Kadınla birlikte anılan özel alan ve özel alana ait kavramlar, kadını özel alanı içinde sınırlandırmakta ve ataerkil düzenin içinde ikincilleştirmektedir, böylece düzenin sürekliliği sağlanmaya devam etmektedir. Mekan, film anlatısının unsuru olmakla birlikte özel alan/kamusal alan karşıtlığında kadın karakterlerin temsilinin tartışılabileceği alanı yaratmaktadır. Kadın karakterlerin Türk Sineması’nda mekanlarda nasıl temsil edildiği ve kadın yönetmenlerin bakış açılarından çekilen filmlerde sunulan farklılıklar temelinde bu karşıtlık üzerine tekrar düşünülmektedir. 2000’li yıllarda kadın bakış açısıyla çekilen, kadın karakterlerin anlatının merkezinde olduğu filmlerde, kadınların mekanlardaki temsili, feminist film kuramları ve feminist film pratiği bağlamında izleyiciye neler sunmaktadır sorusu, toplumsal düzende varolan yapının sorgulanmasını da ortaya koymaktadır. Bu minvalde, çalışmanın temelini oluşturan bu sorudan hareketle, kadın karakterlerin anlatıda mekanlardaki temsili Mieke Bal’ın mekanlar hakkındaki yorumlarından hareketle tartışılmıştır, böylece feminist film pratiği açısından, özel alan/kamusal alan karşıtlığı açısından oluşturulabilecek değişimlerin de tartışılması, hedeflenmektedir.