SOSYAL SERMAYE KAVRAMINA TÜRKİYE'DEKİ ÖRGÜTSEL DAVRANIŞ ÇALIŞMALARI AÇISINDAN BİR BAKIŞ

Klasik yönetim yaklaşımından sonra ortaya çıkan yaklaşımlar sırasıyla insan, sistemler ve dış çevre gibi unsurları yönetim çalışmaları içine sokmuştur. Günümüzde ise örgütsel davranış disiplininin mikro konulara yoğunlaştığı, diğer yönetim çalışmalarının ise genelde örgütün çevresi ile olan ilişkisini betimleyecek kavramsal çerçeveler sunduğu görülmektedir. Bu noktada örgütsel davranış çalışmalarında etkili olan toplumsal güven, sosyal ilişkiler ve normlar gibi kavramları temel alan sosyal sermaye önemli bir konu halini almaktadır. Sosyal sermayenin örgütsel davranışın ilgi alanında yer alan mikro değişkenlerle olan bağlantısının yeterince anlaşılamadığını göstermektedir. Bu nedenle çalışmada sosyal sermayenin sahip olunan ağlar, sosyal ilişkiler, güven, sosyal normlar gibi makro unsurlarının, Türkiye’de mikro boyutta kalan örgütsel davranış çalışmalarında kullanım sıklığı incelenerek; alana ne tür katkı sağlayabileceğinin tartışılması amaçlanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Sosyal Sermaye, Örgütsel Davranış

PDF

___

Abdioğlu, H., & Yavuz, S. (2013). İşletmelerde Sosyal Sermayenin Ölçümlenmesi ve Raporlanmasına Yönelik Bir Araştırma. Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi, 15(1), 25-56.

Arıcıoğlu, M. A., & Ergin, R. A. (2009). Güven ya da Sosyal Sermaye Nedir?: Konya Sanayi Bölgesinde Sahip/Yöneticiler Üzerine Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 25-43.

Arslan, A. (2012). Beşeri - Sosyal Sermayenin Uygun Kullanımının Kurumsal Verimliliğe ve Performansa Etkisi “Sakarya PTT Başmüdürlüğü Çalışanları ile Uygulamalı Bir Çalışma”. Akademik İncelemeler Dergisi, 7(1), 227-254.

Aydıntan, B., Göksel, A., & Bingöl, D. (2010). Örtülü Bilgi Paylaşım Niyeti Üzerinde Sosyal Sermaye ve Denetim Merkezi Odaklılığının Rolü: Hekimlikte Bir Alan Araştırması. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12(1), 1-26.

Başak, S., & Öztaş, N. (2010). Güven Ağbağları, Sosyal Sermaye ve Toplumsal Cinsiyet. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12(1), 27-56.

Bilgin, N., & Kaynak, R. (2008). Sosyal Sermaye Faktörlerinin İş Başarısına Etkisi: Üniversite Çalışanları Üzerine Ampirik Bir Çalışma. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 32(1), 29-38.

Bourdieu, P. (1986). The Forms of Capital. J. E. Richardson içinde, Handbook of Theory of Research for the Sociology of Education (s. 241-258). New York: Greenwood.

Bourdieu, P. (2011). the Forms of Capital. I. Szeman, & T. Kaposy içinde, Cultural Theory an Anthology. John Wiley & Sons.

Coleman, J. S. (1988). Social Capital in the Creation of Human Capital. The American Journal of Sociology, 94, 95-S120.

Çetin, M. (2006). Bölgesel Kalkınmada Sosyal Ağların Rolü: Silikon Vadisi Örneği. Dokuz Eylül Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 21(1), 1-25.

Erbaşı, A., & Sanioğlu, Z. (2016). Sosyal Sermayenin Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkisinde Örgüt Depresyonunun Aracılık Etkisi. BJSS Balkan Journal of Social Sciences /, 860-867.

Erbil, C., & Öğüt, A. (2016). Örgütsel Sosyal Sermayenin İnşasında Çalışanların Değişen Rolü: Richard Sennett’ın Perspektifinden Yeni Kapitalizm Örgütlerine Bakış. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(1), 192-216.

Fukayama, F. (1999). Social Capital and Civil Society. IMF Conference on Second Generation Reforms. Washington.

Gerni, M. (2013). İlişkilerin Maddi Yönü Sosyal Sermaye ve Örgütsel Boyutu. İstanbul: Beta.

Gerşil, G. S., & Aracı, M. (2011). Sosyal Sermayenin Güven Unsurunun İşgörenlerin Performansı Üzerine Etkileri. Çalışma ve Toplum, 1, 39-68.

Göksel, A., Aydıntan, B., & Bingöl, D. (2010). Örgütlerde Bilgi Paylaşım Davranışı: Sosyal Sermaye Boyutundan Bir Bakış. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 65(4), 88-109.

Hofstede, G., Hofstede, G. J., & Minkov, M. (2010). Cultures and Organizations: Software of the Mind. McGraw-Hill.

Kapu, H. (2008). Sosyal Sermaye ve Organizasyonların Öngörü Yeteneğini Geliştirme Gücü. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 22(1), 259-288.

Karagül, M. (2012). Sosyal Sermeye (Kapitalizmin Kör Noktası). Ankara: Nobel Yayın.

Karagül, M., & Dündar, S. (2006). Sosyal Sermaye ve Belirleyicileri Üzerine Ampirik Bir Çalışma. Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(12), 61-78.

Karagül, M., & Masca, M. (2005). Sosyal Sermaye Üzerine Bir İnceleme. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1, 37-52.

Kırel, Ç., Topgül, S., & Altınok, A. (2016). Bankacılık Sektöründe Sosyal Sermaye, Motivasyon ve Performans Yönetimi Arasındaki İlişkinin Analizi. "İŞ, GÜÇ" Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 18(2), 17-40.

Kitapçı, İ. (2015). Motivasyonel Bir Güç Olarak Sosyal Sermaye Kavramı ve Rasyonalitesi. Hukuk ve İktisat Araştırmaları Dergisi, 7(1-2), 11-36.

Lin, N. (1999). Building a Network Theory of Social Capital. Connections 22 , 22(1), 28-51.

Onyx, J., & Bullen, P. (2000). Measuring Social Capital. The Journal of Applied Behavioral Science, 36(1), 23-42.

Özdemir, A. A. (2008). Sosyal Ağ Özellikleri Bakış Açısıyla Sosyal Sermaye ve Bilgi Yaratma İlişkisi: Akademisyenler Üzerinde Yapılan Bir Alan Araştırması. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2), 81–102.

Özdemir, A. A. (2008a). Çalışanların İş Tatminlerinin Arttırılmasında Örgütsel Sosyal Sermaye Yeni Bir Belirleyici Olabilir mi? Yönetim Bilimleri Dergisi, 6(1).

Özen, Ş., & Aslan, Z. (2006). İçsel ve Dışsal Sosyal Sermaye Yaklaşımları Açısından Türk Toplumunun Sosyal Sermaye Potansiyeli: Ortadoğu Sanayi ve Ticaret Merkezi (Ostim) Örneği. Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(12), 130-161.

Paşamehmetoğlu, A. (2010). Kültürel Değerlerde Farklılaşmanın Sosyal Sermayeye Etkileri: Ankara Mobilyacılar Sitesi (Siteler) ve Ortadoğu Sanayi ve Ticaret Merkezi (Ostim) Üzerine Bir Araştırma. Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,Doktora Tezi.

Putnam, R. D. (2000). Bowling Alone: The Collapse and Revival of American Community. NewYork: Simon and Schuster.

Sargut, A. S. (2006). Sosyal Sermaye: Yapının Sunduğu Bir Olanak mı, Yoksa Bireyin Amaçlı Eylemi mi? Akdeniz Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 12, 1-13.

Seçer, B. (2009). İşgücü Piyasasında Sosyal Sermaye. Kamu-iş, 10(3), 103-130.

Stimson, R., John Western, S. B., & Gellecum, Y. V. (2003). Measuring Community Strength and Social Capital . ERSA 2003 Congress (s. 1-38). Jyväskylä, Finland: The European Regional Science Association.

Taştan B., S. (2015). Örgütsel Güven ve Sosyal Adalet Algısının Örgütlerde Sosyal Sermaye Yapısı ile İlişkilerinin İncelenmesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(2), 13-58.

Tuncay, N. (2016). Yöneticilerin Liderlik Davranışlarının Sosyal Sermaye Üzerindeki Etkisi: Konya İşletmelerinde Bir Uygulama. Konya: KTO Karatay Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.

Tunçay, S. S., Özer, P. S., & Tozkoparan, G. (2015). Yerel Yazında Sosyal Sermaye Araştırmaları: Odaklar ve Boşlukların İncelenmesi. İşletme Fakültesi Dergisi, 16(2), 71-89.

Turan, A. (2013). Sosyal Sermayenin Bilgi Paylaşma Tutumuna Etkisi: Motivasyonun Bu Etkideki Rolü Üzerine Bir Araştırma. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,Doktora Tezi.

Turgut, E., & Begenirbaş, M. (2013). Çalışanların Yenilikçi Davranışları Üzerinde Sosyal Sermaye ve Yenilikçi İklimin Rolü: Sağlık Sektöründe Bir Araştırm. KHO Bilim Dergisi, 23(2), 101-124.

Yıldız, T., Aykanat, Z., & Tüzemen, S. (2016). Etik Liderliğin Sosyal Sermaye Üzerindeki Etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 31(2), 229-250.