Özel Bir Hastanede Çalışan Hemşirelerin Problem Çözme Becerileri

Amaç: Bu araştırmanın amacı özel bir hastanede çalışan hemşirelerin problem çözme beceri düzeylerini sosyo-demografik özelliklere göre incelemektir. Yöntem: Tanımlayıcı tipteki bu çalışma Kasım 2017-Haziran 2018 tarihleri arasında özel bir üniversite hastanesinde yürütülmüştür. Çalışmanın evrenini üniversitesi hastanesi cerrahi ve dahili birimlerinde çalışan hemşireler oluşturmuş olup araştırmaya katılmayı kabul eden 72 hemşire (%81) çalışmaya alınmıştır.  Veriler, Kişisel Bilgi Formu ve Problem Çözme Envanteri kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler, Mann Whitney U testi ve Kruskal Wallis Varyans analizi kullanılmıştır. Araştırmanın yürütülmesi için kurumdan ve hemşirelerden onam alınmıştır. Ayrıca etik kurul izni alınarak çalışma yürütülmüştür. Bulgular: Çalışmaya katılan hemşirelerin problem çözme envanteri ortalama puanları 105.06±14.71’dir. Ölçeğin alt boyutlarına göre hemşirelerin aldığı ortalama puanlar; aceleci yaklaşım alt boyutu 31.01±5.55, düşünen yaklaşım alt boyutu 14.69±3.98, kaçıngan yaklaşım alt boyutu 16.91±5.10, değerlendirici yaklaşım alt boyutu 8.03±3.23, kendine güvenli yaklaşım alt boyutu 16.91±5.10, planlı yaklaşım alt boyutu 12.22±2.93 olarak saptanmıştır. Hemşirelerin yaşları ile ölçek toplam puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark vardır (p˂0.05). Katılımcıların düşünen yaklaşım alt boyut puan ortalamaları yaş grupları ve çalışılan birimler arasında farklılık göstermektedir (p≤0.05). Hemşirelerin çalışma süresi ile kaçıngan yaklaşım, kendine güvenli ve planlı yaklaşım puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmıştır. Hemşirelerin cinsiyet ve çalışma süreleri ile kaçıngan ve kendine güvenli yaklaşım puan ortalamaları arasında, çalışma süresi ile planlı yaklaşım puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark vardır (p˂0.05). Sonuç: Çalışmaya katılan hemşirelerin problem çözme becerileri orta düzeyde olup, bu sonuçların hemşirelere verilen hizmet içi eğitim programlarında problem çözme becerilerinin geliştirilmesine ışık tutacağı düşünülmektedir.

