Web-tabanlı Öğrenme Ortamlarında Yaratıcı Problem Çözme Öğretim Yönteminin Tasarımı

Bu çalışmada, web-tabanlı öğrenme ortamında (WTÖO) öğretim gereksinimlerinin karşılanabilmesi için öğretim sürecine yönelik bir model önerilmektedir. Bu modelin temel bileşenleri, öğretim sürecinin ayrılmaz parçaları olan içerik yönetim sistemi ve öğretim stratejisidir. Öncelikle, öğrenme ortamının psikososyal atmosferinin belirleyicisi olan içerik yönetim sistemi (İYS) tanıtılmıştır. Ardından, Herrmann"ın (1990) beyin hâkimiyeti modeli temelinde Lumsdaine (1995) tarafından geliştirilen yaratıcı problem çözme (YPÇ) ele alınmıştır. Hermann"ın düşünme becerilerini dört kategoriye ayırdığı zihin haritasına göre farklı düşünme becerilerini bir bütün olarak kullanılması esasına dayalı yaratıcı problem çözme (YPÇ) beş aşamalı öğretim stratejisidir. Bu bağlamda, sırasıyla yaratıcı problem çözmenin beş aşaması, (1) problem tanımlama, (2) fikir üretme, (3) karar verme, (4) tasarlama ve planlama ve (5) uygulama ve izleme açıklanmıştır. Sonuç olarak, bu çalışmada web teknolojilerine dayalı öğrenme ortamlarında içerik yönetim sistemi araçlarının yaratıcı problem çözme öğretim sürecine dâhil edildiği kavramsal bir çerçeve tasarlanmıştır. Buna ek olarak, tasarlanan kavramsal çerçeve ile öğrencilerde üst düzey düşünme becerilerini harekete geçirebilecek web teknolojilerine dayalı bir öğretim modeli geliştirilmesine katkı sağlaması düşünülmektedir

Designing Creative Problem Solving Teaching Method for Web-Based Learning Environments

With this study, a model for the teaching process is proposed to meet the teaching requirements in web-based learning environment (WBLE). Fundamental components of this model are psychosocial atmosphere of the learning environment and the teaching strategies, which are the basics of teaching process. The psychosocial atmosphere of the environment in the teaching process “content management system” (CMS) is primarily introduced. Afterwards, “creative problem solving” (CPS), which is one of the teaching strategies bearing the potential to activate higher order thinking skills of students is introduced and stepwise described (1) definition of the problem, (2) creating ideas, (3) decision making, (4) design and planning, and (5) application and monitoring. Finally, a theoretical model is proposed for web-based learning environment by designing a teaching process relying on the pattern between content management systems and creative problem solving

