Dua ve niyazlar, bir taraftan insan ruhunda diğer taraftan ilahi dinlerin irfânî sahasında yer etmiş dini metinlerdendir. Duanın bu boyutu, İslam dininde, özellikle de İsnâ Aşeriyye Şîa’sında daha da belirgin bir konuma sahiptir. Bu makale, Şîa’da dua edebiyatının gelişimi ve bazı merhalelerini konu almaktadır. Birinci merhale, dua kitaplarının yazılmaya başlamasından Şeyh Tûsî’ye kadar olan dönemi; ikinci merhale Şeyh Tûsî’den İbn Tâvûs’a kadar olan dönemi; üçüncü merhale İbn Tâvûs’tan Kef’amî’ye ve dördüncü merhale Kef‘amî’den Şeyh Abbas Kummî’nin Mefâtîhu’l-Cinân’ına kadarki dönemi kapsamaktadır.

Prayers and suppliances are religious texts leaved a mark on one hand in human soul on the other hand in gnostic area of divine religions. This dimension of prayer has more significant position in Islam, especially Ithna Ashariyya of Shia. This article mentions development of prayer literature in the Shia and its some stages. First stage contains the period from beginning to be written prayer books to Sheikh Tusi; second stage the period from Sheikh Tusi to Ibn Tawus; third stage the period from Ibn Tawus to Kef‘ami and fourth stage the period from Kaf’ami to Sheikh Abbas Kummi’s Mafatih al-Jinan.