve dördüncü sınıf öğrencilerinin okuma becerilerinin okuduğunu anlamaya etkisi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Yalçın, A. (2006). Türkçe Öğretim Yöntemleri Yeni Yaklaşımlar, Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Yılmaz, M. (2000). İlköğretim okullarındaki 4. sınıf öğrencilerinin sesli okuma hatalarının anlama başarısına etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
  • Yılmaz, M. (2006). İlköğretim 3. sınıf öğrencilerinin sesli okuma hatalarını düzeltmede ve okuduğunu anlama becerilerini geliştirmede tekrarlı okuma yönteminin etkisi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Yılmaz, M. (2008). Kelime tekrar tekniğinin akıcı okuma becerilerini geliştirmeye etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 323-350.
  • Yılmaz, M. (2009). Sesli okuma hatalarının tekrarlı okuma yöntemiyle düzeltilmesi. Millî Eğitim, 182, s.19-41.