PDF

___

Akbıyık, C. ve Seferoğlu, S. S. (2012). İlköğretim Bilişim Teknolojileri dersinin işlenişi: Öğretmen görüş ve uygulamaları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri (KUYEB), 12(1), 405-424.
Anderson, G. J., Walberg, H. J. (1974). Learning environments. In H. J. Walberg (Ed.), Evaluating educational performance: A sourcebook of methods, instruments and examples (pp. 81-98). Berkeley: McCutchan Publishing.
Brooks, J. G., & Brooks, M. G. (1993). In search of understanding: The case for constructivist classrooms. Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
Carswell, A. D., & Venkatesh, V. (2002). Learner outcomes in an asynchronous distance education environment. International Journal of Human-Computer Studies, 56, 475-494.
Çelen, F. K., Çelik, A., & Seferoglu, S. S. (2013). Analysis of teachers 'approaches to distance education. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 83, 388-392.
Chang, V. (2003). Students’ perceptions of the effectiveness of web-based learning environments in higher education. Doctoral dissertation, Curtin University of Technology, Perth, Western Australia.
Convington, M. V. (1987). Instruction in problem solving and planning. In S. L. Friedman, E. K. Scholnick, & R. R. Cocking (Eds.). Blueprints for thinking: The role of planning in cognitive development. London: Cambridge University Press. 469-51.
Dogan, D., Bilgiç, H. G., Duman, D., & Seferoglu, S. S. (2012). Frequency and aim of Web 2.0 tools usage by secondary school students and their awareness level of these tools. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 47, 540-551.
Firestien, R. L. (1990). Effects of creative problem solving training on communication behaviors in small groups. Small Group Research, 21, 507-521.
Fulkerth, R. (2002). Managing for course and program quality in the online environment. Paper presented at the 2002 Teaching Online in Higher Education Conference, Fort Wayne, IN.
Henderson, D., Fisher, D. L., & Fraser, B. J. (2000). Interpersonal behaviour, laboratory learning environments, and student outcomes in senior biology classes. Journal of Research in Science Teaching, vol. 37, pp. 26-43.
Herrmann, N. (1990). The creative brain. Lake Lure, NC: Ned Herrmann Grup.
Isaksen, S. G. (1983). Toward a model for the facilitation of creative problem solving. Journal of Creative Behavior, 17, 18-31.
Isaksen, S. G., Treffinger, D. J., & Dorval, K. B. (1997). The creative problem solving framework: Historical perspectives. Sarasota, FL: Center for Creative Learning.
Jegede, O., Fraser, B. J., & Fisher, D. L. (1998). Development, validation and use of a learning environment instrument for university distance education settings. Paper presented at the Annual Meeting of the American Educational Research Association, San Diego, CA.
Karaman, S., Özen, Ö. ve Yıldırım, S. (2007). Öğrenme nesnelerinin pedagojik boyutu ve öğretim ortamlarına kaynaştırılması. Eğitim ve Bilim, 32(145), 3-15.
Khan, B. H. (1997). Web-based instruction (WBI): What is it and why is it? In B.H. Khan (Ed.), Web-based instruction. Englewood Cliffs, NJ: Educational Technology Publications.
Khan, B. H. (2001). Web-based training. Englewood Cliffs, NJ: Educational Technology Publications.
Küçükahmet, L. (2011). Öğretim ilke ve yöntemleri. (Baskı no: 25). Ankara: Nobel Basımevi.
Lumsdaine, E., & Lumsdaine, M. (1995). Creative problem solving: Thinking skills for a changing world. McGrawHill.
Ninoriya, S., Chawan, P. M., & Meshram, B. B. (2011). CMS, LMS and LCMS For eLearning. IJCSI International Journal of Computer Science Issues, 8(2), 644-647.
Örentürk, B., Göktaş, Y., Bulu, S. T. (2004). What construct constructivism: Moving from the theory to application. Information Technology Based on Higher Education Technology Research and Development, 39, 5-14.
Özkök, A. (2005). Disiplinlerarası Yaklaşıma Dayalı Yaratıcı Problem Çözme Öğretim Programının Yaratıcı Problem Çözme Becerisine Etkisi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, s. 159-167.
Parnes, S. J., & Meadow, A. (1959). Effects of brainstorming instruction on creative problem solving by trained and untrained subjects. Journal of Educational Psychology, 50, 171-176.
Paulsen, M. F. (2002). Online education systems: Discussion and definition of terms. NKI Distance Education. Pearson, J., & Trinidad, S. (2005). OLES: An instrument for refining the design of e-learning environments. Journal of Computer Assisted Learning, 21, 396-404.
Taylor, P., & Maor, D. (2000). Assessing the efficacy of online teaching with the constructivist on-line learning environment survey. In A. Herrmann & M. M. Kulski (Eds), Flexible Futures in Tertiary Teaching. Proceedings of the 9th Annual Teaching Learning Forum, 2-4 February 2000. Perth: Curtin University of Technology.
Walker, S. L., & Fraser, B. J. (2005). Development and validation of an instrument for assessing distance education learning environments in higher education: The Distance Education Learning Environments Survey (DELES). Learning Environments Research: An International Journal, 8(3), 289-308.