Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenicilerinin Sözcük Dağarcıkları Üzerine Bir İnceleme

Sözcük dağarcığı, dil öğretiminin başarısını belirleyen önemli faktörlerdendir ve dil öğretiminde, öğrenicilerin sözcük dağarcıklarının geliştirilmesi büyük önem taşımaktadır. Bu nedenle dil öğretiminin tarihsel süreci içerisinde sözcük öğretimine büyük önem verilmiş ve günümüzde sözcük öğretimi konusunda modern yöntem ve teknikler geliştirilmiştir. Dil öğretiminin dinamik yapısından dolayı sözcük öğretimi üzerine araştırmalar devam etmekte ve öğrenicilerin sözcük dağarcıkları üzerine çalışmaların çeşitlenmekte olduğu görülmektedir. Bu çalışmada, B2 düzeyindeki Türkçe öğrenicilerinin günlük hayatlarında önem taşıdığı düşünülen hayvan, organ, ulaşım, giysi, aile, zaman, materyal ve yiyecek alanlarındaki sözcük dağarcıkları ve bu sözcük dağarcıklarının öğrenicilerin ana dili, yaş, cinsiyet ve eğitim durumları arasındaki ilişkileri konu edinilmiştir. Araştırma ilişkisel araştırma türündedir. Çalışmanın örneklemini 2017-2018 eğitim öğretim yılında, Çukurova Üniversitesi TÖMER’de öğrenim gören, B2 kursunu tamamlamış 68 katılımcı oluşturmaktadır. Araştırma sonucunda katılımcıların ilgili temalardaki sözcük dağarcıklarının tanıma ve tanımlama sayıları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Yaş değişkeni ile katılımcıların hayvan, ulaşım ve zaman temalarındaki sözcük dağarcıkları arasında zayıf ve pozitif yönlü korelasyon; eğitim durumları ile yalnızca hayvan temasında, lise ve yüksek lisans düzeyi katılımcılar arasında farkın olduğu; ana dili Arapça olanlarla farklı bir dil olanlar arasında zaman ve yiyecek temasındaki sözcük dağarcıkları arasında; cinsiyet değişkeniyle de ulaşım alanındaki sözcük dağarcıkları arasında farkın olduğu belirlenmiştir.

An Analysis on the Vocabulary of Learners of Turkish as a Foreign Language

Vocabulary is one of the significant factors determining the success of language teaching. Therefore, teaching vocabulary has been a crucial issue in the historical process of language teaching. That’s why; modern methods and techniques have been developed today. In this study, the relationship between recognition and definition of the vocabulary of B2 level learners of Turkish language in the concepts of animals, body parts, transportation, clothing, family, time, things and food, which are considered to be important in daily life, and the native language, age, gender and educational background of them are discussed. This is a relational research. The sample of the study consisted of 68 participants who have completed B2 level course at Çukurova University TÖMER in 2017-2018 academic year. As a result of the study, a statistically significant difference is found between the scores of recognition and definition of the participants in terms of vocabulary in the related concepts. It has been seen that in terms of age, there is a weak and positive correlation between participants’ vocabulary in the concepts of animals, transportation and time; in terms of education, there is a difference between high school and graduate level participants only in the animal theme; there is a difference in terms of time and food vocabulary between the participants whose native language is Arabic and a different language; and in terms of gender, there is a difference in terms of transportation vocabulary.

