TOPLU İŞ SÖZLEŞMESİ MÜZAKERELERİNDE STRATEJİ VE TAKTİKLER

Endüstri ilişkilerinin tarafları olan işçi sendikası ile işveren veya işveren sendikalarının toplu iş sözleşmesi müzakerelerindeki nihai hedefleri masada toplu iş sözleşmesini imzalamaktır. Bunun için altmış günlük müzakere süreci öngörülmüştür. Toplu müzakereye taraflar ön çalışmalar yaparak hazırlanırlar. Toplu müzakere masasına getirilen teklifler tarafların nihai teklifi değildir. Her iki taraf da ödünler vererek toplu iş sözleşmesini imzalayacakları için tekliflerini oldukça geniş tutarlar. Toplu müzakere masasında kullanılan dil, hitap şekli müzakere sürecinin olumlu bir havada seyretmesine katkı sunar. Bundan dolayı her iki tarafın kazan/kazan stratejisini uygulaması gerekir. Taraflar toplu müzakere esnasında tüm maddeler üzerinde görüşme yaparak strateji ve taktiklerin tümünü kullanarak en karlı sonuca ulaşmaya çalışırlar. Bu amaç için iyi bir hazırlık ve planlama çalışması taraflara avantajlar sağlar. Bu çalışmada toplu müzakere masasında tarafların birbirlerine yaklaşımları, müzakere strateji ve taktikleri, kullandıkları dil ve masadaki atmosfer ayrıntılı bir şekilde irdelenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Toplu İş Sözleşmesi, Müzakere, Müzakere Teknikleri, Müzakere Süreci

STRATEGY AND TACTICS ON NEGOTIATIONS FOR THE COLLECTIVE AGREEMENT

The ultimate objective of the parties to the collective agreement, namely trade unions and single employer or employer association, is to conclude the agreement on negotiation table. A 60 day negotiation period has been stipulated for this purpose. The parties make their preparatory groundwork. The proposals submitted to the negotiation table are not the final bids of the parties. Both parties set their proposals to a larger extent in order to conclude the agreement with concessions. The language and communication style on the collective bargaining table contribute to the positive attitude within the negotiation phase. Hence, both parties must deploy a win-win strategy. During the collective bargaining phase, parties target the most profitable outcome by utilizing all kinds of strategies and methods such as the negotiation on all provisions of the collective agreement. For these purposes, it will be advantageous to parties, if they undertake a decent preparation and planning phase. The attitudes of parties towards each other, negotiation strategies and methods, language and environment of the negotiation table were examined with details in scope of this study.

Keywords:

Collective Agreements Negotiation, Negotiation Tactics, Negotiation Phase, Strategy and Tactics,

PDF

___

Başbuğ, A. (2015). Toplu pazarlık, toplu sözleşme ve müzakere kültürü: Klasikten küresele endüstri ilişkileri. Ankara: Orion Yayınları.
Baydur, R. (2000). Sendikalar ve uzlaşma. Prof. Dr. Nusret Ekin’e Armağan. Ankara, Tühis Yayınları.
Demirbilek, T. (1998). Toplu pazarlık strateji ve taktikleri. Prof. Dr. Metin Kutal’a Armağan. Ankara, Tühis Yayınları.
Demirbilek, T. (1996). Toplu pazarlığın davranışsal boyutu. İstanbul, Basisen Eğitim Ve Kültür Yayınları.
Demirpolat, M. (2008). Müzakere ve müzakere teknikleri: orta kademe yöneticilerinin müzakere stilleri üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Dereli, T. (1986). Toplu pazarlık kriter ve taktikleri (batı'da ve memleketimizde başlıca uygulamalar ve öneriler). Sosyal Siyaset Konferansları, 35–36, 91- 103.
Dereli, T. (1968). Toplu pazarlık stratejisi ve taktikleri. Sosyal Siyaset Konferansları 19. Kitap. 175-200.
Işığıçok, Ö. (1997). Küreselleşme sürecinde sosyal diyalog. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
Kart, M. E. (2013). Toplu pazarlık ve uyuşmazlık çözümüne psikolojik yaklaşım. Sendikacılık Akademisi Ders Notları 2. Ankara, Türk-İş Yayınları. 491-523.
Kılıç, C. (2015). Üretimde emeğin gücü yeniden keşfedilecek. Türk Metal Dergisi, 186, 28-31.
Kocabaş, F. (2004). Endüstri ilişkilerindeki dönüşüm. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10, 33-53.
Mollamahmutoğlu, H. (2000). Toplu iş sözleşmesi düzeninde “kazanılmış hak”, “kazanılmış avantaj” kavramları, Prof. Dr. Turhan Esener’e Armağan Sayısı, Kamu İş Yayını, Cilt 5.
Özarallı, N. (2015). Müzakere sürecine bakış: Türk yöneticileriyle nitel bir çalışma. Uluslararası Yönetim İktisat Ve İşletme Dergisi, 11(24), 135-154.
Pala, İ. (2016). Karun ve anarşist. İstanbul: Kapı Yayınları.
Reisoğlu, S. (1986). 2822 sayılı toplu iş sözleşmesi grev ve lokavt kanunu şerhi. Ankara: Ayyıldız Matbaası.
Selamoğlu, A. (1995). Işçi sendikacılığının gücündeki değişim. Ankara: Kamu- İş Yayını. Sülker, K. (2004). Türkiye sendikacılık tarihi. İstanbul: Tüstav Türkiye Sosyal Tarih Araştırma Vakfı Yayını.
Topalhan, T. Bayat, B. Ve Güler Ş. (2016). Toplu İş Sözleşmesi Düzeninde Kazanılmış Hak Kavramı. Çalışma İlişkileri Dergisi. 7(2), 1-12.
Topalhan, T. (2015). Endüstri İlişkileri, Ankara, Matser Yayın.
Ünsal, E. (1997). Sendika yazıları: hedefini vurmayan ok: Türk sendikacılığı. İstanbul: Boyut Kitapları.
Yazman, C. (1969). Toplu iş sözleşmeleri müzakere ve tatbikatında strateji ve taktikler. Ankara.