Literatürde göç modelleri dört ana başlık altında incelenmektir. İşgücü akım görüşü, göç veren ve alan bölgelerdeki gelir ve istihdam olanaklarının karşılaştırılması sonucu göç kararı verildiğini öne sürerken, insan sermayesi yaklaşımı göç kararını uzun dönemli bir yatırım kararı olarak görmektedir. Bölgesel donanım yaklaşımı eğitim ve sağlık gibi bölgesel donanımların önemini vurgularken hanehalkı üretim yaklaşımında göç kararı bireyden aileye kaydırılmıştır. Bu çalışma Türkiye’de 73 kent bazında literatürdeki göç modelleri kapsamında öne çıkan ekonomik, sosyal ve kültürel göstergeleri kullanarak bir kenti diğer kentlere göre çekici kılan faktörleri belirlemek ve kent bazında göçün nedenlerini açıklamak amacı gütmektedir. Bu çalışmanın temel bulguları, Türkiye’de kentler bazında iç göçün kent ortalama gelir düzeyi ve işsizlik oranı, sanayileşme düzeyi, sağlık ve eğitim hizmetleri kalitesi ve en önemlisi kadın işgücünün istihdam olanakları ile beklenen yönlerde ve derecelerde bağlantılı olduğudur. Bu faktörlerin Türkiye’de kent bazında göçü yüksek bir oranda açıkladığı sonucuna ulaşılmıştır.

In the literature, the decision of migration is studied under four different migration models. While the labor-flow view explains migration with the differences in income and employment structure between sending and receiving areas, the human capital view deals with migration issue as a long-term investment decision. The regional amenities approach emphasizes the importance of regional amenities such as education and health quality, and the household production approach examines migration as a family decision instead of an individual one. This study aims to explain the main economic, social and cultural factors that make a city more attractive than the others and the reasons of the migration to some cities in Turkey by employing a data set for 73 cities. The study identifies the explanatory variables of net domestic migration by cities and finds that migration is highly correlated in an expected direction with average income differences and unemployment rate in sending and receiving areas, degree of industrialisation, qualities of health and educational services, and particularly with employment opportunities for women in some cities as emphasised in the theoretical models of migration decision. The study reveals that these factors have reasonably high explanatory power for the migration problem to particular cities in case of Turkey.