Amaç PeriferikFasiyal Paralizi hastalarının etyolojik , tedavi sonrası düzelme oranları , eşlik eden komorbit hastalıklarla ilişkisini analiz etmeyi amaçladık. Materyal ve metod Bu çalışma Harran Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kulak Burun Boğaz kliniğine yüzde asimetri , gözde kapanmama , yüzde uyuşukluk vb. şikayetler ile başvuran hastaların dosyaları incelenerek toplam 300’ü seçilmiş olup bu hastalar arasında yapılan retrospektif bir çalışmadır. Her hastanın tam genel kulak burun boğaz muayenesi yapılmış olup eşlik eden komorbit hastalıkları kaydedildi , tedavi öncesi ve sonrası HousBerkcmanevrelemesi yapıldı ve etyolojik araştırma yapıldı. Çalışmaya son 1 ay içinde gelişen yüz felci , santralfasiyal paralizi olmayan hastalar , bilinci açık hastalar çalışmaya dahil edilecek. 1 ay dan daha uzun süre gelişen fasiyalparilizili hastalar , kontrollere düzenli devam etmeyen hastalar , santral fasiyal paralizi hastalar çalışma dışı bırakılacak. Bulgular Periferikfasiyalparalizi , yüzde asimetri , yüz kaslarında zayıflık , gözlerin açık kalması , kornea kuruması , beslenme zorluğu vb. sorunlar yaratarak hayat kalitesinin önemli ölçüde etkileyen ve birey için tıbbi ve sosyal anlamda çok önemli bir durumdur. Yapılan çalışmalar tüm periferikfasial sinir felçleri arasında idiyopatik veya Bell felci (BP) olguların çoğunluğunu (% 60-75) oluşturmaktadır. Altta yatan etyopatogenez hala bilinmemekle birlikte, bazı yazarlar herpessimpleks virüsünün veya otoimmünolojik işlemlerin faktör olarak periferikmiyeline karşı reaktivasyonunu öne sürdüğünü belirtmişlerdir. BellPalsiinsidansı her iki cinsiyette ve yüzün etkilenen tarafında eşit dağılım göstererek yılda 20 ila 37.7: 100.000 / 100 arasında değişmektedir. BP dışında, Ramsay-Hunt Sendromu veya LymeNeuroborreliosis, neoplastik veya otojenik lezyonlar, otoimmün hastalıklar ve travma gibi enfeksiyonlar dahil semptomatikperiferal yüz felciliğine neden olan heterojen fakat spesifik etiyolojiler vardır. Sonuç Periferikfasiyal paralizi tedaviye erken başlama ve komorbid hastalık eşlik etmeyen kişilerde daha iyi progresyon göstermektedir. DiyabetesMellitusperiferikfasiyal paralizi progresyonunu en çok etkileyen kronik hastalıktır.

Background: We aimed to analyze the etiologic and post-treatment recovery rates of patients with perip-heral facial paralysis and their association with comorbid diseases.Materials and Methods: This study was applied to Harran University Ear Nose and Throat Diseases Clinic with facial asymmetry, eye closure, facial numbness, etc. The files of the patients who applied with compla-ints were examined. The files of a total of 300 patients were reviewed retrospectively. From the files of all patients; Examination findings, accompanying comorbid diseases, House-Brakcman staging and etiologies before and after treatment were recorded. Patients with peripheral facial paralysis developed within the last 1 month were included in the study. Patients with facial parylysis that developed for more than 1 month, patients who did not attend the controls regularly, and patients with central facial paralysis were excluded from the study.Results: A total of 261 patients were included in the study. 124 of the patients were female (47.5%) and 137 were male (52.5%). The youngest age among the patients was 6 months, and the oldest age was 86. The average age of the patients was 28.2. The number of patients with comorbid disease was 61 (33.4%). The most common of these were Diabetes Mellitus with 19.2% (n: 50), then Hypertension with 3.1% (n: 8) and diseases that we classified as the other group with 1.1% (n: 3). When we look at the etiological results of the patients, the most common cause was Bell Palsy with 93.1% (n: 243) followed by 3.1% (n: 8) acute otitis, 1.5% (n: 4) Rumsay Hunt Syndrome, 1%. Was iatrogenic, with 5 (n: 4) trauma and 0.8% (n: 2). Accor-ding to House-Brackman staging of our patients, the most common presentation stage was 46.7% (n: 122) grade 3. Then it was grade 4 with 37.9% (n: 99), grade 2 with 6.5% (n: 17) and grade 5 with 5.0% (n: 13). Grade 2 was 47.9% (n: 127) according to House-Brackman staging, which was the most common after treatment. It was then grade 1 with 39.8% (n: 104).Conclusions: Peripheralfacialparalysisshowsbetterprogression in patientswithoutearlyonset of treatmen-tandcomorbiddisease. DiabetesMellitus is themostcommonchronicdiseaseaffectingtheprogression of peripheralfacialparalysis.Keywords: Facial paralysis, Diabetes Mellitus, House Brackmann