İç‐Batı Anadolu Bölgesi, Afyonkarahisar, Türkiye'de Göçmen Arıcılık Üzerine Bir Analiz: Üretim, Uygulamalar, Pazarlama ve Zorluklar

Bu çalışmada, Afyonkarahisar'da faaliyet gösteren gezginci arıcılık işletmelerinin üretim kapasitesi, arıcılık vepazarlama uygulamaları ile karşılaştıkları zorlukların analiz edilmesi amaçlanmıştır. Afyonkarahisar’da bulunan arıcılıkişletmelerinin coğrafi dağılımı dikkate alınarak tabakalı örnekleme yapılan ve rastgele seçilen toplam 84 arıcılık işletmesine ait arılıklarda inceleme, gözlem, ölçüm ve değerlendirme yapılmıştır. Arıcılar ile yapılan yüz yüze görüşmeler ve işletmekayıtlarından elde edilen veriler yarı yapılandırılmış bir form ile kayıt altına alınmıştır. Bu işletmelerde geleneksel balüretilmekte olup ortalama kovan kapasitesi 323,98 adettir. Ortalama 14,28 kg olan kovan başına bal üretiminin işletmebüyüklüğü arttıkça arttığı tespit edilmiştir. Tüm işletmelerde Muğla ve Muğla x Anadolu melezi bal arıları bulunmaktadır.Arıcılar koloni kayıplarının en fazla Nosema ve Varroa kaynaklı olduğunu bildirmiştir ve kovanların yaklaşık üçte birisinin kirlive yıpranmış olduğunu belirlenmiştir. Birçok işletmede üretim verileri ve arı sağlığına ilişkin kayıtların tutulmadığı ve arılıkalanlarında doğal afetlere karşı acil durum planının bulunmadığı tespit edilmiştir. İşletme büyüklüğü ile bal veriminin arttığı,arılıkta kovanların sıkışık bulunduğu, kirli ve yıpranmış kovan miktarının fazla olduğu ve önemli sorunların arı taşıma,konaklama, pazarlama ve arı hastalıklarına ilişkin olduğu sonucuna ulaşılmıştır

An Analysis on Migratory Beekeeping in Inner‐West Anatolia Region,Afyonkarahisar, Turkey: Production, Practice, Marketing, and Challenges

This study aimed to analyze the challenges of migratory beekeeping enterprises related to their productioncapacity, beekeeping practices and, marketing in Afyonkarahisar. Some observations, measurements, and apiary land‐basedassessments were made in a total of 84 beekeeping enterprises that have been selected randomly with a stratified samplingmethod. Data from face‐to‐face interviews with beekeepers and production records on the farms were used via a semi‐ structured form. While there was a traditional honey production model in these enterprises, the average hive capacity was323.98 units. It is determined that the average honey production per hive was 14.28 kg and, there was an increasing trendin production parallel to enterprise capacity. All enterprises have Muğla and Muğla x Anatolian hybrid bee colonies.Beekeepers reported that the most critical colony losses were originated from Nosema and Varroa infections, and most ofthe hives evaluated were more or less dirty and worn. It has revealed that there was no record kept of any bee health andproduction in many enterprises, and there was no plan for natural disasters in many apiary areas for emergencies. It hasbeen concluded that honey yield increased with the enterprise size, the hives were dense in the apiary land, the amount ofdirty and worn hives was high, and the major problems were related to bee transportation, shelter, marketing, and beediseases.

PDF

___

Akyol E, Yeninar H, Kaftanoğlu O, Özkök D, 2003: Bazı saf ve melez bal arısı genotiplerinin (apis mellifera l.) farklı mevsimlerdeki hırçınlık davranışlarının belirlenmesi. Uludag Arıcılık Dergisi, 3 (3), 38‐40.
Alataş Yalçın Lİ, Öztürk Aİ, 1997: Arıcılıkta Polen üretiminin koloni gelişimine ve bal verimine etkileri. Anadolu Journal of AARI, 7 (1),30‐42.
Anonymous 2020: Afyon Tarımsal Yatırım Rehberi. Tarım ve Orman Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı Proje ve Yatırım Yönetimi Daire Başkanlığı Tarımsal Yatırımcı Danışma Ofisi. Mayıs 2020. https://www.tarimorman.gov.tr/SGB/TARYAT/Belge ler/il_yatirim_rehberleri/afyonkarahisar.pdf, Erişim tarihi; 19.07.2020.
Anonymous, 2021: Ürün Raporu ARICILIK 2021.Tarımsal Ekonomi ve Politika Geliştirme Ensititüsü, Ankara. TEPGE Yayın No:330, ISBN: 978‐605‐7599‐63‐6.
Anonymous 2021a. Ege Bölgesi Hatitası. Coğrafya Dünyası https://www.cografya.gen.tr/egitim/bolgeler/ege.ht m, Erişim tarihi: 28.09.2021.
Bozkurt Z, 2019: Bal arılarında refah. Bahri Dağdaş Hayvancılık Araştırma Dergisi, 8 (2),96‐108. Doğaroğlu M, 2009: Modern Arıcılık Teknikleri. 4. Basım, Doğa Arıcılık San. Tic. Ltd. Şti. Tekirdağ.
Forfert N, Natsopoulou ME, Frey E, Rosenkranz P, Paxton R J, Moritz R F, 2015: Parasites and pathogens of the honeybee (Apis mellifera) and their influence on inter‐colonial transmission. PLoS one, 10 (10), e0140337.
GEKA 2019: Arıcılık Ürünleri Sektör Analizi 2019: Güney Ege Kalkınma Ajansı. https://geka.gov.tr/uploads/pages_v/guney‐ege‐ bolgesi‐aricilik‐urunleri‐sektor‐raporu.pdf, Erişim tarihi: 22.07.2020.
Karaca N, Özince G, 2019: Serhat Kalkınma Ajansı. Ardahan Arıcılık Sektörü Mevcut Durum Analizi ve Stratejik Eylem Planı, Kars.
Karahan A, Acar İ, Karaca R, Özşahin İ, 2019: Afyonkarahisar ili arıcılık faaliyetleri. II. Uluslararası Tarım Kongresi /2nd International Agricultural Congress, 21‐24 Kasım / November 2119.
Onbaşlı D, Yuvalı Çelik G, Kahraman S, Kanbur M, 2019: Apiterapi ve insan sağlığı üzerine etkileri. Erciyes Univ Vet Fak Derg,16 (1), 49‐56.
Onuç Z, Yanar A, Saner G, Güler D, 2019: An Analysis on Economical Aspect of the Beekeeping Enterprise: A Case of Kemalpaşa District‐Izmir/Turkey, Ege Univ. Ziraat Fak. Derg, 56 (1),7‐14.
Özbakır GÖ, Doğan Z, Öztokmak A, 2016: Adıyaman İli arıcılık faaliyetlerinin incelenmesi. Harran Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 20 (2), 119‐ 126.
Özbilgin N, Alataş İ, Balkan C, Öztürk Aİ, Karaca Ü, 1999: Ege Bölgesi arıcılık faaliyetlerinin teknik ve ekonomik başlıca karakteristiklerinin belirlenmesi. Anadolu, 9 (1),149‐170.
Öztürk FG, 2013: Ordu ili Arıcılık Sektörünün Ekonomik Yapısı Üzerine bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Öztürk Aİ, 2017: Muğla İli Ula ilçesi arıcılığının bazı teknik özelliklerinin belirlenmesi. Hayvansal Üretim, 58 (2), 52‐57.
Paksoy M, Bulut OD, Türkmen B, 2016: Muğla ilinde arıcılık işletmelerinin sosyo ekonomik yapısı. 5.Uluslararası Muğla Arıcılık ve Çam Balı Kongresi, 1‐ 5 Kasım 2016 Fethiye. Dijital Bildiri Özetleri Kitabı, s:202.
Sekaran U, 2003: Research Methods for Business. John Wiley High Education yayınları. New York.
Sezgin A, Kara M, 2011: Arıcılıkta verim artışı üzerinde etkili olan faktörlerin belirlenmesine yönelik bir araştırma: TRA2 bölgesi örneği. Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi,15, 31‐38.
Şahingöz SA, İnci F. 2018: Bolu ilinde üretilen arı ürünlerinin gastronomi turizmi kapsamında değerlendirilmesi. Güncel Turizm Araştırmaları Dergisi, 2(Ek‐1), 519‐533.
Şeker I, Köseman A, Karlidağ S, Aygen S, 2017: Arıcılık faaliyetleri II: Malatya ilinde arıcılık faaliyetlerinin yetiştirici tercihleri, üretim nitelikleri ve arı hastalıkları kapsamında değerlendirilmesi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 14 (02), 54‐63.
Topal E, Özsoy N, Şahinler N, 2016: Küresel Isınma ve Arıcılığın Geleceği. Mustafa Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 21 (1):112‐120.
Ural A, Kılıç İ, 2013: Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS ile Veri Analizi.Detay Yayıncılık.4. Baskı, Ankara.
Uzundumlu A, Aksoy A, Işık HB, 2011: Arıcılık işletmelerinde mevcut yapı ve temel sorunlar; Bingöl ili örneği. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 42 (1), 49‐55.
Üçeş E, Erişir Z, 2016: Erzincan ili arıcılığının sosyo‐ ekonomik yapısı. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Veteriner Dergisi, 30(1), 33‐38