Ekonomi politikalarında liberalleşme, küreselleşme; iletişim, bilgi ve üretim teknolojilerinin hızla yaygınlaşması, kamu ve özel kuruluşların yapılanma ve işleyişlerini etkilemektedir. Bu makalede değişen iş çevresinin işletme mezunlarından beklenen özelliklere, dolayısıyla işletmecilik eğitimine dünyadaki ve Türkiye'deki yansımaları, derece veren programlar ve sürekli eğitim açılarından incelenmektedir. Lisans ve yüksek lisans programları için genel bir yaklaşımın yanı sıra, müfredat ve eğitim yöntemlerine ilişkin öneriler sunulmaktadır. Sürekli eğitim boyutunda ise, yönetici eğitimi programlarına olan İhtiyaç ve bu alanda üniversitelere rakip yeni oluşumlar anlatılarak, üniversitelerin bu büyüyen pazarda daha etkili olmaları için gereken bazı unsurlara değinilmektedir.  Zaman ve mekan kısıtlarını büyük ölçüde ortadan kaldırarak yüksek öğretimde yeni bir çığır açan, İnternet'e dayalı 'asenkron öğrenme' yaklaşımının uygulamaları örneklenmekte, işletmecilik eğitimindeki etkinliği tartışılmaktadır. Makalede geliştirilen önerilerin, mevcut darboğazlara karşın, Türk üniversitelerinde uygulanabilirliğine işaret edilmektedir. Oluşturulan bu çerçeve işletmecilik eğitiminin içerik, yöntem ve öncelikler değerlendirilmesinde yol gösterici olacaktır.