Kentte yürürken, mekânlar arasında hareket halinde olma fırsatı kazanılmaktadır. İnsan, ancak yürüyerek kendi mekânının sınırlarını değiştirebilmektedir. Kentlerin var oluş nedeni, insanla diyalektik iletişiminin kurulması olmaktadır. Diyalektik iletişim, karşılıklı etkileşim ile kavramlara açıklık getirme biçimidir. Çalışmanın amacı, insanla diyalektik iletişiminin kurgusunda azalan değerlerin varlığını ve nedenlerini belirlemektir. Kentsel değişimin görsel boyutunu ele alarak, kent içerisindeki yayaların cepheleri algılamasını arttırabilecek düzenlemeler yapılmasına önem verilmektedir. Araştırmaya kent ve insan davranışlarının eş güdümlü olarak irdelenmesiyle başlanmıştır. İlk olarak İstanbul’da, Gaziosmanpaşa bölgesinde biri insan dolaşımının fazla, diğeri az olduğu iki sokak belirlenmiştir. Yayaların yalnızca ana sokaklarda yoğunlaşmamasına ve ara sokaklara da yayılmasını sağlamak hedeflenmektedir. Araştırma kapsamında gözlem yapılmıştır ve yerleşimde kalıcı olan esnafın, sokak sakinlerinin ve bölgeden geçen insanların görüşleri alınmıştır. Çalışmada incelenen sokaklar, gözlem ve güncel sorunlardan yola çıkılarak değerlendirilirken, nicel veriler ile ulaşılacak sınırlar kapsam dışında bırakılmaktadır. Son olarak; insanların genel istekleri ve şikayetleri değerlendirilip uygulanabilir öneriler geliştirilmiştir.