ÖZEL OKUL VE DEVLET OKULUNDA GÖREV YAPMIŞ SINIF ÖĞRETMENLERİNİN SINIF YÖNETİMİNDEKİ FARKLILIKLARA İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ: NİTEL BİR ÇALIŞMA

Bu çalışmada devlet ve özel okullarının her ikisinde de çalışmış sınıf öğretmenlerinin, sınıf yönetimindeki farklılıklara ilişkin görüşlerini incelemek amaçlanmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Veriler yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Form, özel ve devlet okullarının her ikisinde de görev yapmış 19 sınıf öğretmenine yüz yüze görüşme yöntemiyle uygulanmış, elde edilen verilerin değerlendirilmesinde betimsel analiz tekniği kullanılmıştır. Araştırmaya katılan öğretmenler devlet okulunda sınıfı yönetirken en fazla zorlandıkları konular olarak öğrenci fazlalığından kaynaklı faktörlerden bahsetmişlerdir. Öğretmenlere göre, öğrenci mevcudunun fazlalığı nedeniyle sınıf ve ödev kontrolü zorlaşmakta ve öğrencilere yeterli zaman ayrılamamakta, aileler de eğitimde gerektiği kadar sorumluluk üstlenmemekte ve çocukları ile yeterince ilgilenmemektedirler. Öğrencilerin laf dinlememeleri, şımarık ve benmerkezli oluşları öğretmenlerin özel okulda görev yaptıklarında sınıfı yönetirken en fazla zorlandıkları konulardır. Devlet okulunda görev yaparken en fazla karşılaşılan istenmeyen davranışlar sırasıyla; ‘arkadaşlarını şikâyet’, ‘izin almadan konuşmak’, ‘küfür etmek-küfürlü konuşmak’ şeklinde iken, özel okulda en fazla karşılaşılan istenmeyen davranışlar ise ‘kurallara uymama’ ve ‘ders içinde kendi aralarında iletişimde bulunma (konuşma vs.)’ ve ‘dikkat çekme/dikkat çekmeye çalışma’dır. Ayrıca bu araştırmada, devlet okulu ile özel okul arasında sınıf yönetimi bakımından en önemli fark olarak; sınıf yönetimi anlayışı farklılığı (devlette daha otokrat-özelde daha demokrat olma), özelde profesyonel yardım ve PDR desteği alma imkânı daha fazla, öğretmenin gücü ve güç kullanımı farklı (devlette öğretmen daha güçlü), özel okulda öğrencilerin benmerkezci oluşları daha fazla, devlette öğrenci daha itaatkâr ve devlette öğrencinin öğretmenini daha çok önemsemekte olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Sınıf yönetimi, istenmeyen davranışlar, özel okul, devlet okulu

-

In this study it is aimed to observe the opinions of teachers who worked in both public and private schools on the differences in classroom management. In the study, the qualification research technique is applied. The data is collected with half-configured interview form. The form is applied by a face-to- face interview method with 19 teachers with both public and private school experience and during the evaluation of the data, descriptive analysis method is followed. The teachers who participate the study expressed that the toughest subject they encountered in the public school is related to the factors due to the crowd in the classrooms. According to the teachers because of the crowd in the classrooms, the control of classroom and homework is getting difficult, not enough time could be dedicated to each student, and parents are not getting under enough responsibility in the education and not dealing with their children sufficiently. The disobeying students, spoilt or ego-centric behaviors are the worst problems of the teachers in the classroom when working in the private sectors. The most frequently seen misbehaviors in the public schools are ‘complaining from his/her friend’, ‘talking without permission’, ‘swear, using a bad slang’ whereas, in the private schools these are ‘not obeying the rules’, ‘interaction among the student during the class’ (talking in peers, etc.) and drawing or attempts of drawing attention. In this study, some points were clarified, for example the notion of classroom management the main difference between the public schools and private school (more autocracy in public, more democracy in private), the visible possibility of professional and psychological counseling and guidance help in the private schools, the difference power and the use of power in schools (More powerful teacher in public school), the more ego-centric is the student in private school, the more obeying the student is the public school and the more important is the teacher for his/her students in public school

Keywords:

Classroom management, misbehaviors, private school, public school,

PDF

___

Açıkalın, A. (1989). Özel ve devlet liselerinde veli beklentilerinin örgütsel ve yönetsel boyutları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4, 85-91.
Bursalıoğlu,, Z. (1999). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem Yay.
Bıkmaz, H. F. & Güler, D. (2002). What parents expect from classroom teachers and how classroom teachers measure up those expectations. Kuramdan Uygulamaya Eğitim Bilimleri / EducationalSciences: Theory & Practice, 2(2), 445-472.
Candaş, A., Akkan, B. E., Deniz, M. B. & Günseli, S. (2011). Devlet İlköğretim Okullarında Ücretsiz Öğle Yemeği Sağlamak Mümkün mü? İstanbul: Açık Toplum Vakfı.
Chubb, J. E. & Moe, T. M. (1988). Politics, markets, and the organization of schools. American Political Science Review, 82(4), 1065–1087.
Coleman, P. (1998). Parent, Student and Teacher Collaboration: The Power of Three, Thousand Oaks: CorwinPress, Inc.
Çankaya, İ. (2011). Sınıf öğretmenlerinin karşılaştıkları istenmeyen öğrenci davranışları ve bu davranışlarla başa çıkma yolları. Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 6 (2), Spring, 307-316.
Çapri, B., Balcı, A. & Çelikkaleli, Ö. (2010). İlköğretim öğretmenlerinin sınıf içi istenmeyen davranışlara ilişkin görüşlerinin karşılaştırılması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 89-102.
Çelik, V. (2012). Sınıf Yönetimi. 6.Basım, Ankara: Nobel.
Çetin, B. (2013). Sınıfta İstenmeyen öğrenci davranışlarıyla ilgili sınıf öğretmenlerinin karşılaştıkları sorunlar ve çözüm önerileri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 14(1), 255-269.
Çokgezen, M. & Terzi, N. (2008). Türkiye'de devletin eğitime müdahalesinin yeterli gerekçesi var mı? Liberal Düşünce. 49(13), 3-24.
Durmuşçelebi, M. (2010). Investigating students misbehavior in classroom management in state and private primary schools with a comparative approach. Education, 130, 377- 383.
Ensari, H. (2002). Eğitimde Kalite Arayışları ve Özel Okullar Paneli. Özel Okullar ve Eğitimde Kalite. Özel Okullar ve Eğitimde Kalite (Ed: İ. Erdoğan) İstanbul: Özel Okullar Derneği Yayını.
Ercan, L. (2009). Sınıfta İstenmeyen Davranışların Yönetimi. Sınıf Yönetimi (Ed: L. Küçükahmet) 10.Baskı, Ankara: PegemA.
Erdoğan, İ. (2005). Yeni Bir Binyıla Doğru Türk Eğitim Sistemi. 4.Baskı, İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Ertürk, S. (1972). Eğitimde Program Geliştirme. Yelkentepe Yayınları: Ankara
Eyüpoğlu, R. (2002). Genel Değerlendirme. Özel Okullar ve Eğitimde Kalite (Ed: İ. Erdoğan) İstanbul: Özel Okullar Derneği Yayını.
Fennimore, B. S. (1995). Student-Centered Classroom Management. Albany: Delmar Publishers.
Gardner, H. (1991). The Unschooled Mind: How Children Think and How Schools Should Teach. New York: BasicBooks.
http://ookgm.meb.gov.tr/www/ozel-okullar/icerik/180
İpek, C. (1999). Resmi liseler ile özel liselerde örgütsel kültür ve öğretmen-öğrenci ilişkisi. Eğitim Yönetimi Dergisi, 5(19), 411-442.
Karadağ, E. & Öney, A. (2006). İlköğretim birinci kademe öğrencilerinin sınıf-içi olumsuz davranışlarının değerlendirilmesi. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 1,119-134.
Khan, H. M. A.,Chandio, J. H. & Farooqi, M. T. K. (2014). Comparison of performance appraisal system in public and private schools. Pakistan Journal of Commerce and Social Sciences, 8(1), 272-278.
Lynch, K. L. & Lodge, A. (2002). Equality and Power in Schools: Redistribution, Recognition and Representation. London: RoutledgeFalmer.
Memduhoğlu, H. B. (2008). Türk Eğitim Sisteminin Genel Yapısı (Amaçlar, Temel İlkeler ve Okul Sistemi). Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi (Ed: H.B. Memduhoğlu ve K. Yılmaz), Ankara: PegemA.
Olsen, J. & Cooper, P. (2001). Dealing with Disruptive Students in Classrooms. London: KoganPage Limited.
Özgan, H., Yiğit, C., Aydın, Z & Küllük, M.C. (2011). İlköğretim okulu öğretmenlerinin sınıf yönetimine ilişkin algılarının incelenmesi ve karşılaştırılması. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (http://sbe.gantep.edu.tr), 10(1),617- 635.
Özmen, Z. K. (2012). İlköğretim okulu öğretmenlerinin öğrencilerin istenmeyen davranışlarını algılama düzeyleri. Turkish International Journal of Special Education and Guidance & Counceling, 1(1), 35-43.
Paliç, G. & Keleş, E. (2011). Sınıf yönetimine ilişkin öğretmen görüşleri. Educational Administration: Theory and Practice, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 17 (2), 199-220.
PISA IN FOCUS, 2011/7(August) http://www.oecd.org/pisa/pisaproducts/pisainfocus/4848 2894.pdf
Rogers, C. & Freiberg, H. J. (1994). Freedom to Learn (3rd Ed.). New York: Macmillan.
Smith, R. (1995). Succesful School Management. London: Cassell.
Şişman, M. (2008). Eğitim Sisteminin Oluşturulması. Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi (Ed. M.Şişman ve İ.Taşdemir) Ankara: PegemA.
Turan, S. (2004). Yönetimle İlgili Temel Teori ve Yaklaşımlar. Sınıf Yönetimi (Ed: Mehmet Şişman ve Selahattin Turan), Ankara: Öğreti PegemA Yayınları.
Türnüklü, A. & Yıldız, V. (2002). Öğretmenlerin öğrencilerin istenmeyen davranışlarıyla başa çıkma straN=19 ftejileri. Çağdaş Eğitim, 284, 22–27.
Yavuz, Y. & Yılmaz, E. (2012). Resmi ve özel ilköğretim okullarının okul kültürü üzerine öğretmen ve öğrenci görüşleri. International Journal of New Trends in Arts, Sports & Science Education, 1(3), 76-90.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. 5. Baskı, Ankara: Seçkin Yayınevi.
Yılmaz, K. (2005). İlköğretim okulu öğrencilerinin okul yaşamının niteliğine ilişkin görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 1–13.
Zimmer, R. W. & Toma, E. F. (2000). Peer effects in private and public schools across countries. Journal of Policy Analysis and Management, 19(1), 75–92.