Okullarda Uygulanan Öğretim Programları Hakkında Velilerin Görüşlerinin Değerlendirilmesi

Okullar hazırlanmış öğretim programlarının uygulandığı eğitim-öğretim kurumlarıdır. Bu bağlamda araştırmanın amacı, öğretim programlarına veli algıları açısından değerlendirmektir. Nitel araştırma yaklaşımı doğrultusunda tasarlanan bu çalışmada olgubilim deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, farklı mesleklerden oluşmuş en az üniversite mezunu çalışan öğrenci velilerinden oluşmaktadır. Veliler nitel araştırma geleneğine uygun ölçüt örnekleme yöntemi kullanılarak seçilmiştir. Araştırmada veriler araştırmacı tarafından hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme formuyla elde edilmiştir. Nitel araştırma yaklaşımı doğrultusunda tasarlanan bu araştırmada “içerik analizi” yapılmıştır ve nitel araştırma analizi programı MAXQDA-11 kullanılmıştır. Çalışma grubunda yer alan velilerin öğretim programlarına ilişkin görüşleri incelendiğinde özetle aşağıdaki başlıklar öne çıkmaktadır: Veliler okullarda uygulanan bir program olduğunun farkındadırlar. Veliler programın hafifletilmesini istemektedirler. Veliler uygulanan öğretim programları hakkında tam olarak bilgilendirilmemektedirler. Velilerle toplantılarda veya iletişim süreçlerinde öğretim programları hakkında görüş alış verişi olmamaktadır. Velilerin özledikleri, istedikleri program aslında hali hazırda uygulanan programdır. Ancak farkındalık oluşturulamamıştır. Veliler öğretim programlarına ilişkin kendi rollerini tam olarak tanımlayamamaktadır. Bu yüzden sürece müdahil olmaktan çekinmektedirler. Araştırmanın bu sonuçları dikkate alınarak aşağıdaki öneriler geliştirilebilir: Veli toplantılarında öğretim programları gündeme alınabilir. Öğretim programlarının uygulanmasında velilerin rolleri ve sorumlulukları hakkında bilgilendirme seminerleri yapılabilir.

Evaluation of the Parents’ Opinions about the Curricula Implemented at Schools

Schools are the education and training institutions in which the prepared curricula are implemented. In this context, the purpose of the research is to evaluate the curriculum in terms of parental perceptions. In this study, which is designed in line with the qualitative research approach, phenomenology design is used. The study group of the research consists of parents who were at least the university graduates - working from different professions. The parents were selected through using the criterion sampling method appropriate for the qualitative research tradition. In the study, data was collected through semı-structured interview form prepared by the researcher. "Content analysis" was conducted in this research designed in line with the qualitative research approach and the qualitative research analysis program MAXQDA-11 was used. When the opinions of the parents in the study group on the curricula are examined, the following topics are highlighted: The parents are aware that there is a curriculum implemented at schools. The parents aren’t fully informed about the implemented curricula. There is no exchange of views with the parents about the curricula at meetings or during communication processes. The curriculum that the parents miss, want is actually the curriculum that is already implemented. However, awareness has not been created. The parents cannot fully define their own role at the curriculum. So they are afraid to intervene in the process. Considering these results of the research, the following suggestions can be developed: The curriculum can be taken into agenda at parents' meetings. Seminars can be held on the role and responsibilities of the parents in the implementation of the curricula.

