___

• Akı, N. (2001). Yakup Kadri Karaosmanoğlu, İnsan-Fikir-Eser-Üslup, İstanbul: İletişim Yayınları.
• Aktaş, Ş. (1987). Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
• Aytaş, G. (1999). Nur Baba Romanında Yozlaşan Bektaşi Tekkesi. Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, 9, Bahar, 65-74.
• Banarlı, N. S. (1987). Resimli Türk Edebiyatı Tarihi II, İstanbul: MEB.
• Enginün, İ. (2006). Yeni Türk Edebiyatı Tanzimat’tan Cumhuriyet’e (1839-1923), İstanbul: Dergâh Yayınları.
• Gariper, C. (2005). Işık ve Arayış Metaforu Çerçevesinde Yahya Kemal’in İthaf Şiiri ile Yakup Kadri’nin Nur Baba Romanında İnsanın Yitimi ve Süreksizlik. Süleyman Demirel Üniversitesi Uluslar arası Bektaşilik ve Alevilik Sempozyumu –I – Bildiriler-Müzakereler, 28-30 Ekim 2005, (ss. 257-273).
• İleri, S. (1990). Nur Baba’da Elem ve İhtiras. Argos, 20, Nisan, 64-68.
• Karaosmanoğlu, Y. K. (2005). Nur Baba (12. bs.). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Kudret, C. (1987). Türk Edebiyatında Hikâye ve Roman II, İstanbul: İnkılâp Kitabevi.
• Özcan, T. (2002). Nur Baba Romanında Nigâr Hanımın Niyet ve Eylemleri Üzerine Bir Çözümleme. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (1), 87-96.
• Özön, M. N. (1943). Metinlerle Muasır Türk Edebiyatı Tarihi, İstanbul: Devlet Matbaası.
• Sevük, İ. H. (1942). Tanzimattan Beri Edebiyat Tarihi, İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Ünlü, M. ve Özcan Ö. (1987). 20. yüzyıl Türk Edebiyatı, İstanbul: İnkılâp Kitabevi.