Mısır bitkisinin fosfor kullanım etkinliğinin saptanmasında genotip ve fosfor dozları önemli parametrelerdir. Bu çalışmada Harran Ovası koşullarında ikinci ürün olarak 1994 ve 1995 yıllarında on mısır genotipinde dört fosfor dozunun (0, 4, 8 ve 16 kg P2Oj/da) tane verimine etkileri incelenmiştir. Araştırmada fosfor uygulamaları ortalamalarına göre 1994, 1995 yılları ve iki yıllık ortalamalarda; kontrol uygulamasmdan başlamak üzere artan fosfor dozlarına paralel olarak tane veriminde artışlar tespit edilmiştir. Kontrol uygulamasında DK.698, DK.XL.72 AA, DK.711 ve MF.714 genotipleri diğer genotiplere nazaran fosfora karşı duyarlılık gösterirken, Dracma, LG.55 ve P.3394 genotipleri düşük dozlarda diğer genotiplere göre daha iyi performans göstermiş, C.6127 ve PX.74 genotipleri dışında artan fosfor dozlarında da bu performanslarını sürdürmüşlerdir.

In the determination of efficiency of phosphorus usage by corn plant, the genotype and phosphorus dosages are important parameters. The objectives of this study were to determine the effect of phosphorus application rates (0, 4, 8 and 16 kg/da P2O5) and genotype responses on the yield of corn grown in 1994 and 1995 under Harran Plain conditions. The phosphorus applications in 1994 and 1995 led to an increase in the grain yield. The genotypes DK.698, DK.XL.72 AA, DK.711 and MF.714 were found to be sensitive to low phosphorus rates. The genotypes Dracma, LG.55 and P.3394 showed good performance both at low and high phosphorus application compared to the other varieties tested. The highest phosphorus rate tended to increase yield in all genotypes, with the exception of C.6127 and PX.74 genotypes.