___

  • Açıkalın, A. (1998). Toplumsal, Kurumsal ve Teknik Yönleriyle Okul Yöneticiliği. Ankara: Pegem. Adams, D. (2002). Education and National Development: Priorities, Policies, and Planning. Asian Development Bank Comparative Research Centre, The University of Hong Kong.
  • Akbaba, S. ve Samancı, O. (2003). İlköğretimde veli-öğretmen görüşmelerinin değerlendirilmesi. XII. Eğitim Bilimleri Kongresi, Bildiriler. Ankara, 1, (s.1435-1440).
  • Akbaşlı, S. ve Kavak, Y. (2008). Ortaöğretim okullarındaki okul aile birliklerinin görevlerini gerçekleştirme düzeyi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19, 1-21.
  • Albayrak, F. (2004). İlköğretim okullarının yönetiminde okul aile birliklerinin okul yönetimine katkısı(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Aydın, A. (2008) Sınıf yönetimi. Ankara: Pegem.
  • Balcı, A. (2001). Etkili okul. Ankara: Pegem.
  • Balcı, A. (2004). Sosyal bilimlerde araştırma. 4. Baskı. Ankara: Pegem.
  • Başaran, İ. E. (1994). Eğitim yönetimi. Ankara: Gül Yayınevi. Baum, A. C. ve Mcmurry-Schwarz, P. (2004). Preservice teachers beliefs about family ınvolvement: Implications for teacher education. Early Childhood Education Journal, 32, 57–61. Ceylan, M. ve Akar, B. (2010). Ortaöğretimde okul- aile işbirliği ile öğretmen ve veli görüşlerinin incelenmesi. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2, 43-64. Christenson, S. L. (2004). The family-school partnership: An opportunity to promote the learning competence of all students. School Psychology Review, 33(1).
  • Coşar, İ. ve Demir, M.K. (2012). 2005 İlköğretim programı uygulamalarına ilişkin veli görüşleri. Akademik Sosyal Bilimler Dergisi, 5(8), 459-473.
  • Crites, C. V. (2008). Parent and community involvement: A case study(Unpublished doctoral dissertation). Wilmington University, Deleware.
  • Çalık, C. (2007). Okul-çevre ilişkisinin okul geliştirmedeki rolü: Kavramsal bir çözümleme. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(3) 123-139.
  • Çandar, H. ve Şahin. A.E. (2013). Yapılandırmacı yaklaşımın sınıf yönetimine etkilerine ilişkin öğretmen görüşleri. H. Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, 44, 109-119. Çelenk, S. (2003). Okul başarısının ön koşulu: Okul aile dayanışması. İlköğretim-Online, 2(2), 28-34. http://www.ilkogretim-online.org.tr.
  • Dam, H. (2008). Öğrencinin okul başarısında aile faktörü. Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 7(14), 7-99.
  • Doğan, E. (1995). Ankara merkez ilçelerindeki ilköğretim okullarında okul-aile iletişiminin engelleri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Durmuş, E., Aypay, A. ve Aybek, E. C. (2017). Okul tükenmişliğini önlemede ebeveyn izlemesi ve olumlu okul iklimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 23(3), 355-386. Epstein, J. L. (1995). School/family/community partnerships: Caring for the children we share. Phi Delta Kappan, 76 (9).
  • Erdem, A.R. ve Şimşek, N. (2009). İlköğretim okulu yöneticilerinin eğitim öğretime katkı sağlamada öğrenci velilerini okula çekme başarısı. İlköğretim Online, 8(2), 357-378. [Online]: http://ilkogretim-online.org.tr.
  • Erdoğan, Ç. ve Demirkasımoğlu, N. (2010). Ailelerin eğitim sürecine katılımına ilişkin öğretmen ve yönetici görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi,16 (3), 399-431.
  • Ereş, F. (2010). Öğrenci - veli - okul sözleşmesi üzerine bir araştırma. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 16(1), 5-24. Glasser, W. (1999). Başarısızlığın olmadığı okul. (K. Teksöz, Çev.) İstanbul: Beyaz.
  • Gülcan, M. G. ve Taner, N. (2011). Öğretmen görüşlerine göre ilköğretimde ev ziyaretinin okul başarısına etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(22), 129- 144.
  • Karacığa, S. (2008). Öğretmenlere göre yapılandırmacı ilköğretim programının uygulanmasında karşılaşılan güçlükler (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
  • Kasatura, İ. (1991). Okul başarısından hayat başarısına. İstanbul: Altın.
  • Kaşıkçı, M. (1996). İlköğretimde velilerle işbirliği kurmada öğretmenlerin kendi yeterlikleriyle ilgili görüşleri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Kılıç, D. (2009). Yenilenen ilköğretim programlarında ailenin eğitim fonksiyonunun öğretmen ve veli görüşlerine göre incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(1), 177-190.
  • Kıncal, R. Y. (1991). Okul aile işbirliğinin fonksiyonlarını gerçekleştirme düzeyi (Yayımlanmamış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
  • Küçükahmet, L. (2001). Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Nobel.
  • McGhee, C. (2007). Adescriptive study of teacher and parental attitudes towards parent involvement at an elementary school in Deleware ( Unpublished doctoral dissertation). Wilmington University, Deleware.
  • MEB. (2004). İlköğretim Kurumları Yönetmeliği. 25620 Sayılı Resmi Gazete.
  • Sanders, M. G. (2004). Schools, families, and communities-partnership for student success. http://proquest.umi.com/login? (2017, Kasım 12).
  • Şimşek, H. ve Tanaydın, D. (2002). İlköğretimde veli katılımı: Öğretmen-veli psikolojik danışman üçgeni. İlköğretim Online Dergisi, 12-16. Şişman, M. (2007). Okul yönetimi ve öğretim liderliği. Eğitime Bakış Dergisi, 1, 3-14.
  • Tschannen-Moran, M. (2001). Collaboration and the need for trust. Journal of Educational Administration, 39(4), 308-331.
  • Ünal, S. ve Ada, S. (1999). Öğretmenlik mesleğine giriş. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
  • Vural, B. (2004). Her öğretmen rehberdir. İstanbul: Hayat.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
  • Yılmaz, A. (2006). İlköğretim okullarında etkililik sağlanması için öğretmenlerin ailelerden beklentileri (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.