PDF

___

Aksan, Y., Aksan, M., Mersinli, Ü., Demirhan, U. U. (2017). A Frequency dictionary of Turkish core vocabulary for learners. London and New York: Routledge Pub.
Büyükikiz, K. K. ve Hasırcı, S. (2013). Yabancı dil olarak Türkçenin öğretiminde sözcük öğretimi üzerine bir değerlendirme. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(21), 145-155.
Castro-García, D. (2017). Receptive vocabulary measures for EFL Costa Rican high school students. International Journal of English Studies, 17(2), 2017, 81–99.
Cheng, J. & Matthews, J. (2018). The relationship between three measures of L2 vocabulary knowledge and L2 listening and reading. Language Testing, 35(1), 3-25.
Demir, C. (2016). Türkçe eğitim-öğretim programları ve kişisel söz varlığı. Milli Eğitim Dergisi, Cilt 45, Sayı 210, ss: 141-161.
Demir, N. (2017). Temel Kavramlar. H. Pilancı (Ed.) içinde Türkçe Biçim Bilgisi, (ss: 2-25). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi yay.
Demir, N. ve Yılmaz, E. (2012). Türk dili el kitabı. Ankara: Grafiker Yayıncılık.
Dong, T., Shi, W.-X. & Huang, Y.-H. (2010). A Research on evaluation of written productive vocabulary based on sugeno measure. Proceedings of the Ninth International Conference on Machine Learning and Cybernetics, Qingdao, 11-14 July 2010.
Dumanlı-Kadızade, E. (2015). An Overview of the Vocabulary of B1/B2 Level Students in Turkish Education for Foreigners. Educational Research Association The International Journal of Educational Researchers, 6(2), 50-58.
Erkuş, A. (2017). Davranış bilimleri için bilimsel araştırma süreci. Ankara: Seçkin yayıncılık.
Escobar, G. P., Kalashnikova, M. & Escudero P. (2018). Vocabulary matters! the relationship between verbal fluency and measures of inhibitory control in monolingual and bilingual children. Journal of Experimental Child Psychology 170(2018), 177–189.
Esgin, A. (2016). Yurt dışında yapılmış söz varlığı çalışmalarının yöntemleri üzerine bir değerlendirme. Milli Eğitim Dergisi, 45(210), 55-83.
Göçer, A. (2015). Türkçe Dersi Metin İşleme Sürecinde Bağlam Temelli Sözcük Öğretimi ve Etkin Sözcük Dağarcığı Oluşturmadaki İşlevi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 3(1), 48-63.
Göz, İ. (2003). Yazılı Türkçenin kelime sıklığı sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
İmer, K., Kocaman, A. ve Özsoy, A. S. (2011). Dilbilim Sözlüğü. İstanbul: Boğaziçi Ünv. Yay.
Jackson, H. (2016). Sözlükbilime giriş. (Çev. Gürlek, M. ve Patat, E.), İstanbul: Kesit Yay.
Juanggo, W. (2018). Investigating lexical diversity and lexical sophistication of productive vocabulary in the written discourse of Indonesian EFL learners. Indonesian Journal Of Applied Linguistics, 8(1), 38-48.
Karadağ, Ö. (2018). Dil eğitimi araştırmaları için bir değişken önerisi: Kelime hazinesi katsayısı. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 6(2), 532-537.
Karadağ, Ö. (2013). Kelime öğretimi. İstanbul: Kriter yay.
Komisyon. (2012). İstanbul yabancılar için Türkçe dil seti. İstanbul: Kültür Sanat Basımevi.
Memiş-Demiroğlu, A. (2018). Examination of Legibility and Writing Speeds of Primary School Students with Respect to Writing Disposition and Writing Style. Universal Journal of Educational Research 6(5), 1050-1059.
Memoğlu-Süleymanoğlu, H. (2014). Türkçenin sıklık sözlüğü. Ankara: Hatiboğlu yayınları.
Nation, I. S. P. (2001). Learning vocabulary in another language. Cambridge: Cambridge University Press.
Laufer, B. (1998). The developtment of passive and active vocabulary in a second language: same or different? Applied Linguistics 19(2), 255-271.
Lawrence, J. F., Hagen, A. M., Hwang, J. K., Lin, G., Lervåg, A. (2018). Academic vocabulary and reading comprehension: exploring the relationships across measures of vocabulary knowledge. Reading and Writing, Springer Nature 2018, https://doi.org/10.1007/s11145-018-9865-2 ss: 1-22
Tağa, T. (2016). Kelime öğretiminde hedef kelimelerin belirlenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 45(210), 163-177.
Tahiroğlu, B. T., (2008). Derlem dil bilimi ve güncel gelişmeler. Uluslararası Türk Dili Kurultayı Bildirileri kitabı, Ankara: TDK yayınları.
TELC, (2013). Diller için Avrupa ortak öneriler çerçevesi. Frankfurt: telc GmbH
Tezcan-Aksu, B. ve Adalı, E. (2018). Çağdaş Türkçenin sıklık sözlüğü. İstanbul: Ötüken Neşriyat
Topkaraoğlu, M. ve Dilman, H. (2013). Sözcük geliştirme aktivitelerinin öğrencilerin sahip oldukları genel dil seviyeleri üzerindeki etkisi. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi (BAED), 4(8), 15-29.
Tosun, B. C. (2017). Contextual Vocabulary Teaching From a Constructivist View: As Seen By the Students. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(1), 125-135.
Tüfekçioğlu, B. (2010). Yazma becerisinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Dil Dergisi, Sayı: 149, Temmuz-Ağustos-Eylül. Ss: 30-45
Onan, B. (2016). Söz varlığı terminolojisi üzerine bir analiz çalışması. Milli Eğitim Dergisi, 45(210), 11-29.
Ölker, G. (2011). Yazılı Türkçenin kelime sıklığı sözlüğü (1945 – 1950). Konya: Kömen Yayınları.
Özkan, B. (2012). Türkiye Türkçesinde belirteçlerle fiillerin birlikte kullanılması ve eş dizimlilikleri. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Ülper, H. (2018). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin akıcı sözcük ve metin okuma becerileriyle kavrama becerileri arasındaki ilişkinin karşılaştırılması. Dil Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi, 4(1), 1-11.
Sezer, T. (2017). TS Corpus Project: An online Turkish Dictionary and TS DIY Corpus. European Journal of Language and Literature Studies, 3(3), 18-24.
Sönmez, V. ve Alacapınar, F. G. (2013). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
Vardar, B. (2007). Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Multilingual Yayınları.
Elektronik referanslarla ilgili daha fazla bilgi için https://www.tnc.org.tr/tr/ adresine bakabilirsiniz.
Elektronik referanslarla ilgili daha fazla bilgi için https://std.metu.edu.tr/ adresine bakabilirsiniz.