___

  • Abaan, S., Altıntoprak, U. H. A. (2005). Hemşirelerde Problem Çözme Becerileri: Öz Değerlendirme Sonuçlarının Analizi. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 12(1), 062-076.
  • Babadağ, K. (1991). Daha İyi Bir Hemşireliğe Yöneliş, Hemşirelik Bülteni, 5(21), 1-4.
  • Başar, G., Semiha, A.K.I.N., Durna, Z. (2015). Hemşirelerde ve Hemşirelik Öğrencilerinde Problem Çözme ve İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi, Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 4(1), 125-147.
  • Birol, L. (2000). Hemşirelik Süreci, Bozkaya Matbaacılık, İzmir.
  • Chang, A. M., Gaskill, D. (1991). Nurses’ perceptions of their problem-solving ability, Journal of Advanced Nursing, 16(7), 813-819.
  • Çelenk, O., Topoyan, M. (2017). Bir Üniversite Hastanesinde Görevli Hemşirelerin Problem Çözme Beceri Düzeylerinin İncelenmesi, Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 10(4), 251-259.
  • Erdem, Y (2001). Yüksek Okul ve Sağlık Meslek Lisesi Mezunu Hemşirelerin Problem Çözme Becerileri, Yeni Tıp Dergisi, 18(1), 11-13
  • Erkuş, B., Bahçecik, N. (2015). Özel hastanelerde çalışan yönetici hemşirelerin ve hemşirelerin eleştirel düşünme düzeyi ve problem çözme becerileri, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 5(1), 1-9.
  • Erzincanlı, S. (2010). Hemşirelerin eleştirel düşünme eğilimleri ve problem çözme becerilerinin incelenmesi. Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelik Programı, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
  • Eskin, M. (2009). Sorun Çözme Terapisi. HYB Basım Yayın, Ankara.
  • Eyüboğlu, G. (2012). Hemşirelerin çevresel güçlendirme algıları ve problem çözmeye ilişkin öz değerlendirmeleri. Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelik Hizmetleri Yönetimi Programı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara
  • Fonteyn, N. E., Cooper, L. F. (1994). The Written Nursing Process: Is It Still Useful to Nursing Education, Journal of Advanced Nursing, 19(2), 315-319.
  • Heppner, P. P., Krauskopf, C. J. (1987). An İnformation-Processing Approachto Personal Problem Solving. The Counseling Psychologist, 15(3), 371-447.
  • Heppner, P. P., Petersen, C. H. (1982). The Development and Implications of A Personal Problem-Solving İnventory, Journal of counseling psychology, 29(1), 66-75.
  • Heppner, P. P.,Krauskopf, C. J. (1987). An İnformation-Processing Approach to Personal Problem Solving, The Counseling Psychologist, 15(3), 371-447.
  • Hurst, K., Dean, A., Trickey, S (1990). Clinical Problem Solving Behaviour, Nursing Times, 86(40), 105.
  • Kaya, E. (2005). Hemşirelerin problem çözme becerilerinin ve etkileyen bazı faktörlerin belirlenmesi. Cumhuriyet Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sivas.
  • Kelleci, M., Gölbaşı, Z.(2004). Bir Üniversite Hastanesinde Çalışan Hemşirelerin Problem Çözme Becerilerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi, C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 8(2), 1-8.
  • Koçak, M. (2017). Hemşirelerin Öz-Yeterlilik Algıları İle Problem Çözme Becerilerinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Mason, D. J.,Leavitt, J. K.,Chaffee, M. W. (2013). Policy and Politics in Nursing and Healthcare-Revised Reprint. Elsevier Health Sciences.
  • McAllister, M. (2003). Doing Practice Differently: Solution Focused Nursing. Journal of Advanced Nursing, 41(6), 528-535.
  • Roberts, J. D., While, A. E., Fitzpatrick, J. M. (1993). Problem solving in nursing Practice: Application, Process, skill acquisition and measurement, Journal of Advanced Nursing, 18(6), 886-891.
  • Sahin, N., Sahin, N. H., Heppner, P. P. (1993). Psychometric Properties of The Problem Solving Inventory in A Group of Turkish University Students, Cognitive Therapy and Research, 17(4), 379-396.
  • Şahin, P. (2015). Hemşirelerin problem çözme becerilerinin çeşitli demografik özellikleri ile ilişkisi (Adnan menderes üniversitesi uygulama ve araştırma hastanesi örneği). Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Yönetimi Anabilim Dalı Hastane Ve Sağlık Kurumları Yönetimi Bilim Dalı, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Taylor, C. (1998). Guest Editorial: On problem solving in clinical nursing Practice, Contemporary nurse, 7(4), 163-164.
  • Tercanlı, N. (2011). Hemşirelerin algıladıkları sosyal destek ile problem çözme algısı arasındaki ilişki. Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Erzurum.
  • Terzioğlu, F. (2006). The perceived problem-solving ability of nurse managers, Journal of Nursing Management, 14(5), 340-347
  • Tetik, S., Açıkgöz, A. (2013). Duygusal zeka düzeyinin problem çözme becerisi üzerindeki etkisi: meslek yüksekokulu öğrencileri üzerine bir uygulama, Electronic Journal of Vocational Colleges- UMYOS Özel Sayı, Aralık 2013, 87-97.
  • Yıldırım, B., Özkahraman, Ş. (2011). Hemşirelikte problem çözme, SDÜ Sağlık Bilimleri Dergisi, 2(3), 155-159.
  • Yıldız, H. ve Güven, M. (2009). Research on Burnout Level of Nurses and Their Problem SolvingSkills, Life Sciences, 4(4), 1-20