Soyut Resim Sanatı: Eğilimler, Öğretiler ve Karşı İddia

1900’lerin başından itibaren Rusya’dan Almanya’ya, Fransa’dan Birleşik Devletler’e dek neredeyse tüm batı dünyasının öncü akımı kabul edilen soyut resim, yalnızca yoğun bir muhteva barındırması nedeniyle değil ama aynı zamanda biçimsel bir yenilik sunduğu için de en gözde sanat formu olarak değer görmüştür. Dahası, gerek akademik ortamlarda gerekse avan-garde olarak tabir edilip akademi karşıtlığıyla bilinen sanat çevrelerinde olsun soyut resim yapmak bir bakıma öncü olmanın şartı haline gelmiş ve hatta kimi dönemlerde bu akım, tek gerçek sanat olarak kabul edilmiştir. İlginçtir; evrensel / esas doğa formlarından oluşması ve aynı anda felsefî bir derinliğe de sahip olması nedeniyle başköşeye oturtulmuş olan bu sanat akımı, bir süre sonra, üstelik tam da bu nedenlerden dolayı gözden düşmüştür. 1950’lerden sonra İngiltere ve özellikle de ABD’de kendini gösteren farklı bazı eğilimler, soyut sanatı aşırı uhrevî, felsefî ve -tabir yerindeyse- ulvî olduğu gerekçesiyle topa tutmuştur. Düne kadar, nesnel gerçekçiliğin sanatın ahlakına yakışmayan bir taklitçilik olarak görülüp kınandığı sanat ortamları, birden bire ortaya çıkan bu soyut / soyutlama karşıtı gurubun nesnelcilik tutkusuyla şaşkına dönmüştür.

Anahtar Kelimeler:

soyut resim, tin, nesnelcilik, pop sanatı, yeni figüratif

Abstract Painting: Tendencies, Doctrines and Anti-Thesis

PDF

___

Referans1Aliçavuşoğlu, E. (Editör). (2001). Sanatı ve Yaşamıyla Andy Warhol. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Referans2Bonfand, A. (1994 / 2015). Soyut Sanat, (çev. Işık Ergülen), Ankara: Dost Kitabevi
Referans3Bozkurt, N. (1995). Sanat ve Estetik Kuramları, İstanbul: Sarmal Yayınevi
Referans4Dempsey, A. (2002 / 2007). Modern Çağda Sanat, (çev. Osman Akınhay). İstanbul: Akbank Kültür Sanat Yayınları.
Referans5Fineberg, J. (2011 / 2014). 1940’tan Günümüze Sanat (çev. Simber Atay ve Göral Yılmaz). İzmir: Karakalem Yayınları
Referans6Gans, J.H. (1974 / 2014). Popüler Kültür ve Yüksek Kültür (çev. Emine O. İncirlioğlu). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Referans7Gombrich, E.H. (1972 / 1976). Sanatın Öyküsü. (çev. Bedrettin Cömert). İstanbul. Remzi Kitabevi
Referans8Harrison, H. (2000). Imaging Jackson Pollock, New York: Thunder’s Mouth Press
Referans9İzzetbegoviç, A. (1980 / 2011). Doğu Batı Arasında İslam (çev. Salih Şaban), İstanbul: Yarın Yayınları
Referans10Kandinsky, W. (1911 / 2013). Sanatta Ruhsallık Üzerine, (çev. Gülin Ekinci). İstanbul: Altıkırkbeş Yayınları
Referans11Katzin, J. (2010). Perception, Expectation, and Meaning in Barnett Newman’s Stations of the Cross Series, Connecticut: Wesleyan University
Referans12Ragon, M. (1987). Modern Sanat (çev. Vivet Kanetti). İstanbul: Cem Yayınevi
Referans13Rosenberg, H. (1960). The Tradition of the New, New York: Da Capo Press
Referans14Tomkins, C. (1980).Robert Rauschenberg and the Art World of Our Time, New York: Penguin Books
Referans15Tunalı, İ. (1981). Felsefenin Işığında Modern Resim, İstanbul: Remzi Kitabevi
Referans16Turani, A. (1971). Dünya Sanat Tarihi, Ankara: Türkiye İş Bankası Yayınları
Referans17Yıldırım, M. (2011). İslam Sanatı ve Estetiğinin Temelleri, Konya: Palet Yayınları