Öz
Kur’an,
okuma-yazma bilmeyen bir topluma gelmişti. İslam’la birlikte bu toplum, bilimde
açıklanması zor olan gelişmeler kaydetti. Me’mun (ö. 833) zamanında
Beytülhikme’de tamamı dini ilimlerin dışında on bin kitap bulunuyordu. 9. asrın
sonlarında Süryanice, Sanskritçe, Farsça, Yunanca ve Latinceden dünyanın bütün
önemli eserleri Arapçaya tercüme edilmişti. Aradan yüz sene geçmedin Müslümanların
eserleri Latinceye ve diğer Avrupa dillerine tercüme edilmeye başlandı.
Rönesans bu eserler üzerine kuruldu ve Müslümanlar tartışmasız olarak 15.
yüzyıl sonlarına kadar bilimde dünyaya öncülük ettiler.
Bu bilimsel
gelişmelerde hiç şüphesiz Kur’an ve Sünnet’in insanları ilme teşvikinin büyük
rolü vardır. Ancak sadece sözlü teşviklerle bu gelişmenin kaydedilmesi mümkün
değildir. Daha baştan bu hususta fiilî bir örneklik gerekiyordu. İşte Hz.
Muhammed ümmetine birçok konuda örneklik teşkil ettiği gibi bilim ve teknoloji
konusunda örnek olmuştu. Mekke’de var olan teknikleri Medîne’ye taşıması,
yabancı tekniklerin alınması, eski tekniklerin geliştirilmesi, bilim ve sanatın
gelişmesi için orijinal uygulamalara gidilmesi bir nevi farkına varmadan daha
sahabe döneminde Müslümanlar arasında bilim ve teknoloji konusunda bir bilinç
oluşturmuştu. Resûl-i Ekrem’in oluşturduğu bu bilinç, müslümanları on asır
boyunca dünyada bilim öncüsü yapmıştı.
___
Kaynakça
Ahmed b. Hanbel. el-Müsned, I-VI. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1982.
Avcı, Casim. “Kûfe”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 26: 339. Ankara: TDV Yayınları, 2002.
Bakkal, Ali. Komutan Peygamber ve Yetiştirdiği Komutan Sahâbîler. İstanbul: Rağbet Yayınları, 2015.
Belâzürî, Ebü’l-Abbâs Ahmed b. Yahya. Kitâbü Cümel min Ensâbi’l-Eşrâf. thk. Riyâd Ziriklî Süheyl Zekkâr. Beyrut: Dâru’l-Fikr, 1996.
Berkî, Ali Himmet ve Keskioğlu, Osman. Hâtimü’l-Enbiyâ Hz. Muhammed ve Hayatı. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 1978.
Bozkurt, Nebi. Asr-ı Saadette Evler ve Ev Hayatı. Erişim: 21 Eylül 2017. https://sorularlaislamiyet.com/asrisaadette-peygamberimiz-asv-zamaninda-belediye-hizmetleri-hakkinda-bilgi-verir-misiniz
Bozkurt, Nebi, “Kandil”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 24: 299-300. İstanbul: TDV Yayınları, 2001.
Bozkurt, Nebi. “Minber”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 30: 101. İstanbul: TDV Yayınları, 2005.
Bozkurt, Nebi – Küçükaşcı, Mustafa Sabri. “Mescid-i Nebevî”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 29: 281-290. Ankara: TDV Yayınları, 2004.
Dârimî, Abdullah b. Abdurrahman b. Fazl. Sünenü’d-Dârimî, I-II. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1981.
Ebû Dâvud, Süleyman b. Eşʻas b. İshâk el-Ezdî. Sünen-ü Ebî Dâvûd, I-V. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1985.
Hamidullah, Muhammed. İslâm Peygamberi, trc. Salih Tuğ. Ankara: t.y. 2003.
İbn Hacer, Şihâbüddîn Ebü’l-Fadl Ahmed b. Alî el-Askalânî. Fethu’l-bârî bi-Şerhi’l-Buhârî. Mısır: 1959.
İbn Hişâm, Ebû Muhammed Abdülmelik. es-Sîretü’n-Nebeviyye. III-IV. Mısır:1955.
İbn Sa‘d, Muhammed b. Saʻd b. Menî el-Hâşimî el-Basrî, Tabakât. trc. Mahmut Polat. İstanbul: Siyer Yayınları, 2014.
Köksal, Âsım. İslâm Tarihi-Hz.Muhammed ve İslâmiyet. İstanbul: Misvak Neşriyat, t.y., y.y. XI.
Müslim b. el-Haccâc, Ebü’l-Hüseyn el-Kuşeyrî. Sahîhu Müslim, I-IV. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1981.
Salihlioğlu, Halil. “Dinar”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 9: 352-355. İstanbul: TDV Yayınları, 1994.
Salihlioğlu, Halil. “Dirhem”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 9: 368-371. İstanbul: TDV Yayınları, 1994.