Hemşirelik Öğrencilerinin Bazı Sosyo-Demografik Özelliklere Göre Yaşadıkları Çocukluk Çağı Travmaları

Amaç: Bu çalışmanın amacı, hemşirelik öğrencilerinin bazı sosyo-demografik özelliklerine göre yaşadıkları çocukluk çağı travmalarını incelemektir. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı tipteki bu çalışma, bir Vakıf Üniversitesinin Hemşirelik Fakültesi’nde öğrenim gören 118 hemşirelik öğrencisi ile yürütülmüştür. Araştırma verileri, Kişisel Bilgi Formu ve Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği olmak üzere iki form ile toplanmıştır. Veriler MannWhitney U testi, Kruskal-Wallis H testi, çoklu regresyon analizi ve Bonferroni Düzeltmeli Mann Whitney U ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Hemşirelik bölümü öğrencilerinin yaş ortalaması 20.571.40’dır. Öğrencilerin Çocukluk Çağı Travmaları ölçek puan ortalaması 34.279.15’dir. Öğrencilerin cinsiyetleri, algılanan sosyal destek düzeyi ve aile tipi ile çocukluk çağı travmaları ölçek puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur. Yapılan regresyon analizi sonucunda, çocukluk çağı travmalarının %32.4’ünü algılanan sosyoekonomik düzey ve aile tipi değişkenlerinin açıkladığı belirlenmiştir. Sonuç ve Öneriler: Hemşirelik öğrencilerinin çocukluk çağı travmaları, ölçekten alınan minimum ve maksimum değerler dikkate alındığında, düşük düzeyde olduğu söylenebilir. Araştırmanın yapıldığı hemşirelik fakültesinde okuyan öğrencilere yönelik, iyileştirme programlarına katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Bu çalışmadan elde edilen bulguların, ülkemizde farklı sosyo-demografik özelliklere sahip olan hemşirelik lisans öğrencileri üzerinde prevalans çalışması yapılarak, öğrencilerin desteklenmesine ilişkin stratejiler geliştireceği düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Hemşirelik Öğrencileri, Çocuk İstismarı, İhmal, Travma

Nursing Students' Childhood Trauma According to Some SocioDemographic Characteristics

Aim: The aim of this study was to determine nursing students' childhood trauma according to some socio-demographic characteristics. Materials and Methods: This descriptive study was conducted with 118 nursing students studying at the Faculty of Nursing of a Foundation University. The data were collected using two forms: Personal Information Form and Childhood Trauma Questionnaire. The data were evaluated with Mann Whitney U, Kruskal Wallis, multiple regression analysis and Bonferroni Corrected Mann Whitney U. Results: The mean age of the nursing students is 20.571.40. Students’ Childhood Trauma Questionnaire mean score is 34.279.15. A statistically significant difference was found between the students' gender, perceived social support level and family type, and childhood trauma scale mean scores. As a result of the regression analysis, it was determined that 32.4% of childhood traumas explained by the perceived socioeconomic level and family type. Conclusion and Recommendations: Nursing students' childhood traumas can be said to be low level when the minimum and maximum values take into account are taken from the scale. It is thought that it will contribute to improvement programs for students studying at the nursing faculty on research conducted. It was thought that the findings of this study could develop strategies to support nursing students by conducting prevalence studies of nursing undergraduate students who have different socio-demographic characteristics in our country

Keywords:

Nursing students, Child abuse, Neglect, Trauma.,

PDF

___

Arıkan, D., Yaman, S., & Çelebioğlu, A. (2000). Çocuk ihmali ve istismari konusunda hemşirelerin bilgileri. Journal of Anatolia Nursing and Health Sciences, 3(2), 29-35.
Aydın, O., & İşmen, E. (2003). 18-25 yaş grubu erkeklerde çocukluk çağı örselenme yaşantısının incelenmesi. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 18, 7- 20.
Belsky, J. (1980). Child maltreatment: an ecological integration. Am Psychol, 35(4), 320-335. Bernstein, D. P., Fink, L., Handelsman, L., Foote, J., Lovejoy, M., Wenzel, K., . . . Ruggiero, J. (1994). Initial reliability and validity of a new retrospective measure of child abuse and neglect. The American journal of psychiatry, 151(8), 1132-1136.
Bernstein, D. P., Stein, J. A., Newcomb, M. D., Walker, E., Pogge, D., Ahluvalia, T., . . . Zule, W. (2003). Development and validation of a brief screening version of the Childhood Trauma Questionnaire. Child Abuse Negl, 27(2), 169-190.
Bilim, G. (2012). Çocukluk Çağı Örselenme Yaşantıları: Duygu Düzenleme, Kişiler Arası Tarz ve Genel Psikolojik Sağlık Açısından Bir İnceleme. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Bilir, Ş., Arı, M., Dönmez, N., & Güneysu, S. (1991). 4-12 yaşları arasında 16100 çocukta örselenme durumları ile ilgili bir inceleme. Çocuk istismarı ve ihmali, çocukların kötü muameleden korunması I. Ulusal Kongresi Kitabı. Ankara.
Bostancı, N., Albayrak, B., Bakoğlu, İ., & Çoban, Ş. (2006). Üniversite öğrencilerinde çocukluk çağı travmalarının depresif belirtileri üzerine etkisi. Yeni Sempozyum Dergisi, 44(2), 100- 106.
Bozgün, K., & Pekdoğan, S. (2017). Öğretmen Adaylarının Çocukluk Çağı Örselenmeleri İle Psikolojik İyi Olmaları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Electronic Turkish Studies, 12(4), 111-126.
Brown, J., Cohen, P., Johnson, J. G., & Salzinger, S. (1998). A longitudinal analysis of risk factors for child maltreatment: findings of a 17-year prospective study of officially recorded and self-reported child abuse and neglect. Child Abuse & Neglect, 22(11), 1065- 1078. doi:https://doi.org/10.1016/S0145-2134(98)00087-8
Cicchetti, D., & Lynch, M. (1993). Toward an ecological/transactional model of community violence and child maltreatment: consequences for children's development. Psychiatry, 56(1), 96-118.
Derakhshanpour, F., Shahini, N., Hajebi, A., Vakili, M. A., & Yazdi, A. S. H. (2017). Demographic characteristics and risk actors of children and parents in child abuse subtypes: Findings from a psychosocial support department. Journal of Fundamentals of Mental Health, 19(6), 481-490.
Erükçü Akbaş, G. (2014). Farklı sosyo-ekonomik düzeydeki ergenlerin çocukluk dönemi istismar yaşantıları: ankara altındağ ve çankaya örneği. Toplum ve Sosyal Hizmet, 25(2), 75-96.
Erükçü, G. (2013). Farklı sosyo-ekonomik düzeyden gelen ergenlerin çocukluk dönemi örselenme yaşantılarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi. Ankara.
Ezen, M., & Açıkgöz, A. (2017). Çocukların örselenmesine annelerin örselenme yaşantısının etkisi. Kocaeli Tıp Dergisi, 6(3), 13-21.
Finkelhor, D. (1987). The Trauma of Child Sexual AbuseTwo Models (Vol. 2).
Gibb Brandon, E., Chelminski, I., & Zimmerman, M. (2007). Childhood emotional, physical, and sexual abuse, and diagnoses of depressive and anxiety disorders in adult psychiatric outpatients. Depression and Anxiety, 24(4), 256-263. doi:10.1002/da.20238
Güler, N., Uzun, S., Boztaş, Z., & Aydoğan, S. (2002). Anneleri tarafından çocuklara uygulanan duygusal ve fiziksel istismar/ihmal davranışı ve bunu etkileyen faktörler. CÜ Tıp Fakültesi Dergisi, 24(3), 128-134.
Güneri Yöyen, E. (2017). Çocukluk çağı travması ve benlik saygısı. International Journal of Social Sciences and Education Research, 3(1), 267-282.
Harris, A. E., & Curtin, L. (2002). Parental perceptions, early maladaptive schemas, and depressive symptoms in young adults. Cognitive Therapy and Research, 26(3), 405-416. Kalkan, M., & Özbek, S. K. (2011). Çocukluk Çağı Örselenme Yaşantıları Ergenlerdeki Flört Kaygısını Yordar Mı? Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 18(1), 35-44
Kocaer, Ü. (2006). Hekim ve hemşirelerin çocuk istismarı ve ihmaline yönelik farkındalık düzeyleri. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Li, X., Wang, Z., Hou, Y., Wang, Y., Liu, J., & Wang, C. (2014). Effects of childhood trauma on personality in a sample of Chinese adolescents. Child Abuse & Neglect, 38(4), 788- 796. doi:https://doi.org/10.1016/j.chiabu.2013.09.002
May-Chahal, C., & Cawson, P. (2005). Measuring child maltreatment in the United Kingdom: a study of the prevalence of child abuse and neglect. Child abuse & neglect, 29(9), 969- 984.
McGinn, L. K., Cukor, D., & Sanderson, W. C. (2005). The relationship between parenting style, cognitive style, and anxiety and depression: Does increased early adversity influence symptom severity through the mediating role of cognitive style? Cognitive Therapy and Research, 29(2), 219-242.
Molnar, B. E., Buka, S. L., & Kessler, R. C. (2001). Child sexual abuse and subsequent psychopathology: results from the National Comorbidity Survey. American Journal of Public Health, 91(5), 753-760.
Oral, R., Can, D., Kaplan, S., Polat, S., Ates, N., Cetin, G., . . . Tiras, B. (2001). Child abuse in Turkey: an experience in overcoming denial and a description of 50 cases. Child abuse & neglect, 25(2), 279-290. doi:https://doi.org/10.1016/S0145-2134(00)00241-6
Oral, Ü. K., Engin, P., & Büyükyazıcı, Z. (2010). Türkiye'de Çocuk İstismarı ve Aile içi Şiddet Araştırması. Erişim adresi: http://www.unicef.org.tr/files/bilgimerkezi/doc/cocukistismari-raporu-tr.pdf
Örsel, S., Karadağ, H., Karaoğlan Kahiloğulları, A., & Akgün Aktaş, E. (2011). Psikiyatri hastalarında çocukluk çağı travmalarının sıklığı ve psikopatoloji ile ilişkisi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 12(2), 130-136.
Özmert, E. N. (2006). Erken çocukluk gelişiminin desteklenmesi-III: Aile. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 49(3), 256-273.
Polat, O. (2001). Çocuk ve şiddet: Der Yayınları.
Scher, C. D., Forde, D. R., McQuaid, J. R., & Stein, M. B. (2004). Prevalence and demographic correlates of childhood maltreatment in an adult community sample. Child Abuse Negl, 28(2), 167-180. doi:10.1016/j.chiabu.2003.09.012
Şar, V., Öztürk, E., & Ikikardeş, E. (2012). Çocukluk çağı Ruhsal Travma ölçeğinin Türkçe Uyarlamasının Geçerlilik ve Güvenilirliği. Türkiye Klinikleri, 32(4), 1054-1063. doi:10.5336/medsci.2011-26947
Tencer, H. (2002). Verbal and emotional abuse as predictors of change in close friendship in early adolescence. Society For Research In Adolescence, 4, 771-779.
Thimm, J. C. (2010). Mediation of early maladaptive schemas between perceptions of parental rearing style and personality disorder symptoms. Journal of Behavior Therapy and Experimental Psychiatry, 41(1), 52-59.
Thornberry, T. P., Matsuda, M., Greenman, S. J., Augustyn, M. B., Henry, K. L., Smith, C. A., & Ireland, T. O. (2014). Adolescent Risk Factors for Child Maltreatment. Child Abuse & Neglect, 38(4), 706-722. doi:10.1016/j.chiabu.2013.08.009
Tirali, R. E., Oğuz, Y., & Soydan, S. S. (2014). Çocuk İstismarı ve İhmalinin Oral Bulguları. Atatürk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi, 24(3), 154-157.
Tıraşçı, Y., & Gören, S. (2007). Çocuk istismarı ve ihmali. Dicle Tıp Dergisi, 34(1), 70-74. Türkkan, T., & Odacı, H. (2018). Liseli ergenlerde çocukluk çağı örselenme yaşantılarının cinsiyet, gelir düzeyi ve ebeveyn eğitim durumuna göre incelenmesi. Toplum ve Sosyal Hizmet, 29(1), 71-89.
U.S. Department of Health & Human Services, Administration for Children and Families, Administration on Children , Youth and Families, Children’s Bureau. (2018). Child Maltreatment 2016. Erişim adresi: https://www.acf.hhs.gov/cb/research-datatechnology/statistics-research/child-maltreatment.
Viola, T. W., Salum, G. A., Kluwe-Schiavon, B., Sanvicente-Vieira, B., Levandowski, M. L., & Grassi-Oliveira, R. (2016). The influence of geographical and economic factors in estimates of childhood abuse and neglect using the Childhood Trauma Questionnaire: A worldwide meta-regression analysis. Child abuse & neglect, 51, 1-11.
doi:https://doi.org/10.1016/j.chiabu.2015.11.019
Walker, C. E., Bonner, B. L., & Kaufman, K. L. (1988). The physically and sexually abused child: Evaluation and treatment: Pergamon Press.
WHO. (2006). Preventing child maltreatment: A guide to taking action and generating evidence: World Health Organization.
WHO. (2013). European report on preventing child maltreatment. Erişim adresi: http://www.euro.who.int/__data/assets/pdf_file/0019/217018/European-Report-onPreventing-Child-Maltreatment.pdf Yolcuoğlu, İ. G. (2010). Çocukların ihmal-istismara uğramasında aile ve çocuklara yönelik risk faktörleri ve sosyal hizmet müdahalesi. Journal of Society & Social Work, 21(1), 73-83.
Zeren, C., Yengil, E., Çelikel, A., Arık, A., & Arslan, M. (2012). Üniversite öğrencilerinde çocukluk çağı istismarı sıklığı. Dicle Tıp Dergisi, 39(4), 536-541. doi:10.5798/diclemedj.0921.2012.04.0196

Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
Başlangıç: 2019
Yayıncı: Halk Sağlığı Hemşireliği Derneği

Arşiv