İSLAM TARİHİNİN İLK ASIRLARINA DAMGASINI VURAN HAKKÂRİ ULEMASI

Hakkâri, Müslüman fatihlerce ilk ele geçirilen bölgelerin başında gelmektedir. Onun için Hakkâri halkı İslâm’la tanışan en eski toplumlardan sayılır. Bu çerçevede Hakkâri halkının çok sayıda ulema yetiştirdikleri malumdur. Makalede, öncelikle Hakkâri’nin İslâm’la tanışma serüveni ele alınacaktır. Ardından Emevîler, Abbasîler ve hemen sonrasındaki dönemlerde İslâm dünyasında nam yapmış Hakkâri uleması üzerinde durulacaktır. Böylece Hakkâri’nin İslâm tarihindeki yeri ve İslâm kültürüne katkısı tespit edilecektir.

Anahtar Kelimeler:

İslam Tarihi, Emeviler, Abbasiler, Hakkâri

PDF

___

Belâzürî, A. (1987). Fütûhu’l-büldân. Beyrut: el-Meârif.
Ebû Şâme, A. (1997). Kitâbu’r-ravzateyn fî ahbâri’d-devleteyn en-Nuriyye ve’s-Salâhiyye. Beyrut: er-Risale.
Ebû Yusuf, Y. (1979). Kitâbü’l-Harâc. Beyrut: el-Ma’rife.
Gözütok, Şakir. (2011), Hakkârili devlet adamı ve âlimler (Abbasiler dönemi). Türkiyat araştırmaları enstitüsü dergisi, 46, ss. 255-280.
Güneş, H. (2015). Beytüşşebap tarihi üzerine notlar. Şırnak Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 12, ss. 103-114.
İbn Asâkir, A. (1997). Târîhu medîneti Dimeşk. Beyrut: el-Fikr.
İbn Fadlallah el-Ömerî, A. (2010). Mesâlikü’l-ebsâr fî memâliki’l-emsâr. Beyrut: el-Kütübü’l-İlmiyye.
İbn Haldun, A. (1988). Divanü’l-mebde ve’l-haber. Beyrut: el-Fikr.
İbn Hallikân, Ş. (1968). Vefeyâtu’l-a’yân ve enbâu ebnâi’z-zemân. Beyrut: Sâdır.
İbn Kesîr, İ. (1986). el-Bidâye ve’n-nihâye. Beyrut: el-Fikr.
İbn Şahin, A. (2002). Neylü’l-emel fî zeyli’d-düvel. Beyrut: el-Asriyye.
İbn Tağriberdî, Y. (ty). en-Nücumü’z-zahire fî müluki Mısır ve’l-Kahire. Mısır: Darü’l-Kütüb.
İbn Vâsıl, M. (1957). Müferricü’l-kürub fî ahberi Beni Eyyub. Kahire: el-Kütüb ve’l-Vesaiki’l-Kavmiyye.
İbnü’l-Cevzî, A. (1992), el-Muntazam fî târîhi’l-mülûk ve’l-ümem. Beyrut: el-Kütübü’l-İlmiyye.
İbnü’l-Esîr, A. (1997). el-Kâmil fi’t-târîh. Beyrut: el-Kütübü’l-Arabî.
İbnü’l-Futî, A. (1995). Mecmeü’l-adab fî mu’cemi’l-elkab, Tahran: Vezaretü’s-Sekafe.
Kaplan, Y. (2014). Tarihte Hakkâri, Şemdinani, Bahdinan ve Nehri. Uluslararası Seyyid Tâhâ-î Hakkâri Sempozyumu Bildirileri, ss. 108-130.
Kaplan, Y. (2015). Hakkâri Tarihi. Hakkâri İl Yıllığı, ss. 19-41.
Makrizî, A. (1998). Kitabü’l-mevâiz ve’l-itibâr bi zikri’l-hıtat ve’l-âsâr, Beyrut: el-Kütübü’l-İlmiyye.
Naimî, A. (1990), ed-Dâris fî tarihi’l-medâris, Beyrut: el-Kütübü’l-İlmiyye.
Safedî, H. (1998). A’yânü’l-asr ve a’vânü’n-nasr. Beyrut: el-Fikr.
Sem’ânî, A. (1962). el-Ensâb. Haydarabad: el-Mearifü’l-Osmaniyye.
Vakıdî, M. (1997). Fütuhu’ş-Şam, Beyrut: el-Kütübi’l-İlmiyye.
Yâkût, Y. (1977). Mu’cemü’l-büldân. Beyrut: Dâru Sâdır.
Zehebî, M. (1993). Târîhu’l-İslâm ve vefeyâtu’l-mşâhir ve’l-a’lâm. Beyrut: el-Kitabi’l-Arabî.