M. Orhan Okay'ın “Anadolu'dan Hatıralarla Nurettin Topçu'nun Mektupları” adlı kitabı, esasında Okay’ın Nurettin Topçu'dan almış olduğu 18 mektubun yayımlanması gayesi üzerine bina edilmiş olsa da daha ziyade Orhan Okay'ın 1950'lı yıllarda Anadolu ve Paris’le ilgili gözlemlerine, öğretmenlik ve üniversite hocalığının ilk yıllarına yer vermektedir. Elbette Okay'ın Artvin, Polatlı, Merzifon, Diyarbakır ve çevrelerinde dört yıl ve Erzurum'da geçirdiği otuz altı yıllık süreçte tüm Türkiye'nin yanı sıra bu şehirler ve oralardaki hayat tarzı da çok değişmiştir; ancak Okay'ın bu kitabı ömrünün kırk yılını geçirdiği Anadolu'nun kazandığı ve kaybettiği değerlerin bir muhasebesi niteliğindedir. Kitapta, her açıdan kirlenip yozlaşmış İstanbul halkının karşısında bozulmamış, hile bilmeyen, samimi, misafirperver ve vefanın ne olduğunu unutmamış Anadolu şehirlerine ve insanına dikkat çekilmiş, kurtuluşun Batının ilmini ve tekniğini de alarak bir öze dönüş hareketinde olduğu mesajı verilmiştir. Bu kitap sayesinde, çok iyi bir ilim ve düşünce adamı olarak tanınan Okay’ın aynı zamanda usta hikâyeci ve romancılarla boy ölçüşecek derecede güçlü bir gözlem gücü ve tasvir yeteneğini olduğunu da öğreniyoruz.