1962 yılında Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde doktora tezi olarak hazırlanan bu çalışma, ilk kez 1963’de basılmış ve kısa bir süre içinde tükenmiştir. İkinci baskısı 1985’de yapılmış olan bu kitap, uzun bir zamanın ardından üçüncü baskısıyla okurlarıyla buluşmuştur. Ben de bu eseri Türk Modernleşmesi Sürecinde İktidar ve Din -Hadisin Sosyopolitik Bağlamı ve Meşrûlaştırma- (Ankara, 2010) isimli doçentlik çalışmamızı hazırlarken okuma imkânına sahip oldum. Yazar kitabın ilk iki baskısında olduğu gibi bunda da tezinin özgün ilk biçimine bağlı kaldığını belirttikten sonra, bu “özgün ilk biçime bağlılığı” şöyle gerekçelendirmektedir. Birisi, bir doktora tezinin hiç değiştirilmeden bilim dünyası önüne çıkmasıdır. Okuyucu yıllar önce bir “acemi” bilim adamı adayının beceri ve başarısını olumlu-olumsuz noktalardan değerlendirebilmelidir. Böylece tez, özgün durumuyla yeni bilim insanı gençlerimize de iyi bir örnek olur. İkinci neden ise, bu tez konusunun güncelliğini yitirmeyen bir içeriğe sahip olmasıdır. Yazar bu gerekçe ile ilgili olarak şu cümleleri kurmuştur:

1962 yılında Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde doktora tezi olarak hazırlanan bu çalışma, ilk kez 1963’de basılmış ve kısa bir süre içinde tükenmiştir. İkinci baskısı 1985’de yapılmış olan bu kitap, uzun bir zamanın ardından üçüncü baskısıyla okurlarıyla buluşmuştur. Ben de bu eseri Türk Modernleşmesi Sürecinde İktidar ve Din -Hadisin Sosyopolitik Bağlamı ve Meşrûlaştırma- (Ankara, 2010) isimli doçentlik çalışmamızı hazırlarken okuma imkânına sahip oldum. Yazar kitabın ilk iki baskısında olduğu gibi bunda da tezinin özgün ilk biçimine bağlı kaldığını belirttikten sonra, bu “özgün ilk biçime bağlılığı” şöyle gerekçelendirmektedir. Birisi, bir doktora tezinin hiç değiştirilmeden bilim dünyası önüne çıkmasıdır. Okuyucu yıllar önce bir “acemi” bilim adamı adayının beceri ve başarısını olumlu-olumsuz noktalardan değerlendirebilmelidir. Böylece tez, özgün durumuyla yeni bilim insanı gençlerimize de iyi bir örnek olur. İkinci neden ise, bu tez konusunun güncelliğini yitirmeyen bir içeriğe sahip olmasıdır. Yazar bu gerekçe ile ilgili olarak şu cümleleri kurmuştur: