Fatih MÜDERRİSOĞLU

Anadolu'da önemli bir kültürel merkez: Osmancık

Osmancık Orta Karadeniz bölgesinin iç kısmında yer alır. Çorum’a bağlı Kızılırmak nehri kıyısına kurulan tarihi bir ilçe merkezidir. Pirinci ile tanınır. Koyunbaba Köprüsü günümüze ulaşan en anıtsal Osmanlı eseridir. Koyunbaba, bölgede yaşadığına inanılan Bektaşi ereni olup adını taşıyan tekkeden bazı izler mevcuttur. Ayrıca Kale, imaret ve Akşamseddin camileri ile Paşa Hamamı diğer dikkati çeken yapılardır. Osmancık, doğal güzellikleri kadar anayol güzergahlarından biri üzerinde bulunması nedeniyle geçmişte cazibe merkezi idi. Bu bağlamda Osmanlı devletinde sadrazamlık(başbakan) görevine kadar yükselen Koca Mehmet Paşa ile Baltacı Mehmet Paşanın Osmanlı kökenli olması kentin önemine işaret eder.

An important cultural centre in Anatolia: Osmancık

Osmancık is locataced in the inner side of Middle Black Sea Region. Osmancık, belonged to Çorum, was founded by the River Kızılırmak. It is an historical town. It is famous for its rice. Koyunbaba Bridge is the most monumental Otoman work reaching so far. Koyunbaba is a BektaĢi who is believed to have lived ,in the region and there are traces from the convent named after him. Moreover, a Castle, a multy-functions buılding, AkĢemseddin Mosque and Pahsa Hamamı are the other attractive buildings. Osmancık, not only for its naturel beatius but also for being on one of the mainroads, was a charm centre. It is known for the two famaous statemen; Koca Mehmed Pahsa, the grandwizier in Otoman State and Baltacı Mehmed Pahsa.

PDF

___

ANONİM (1969). Köprülerimiz, Ankara: Karayolları Genel Müdürlüğü Yayınları.
ANONİM (1999). Yaşamları ve Yapıtlarıyla Osmanlılar Ansiklopedisi I-II, İstanbul: Yapı Kredi Bankası Yayınları.
ANONİM (2000). Osmancık Guide, İzmir: Osmancık Kaymakamlığı Yayınları
ASLIYÜCE, Erdoğan (1998). Çorum Toprağı -2 , Yesevi Dergisi, I 56 Çorum, s. 6-14.
AYVERDİ, E.Hakkı (1989). Osmanlı Minaresinde Çelebi ve II. Murad Devri, II, İstanbul: Fetih Cemiyeti Yayınları.
BALTACI, Cahid (1976). XV-XVI. Asırlarda Osmanlı Medreseleri, İstanbul: İrfan Matbaası
BULDUK, Üçler (1992). “Çorum Sancağının Osmanlı İdari Teşkilatındaki Yeri-I”, A.Ü. Osmanlı Tarihi Araştırma Merkezi Dergisi, III, Ankara, s.129-65.
ÇULPAN, Cevdet (1975). Türk Taş Köprüleri (Ortaçağdan Osmanlı Devri Sonuna Kadar), Ankara: T.T.K. Yayınları.
EMİROĞLU, Kudret (1995), Ankara Vilayet Salnâmesi 1325 (1907), Ankara, Ankara Enstitüsü Vakfı Yayınları.
EVLİYA ÇELEBİ (1993). Tam Metin Seyahatnâme, II. İstanbul: Üçdal Belde Neşriyat Yayınları.
GOODWIN, Godfrey (1971). A History of Otoman Architecture, London: Thames and Hudsoh Yayınları.
GÜREL, Zeki (1971). Koyun Baba, Ankara.
HALAÇOĞLU, Yusuf (2000). Osmanlılarda Ulaşım ve Haberleşme (Menziller), Ankara: T.T.K. Yayınları.
İLTER, Fügen (2002). “Osmanlı Ulaşım Ağında Irmak Kenarı Bir YerleĢme: Osmancık”, TTK Belleten, LII/203, Ankara, s.535-70.
SARAÇER, Cevdet (2000). Tarihsel Doku İçinde Unutulan Bir Kent: Osmancık, İstanbul.
TEXIER, Charles (2002). Küçük Asya, (Çev. Ali Suat), I-II-III, Ankara: Enformasyon ve Dökümantasyon Vakfı Yayınları.
TUNÇ, Gülgün, (1978) Taş Köprülerimiz, Ankara Karayolları Genel Müdürlüğü Yayınları.
UNAT, F. Reşit, (1987) Osmanlı Sefirleri ve Sefaretnameleri, Ankara T.TK. Yayınları.
UNVER, Süheyl,(1952) Dördüncü Murad' ın Revan Seferi Kronolojisi 1044/1635” Belleten, Ankara, 16, s. 547-576.
YÜKSEL, Aydın, (1983) Osmanlı Mimarisinde II. Bayezid Yavuz Selim Devri, İstanbul, Fetih Cemiyeti Yayınları.