MEKANSIZ ZAMANLAR ZAMANSIZ MEKANLAR ARASINDAKİ PLAZA ÇALIŞANI BEYAZ YAKA'LAR

Kişiler arası iletişimin zaman ve mekana göre değiştiği görülmektedir. Türkiye’de özellikle büyük şehirlerde son dönemde yerleşen plaza çalışma hayatı ve plazada çalışanların kullandığı plaza kültürü kavramı ortaya çıkmaktadır. Plaza kavramı modernleşme ile ortaya çıkmış bir kavramdır. Plazalar kentlerin büyük bir parçasını oluşturduğundan dolayı plaza kavramı incelenirken kent ve kentsel değişim dönüşüm kavramları da önem kazanmaktadır. Plaza’da çalışan kişiler kendi aralarında yarattıkları mekansız bir zamanda sıkışmış bir hayatı yaşamaktadır. Bu konuda David Harvey’in kavramı “Zaman ve mekan” sıkışması ortaya çıkmaktadır. David Harvey Umut Mekanları kitabında bu mekan ve zaman sıkışmasından sıklıkla bahsetmektedir. Bu zamansız plaza mekanların geçen zamanlar, insanların iletişim seviye ve düzeylerini etkilemektedir. Modernleşen insanın yalnızlaşmasının ve yabancılaşmasının bu süreçte ortaya çıktığı görülmektedir. Çalışma kapsamında plazada çalışan beyaz yaka olarak tabir edilen kişiler araştırılmıştır. Plaza mekanları üzerinden kişilerin iletişim dillerinin bu mekan algısı ile değişim süreçleri incelenmiştir. Önce insanlar kentleri değiştirmiştir, daha sonra kentler insanları değiştirmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Beyaz yaka, iletişim dili, plaza binaları, kent ve plaza kültürü, modernleşmenin kentlere etkisi

PDF

___

ALBAYRAK, G. C. (2002). Az Gelişmiş Ülkelerde Uygulanan IMF Politikalarının Globalizasyon Sürecine Etkisi, Marmara Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi
ALVER, K. (2009). 'Ütopya: Mekan ve Kentin İdeal Formu', Sosyoloji Dergisi, 3, 18, 139-153.
AKYÜZ, V. (2005). İslam Geleneğinden Günümüze Şehir Hayatı ve Yerel Yönetimler Cilt 1, Ilke Yayıncılık, İstanbul.
AKYÜZ, V. (2005). İslam Geleneğinden Günümüze Şehir Hayatı ve Yerel Yönetimler Cilt 2, Ilke Yayıncılık, İstanbul.
ATÇI, D., ÇAKICI, A.C., ERTAŞ, Ç. (¿). “Fast Food Çalışanlarının İş Sorunlarının İş ve Yaşam Tatminlerine Etkisi: Mersin Şehir Merkezinde Bir Araştırma”, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 161-173.
AYDOĞAN, F. (2009). 'Tüketim Kültürünün Gölgesinde kentler', Marmara Üniversitesi İ.B.B.F. Dergisi, 25,2, 203-215.
AYTAÇ, Ö. (2007). “Kent Mekanlarının Sosyo Kültürel Coğrafyası”, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17, 2, 199-226.
BECK, U. (2011). Başka Bir Modernliğe Doğru, İthaki Yayınları, İstanbul.
BOYER, P., WERTSCH, J. V. (2009). Memory In Mind And Culture, Cambridge University Press, New York.
ÇİFTÇİ, S. (1997). Modernden Postmoderne İktidar Kavramındaki Değişim, Ankara Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi.
ERDEMİR, E. (2000). Postmodern Yaklaşımın Yönetim Ve Örgüt Yapılarına Etkileri Modernden Postmoderne Dönüşüm Tartışmalarının Yönetim Teorisine Katkıları, Osmangazi Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi,
FIRAT, A.S. (2008). 'Geleceğin Türkiye'sinin Birinci İktisadi Aktörü Belediyeler', İkinci Ulusal İktisat Kongresi, İzmir, Türkiye.
FOUCAULT, M. (2013). Kelimeler ve Şeyler İnsan Bilimlerinin Bir Arkeolojisi, İmge Kitapevi, İstanbul.
GÜLER, M. (…?). 'Kentsel Haklar, Kapitalizm ve Katılım', Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 66, 1, 49-71.
GÜNDOĞDU, İ. (2006). Toplumsal İlişkilerin Ulusaltı Bölgesel Mekanda Yeniden Ölçeklendirilmesi: Türkiye Örneği İncelemesi, M. Sc. Kamu Yönetimi Bölümü, Yüksek Lisans Tezi.
HARVEY, D. (2016). Kent Deneyimi, Sel Yayınları, İstanbul.
HARVEY, D. (2008). Umut Mekanları, Metis Yayınları, İstanbul.
HARVEY, D. (2010). Postmodernliğin Durumu. İstanbul: Metis Yayınları
HARVEY, D. (2001). Constructing Class and Nationality in Alsace, 1830 - 1945, Northern Illinois University Press.
HAYTA, Y. (2016). “Kent Kültürü ve Değişen Kent Kavramı”, Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Blimler Enstitüsü Dergisi, 5, 2, 165-184.
KARA, H. (2016). “Yöneticilerin Negatif Politik Eğilimlerini Kullanma Becerileri Özelinde Bir Araştırma”, UİİD-IJEAS, 16, 77-96.
KASAPGİL, O., EYÜPGİLLER, K. K. (2013). Çağdaş Kentin Büyülü Geçmişi Dünya’dan Tarihi Çevre Koruma Örnekleri, Mimarlık Kültürü ve Mirası Araştırmaları Derneği, MİM-AD Kitaplığı, İstanbul.
KELLNER, D., HAMMER, R. (2006). “Paris, Capital of Modernity by David Harvey Book Rewiew”, American Journal of Sociology, 1250.
İNALCIK, H. (2017). Rönesans Avrupası Türkiye’nin Batı Medeniyetiyle Özdeşleşme Süreci, Türkiye İş Bankası Yayınları.
LYNCH, K. (1960). The Image of the City, The Technology Press, The Harvard Press, New York.
KOÇ, M., ÖZTÜRK, L. (2015). “Mavi yaka L Kuşağının Liderlik Algılaması Üzerine Bazı Tespitler Kahramanmaraş Organize Sanayi Bölgesi Örneği”, Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12, 1, 85-102.
ÖZBEN, M. (2011). “Zaman'sız Mekan'sız Yaşam Formları ve 3D Modernlik”, Muhafazakar Düşünce, 7, 28, 154-170.
ÖZCAN, A., SÜMER, G. Ç. (2015). “Küreselleşmenin Kimliksiz Kentleri McDonalds Kent Kültürü”, Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 7, 13, 238-256.
ÖZDEMİR, K., ÖZKUL, A.S. (2016). “Duygusal Zeka Boyutları İle Liderlik Uygulamaları Arasındaki İlişki: Savunma Sanayi Sektöründe Beyaz Yaka Çalışanlar Üzerine Bir Araştırma”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21, 4, 1449-1463.
SERT, E., KARPUZ, H., AKGÜN, G., (2005). “Küreselleşme Sürecinde Değişen Kent Kavramı; Mekan ve Politikleşme Üzerine Bir Okuma Çalışması”, Planlama, 2, 101-111.
ŞAHİN, K., ANIK, M. (2016). “Göç, Kentleşme ve Kentlik Bilinci: Kırıkkkale Örneği”, ZFWT, 8,3, 151-172.
YILDIRIM, Y. (2012). Toplum ve Bellek, Kum Saati Yayınları, İstanbul Yayınları.