Müzik Öğretmeni Adaylarının Bakışı ile Eşlik Çalma Dersinin Değerlendirilmesi

Bu çalışmada Eşlik Çalma dersinin müzik öğretmeni adaylarının görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışma grubunu Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü Müzik Öğretmenliği Anabilim Dalı'nda üçüncü ve dördüncü sınıfta öğrenim gören toplam 56 öğrenci oluşturmuştur. Çalışmada nitel araştırma desenlerinden durum çalışması, nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeli kullanılmıştır. Çalışma grubu için amaçlı örnekleme yöntemlerinden kolay ulaşılabilir durum örneklemesi yöntemi kullanılmış, yedi açık uçlu sorudan oluşan bir anket ile elde edilen veriler betimsel analiz yöntemi ile çözümlenmiştir. Ayrıca müzik öğretmeni adaylarının Eşlik dersindeki yeterlilik düzeyleri gözlem formu ile saptanmıştır. Araştırmanın sonucunda, müzik öğretmeni adaylarının, Eşlik Çalma dersinin haftalık ders saatini ve dersin sadece bir dönemde verilmesini yetersiz buldukları, ders süresince her öğrencinin yeterince eşlik çalamadığı, derste yapılan teorik ve uygulamalı çalışmaların öğretmenlik mesleğine ilişkin işlevsel olduğu, derste çalışılan repertuarın ilk ve ortaokul müzik dersi için uygun olduğu, yeni ve çağdaş çalgı metotlarının geliştirilmesi gerektiği, adayların eşlikle ilgili deşifre yapabilme, eşlik çalabilme, eşlik yazabilme, solo çalgıya ya da sese uyum sağlayabilme, solo partiyi dinleyebilme konusunda kendilerini yeterli buldukları belirlenmiştir. Gözleme dayalı elde edilen sonuçlar ise, müzik öğretmeni adaylarının Eşlik Çalma dersindeki yeterliliklerinin orta düzeyde olduğu göstermiştir.

Evaluation of Accompaniment Playing Course with the Perspective of Pre-Service Music Teachers

In this study it was aimed to evaluate Accompaniment Playing course according to perspective of pre-service music teachers. The study group is composed of 56 students who receive education in third and fourth classes at Marmara University Atatürk Faculty of Education Department of Fine Arts Education. In the study, case study which is among the qualitative research patterns and scanning method which is among the quantitative research methods were used. In the study, easily accessible condition sampling was used which is one of the qualitative research methods, data obtained from a survey which is composed of seven open-ended questions were analyzed with descriptive analysis method. At the same time, the sufficiency levels of pre-service music teachers in Accompaniment Playing course were determined by observation form. As a result of the study, it was determined that the course hours and the fact that course is given in only single term is considered to be insufficient by pre-service music teachers, every student cannot play with accompaniment adequately during course, theoretical and practical studies carried out during course are functional about teaching profession, repertory studied in the course is suitable for elementary and secondary school music course, new and modern course instrument methods should be developed, pre-service music teachers think themselves capable of making decipher about accompaniment, accompaniment playing, writing accompaniment, adapting solo instrument or sound, listening to solo party. The results obtained depending on observation shows that the sufficiency of pre-service music teachers in Accompaniment Playing course is at medium level.

PDF

___

Akdağ, H. (2009). İlköğretim 6. ve 7. sınıf sosyal bilgiler öğretim programının öğrenci görüşlerine göre değerlendirilmesi (Konya İli Örneği). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 1-14.
Aydınoğlu, O. (2005). Müzik Öğretmenliği Lisans Programı'nda yer alan Eşlik (korrepetisyon) dersinin öğrenci ve öğretmen görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Bilgin, S. (1998). İlköğretim okullarının 2. kademesinde müzik eğitiminde kullanılan şarkıların Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Müzik Eğitimi Bölümü çıkışlı müzik öğretmenleri tarafından piyano ile eşliklenmesi.
Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Bilgin, S. (2006, Nisan). Müzik eğitiminde kullanılan şarkıların müzik öğretmenleri tarafından piyano ile eşliklenmesi. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
Brittin, R. V. (2000). Preferences for children's music: Effects of sequenced accompaniments, school culture, and media association. Bulletin of the Council for Research in Music Education, 147, 40-45.
Buchanan, G. (1964). Skills of piano performance in the preparation of music educators. Journal of Research in Music Education, 12 (2), 134-138. Bulut, D. (2004, Nisan). Müzik öğretmeni yetiştiren kurumlarda alınan piyano eğitiminin müzik öğretmenliğinde kullanılabilirliği. 1924-2004 Musiki Muallim Mektebi'nden Günümüze Müzik Öğretmeni Yetiştirme Sempozyumu, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
Christensen, L. (2000). A survey of the importance of functional piano skills as reported by band, choral, orchestra and general music teachers. Unpublished doctoral dissertation, University of Oklahoma, Norman, OK.
Cutietta, R. (2007). Content for music teacher education in this century. Arts Education Policy Review, 108 (6), 11-18.
Çevik, D. B. (2011). Müzik öğretmeni adaylarının eşlik dersine bakış açıları ile derste zorlandıkları konulara ilişkin çözüm önerileri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19 (1), 345-360.
Çevik, D. B. ve Güven, E. (2011). İlköğretim müzik öğretmenlerinin okul şarkılarına piyanoda eşlik yapabilme konusuna ilişkin görüşleri üzerine bir çalışma. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14 (25), 86-98.
Çevik, S. (2004, Nisan). Yürürlükteki Müzik Öğretmenliği Lisans Programı tasarısına ilişkin görüşler öneriler. 1924- 2004 Musiki Muallim Mektebi'nden Günümüze Müzik Öğretmeni Yetiştirme Sempozyumu, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
Eğilmez, H. O. (2003). Türkiye'deki müzik öğretmeni yetiştiren kurumlardaki piyano öğretiminin müzik öğretmenlerinin müzik derslerinde piyano/elektronik orgu kullanabilme yeterliklerine ilişkin görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Erden, M. (1998). Eğitimde program değerlendirme. (3. Basım). Ankara: Anı Yayıncılık.
Görsev, A. (2006). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Müzik Eğitimi Anabilim Dalı son sınıf öğrencilerinin "Piyano Eğitimi", "Müzik Teorisi ve İşitme Eğitimi" ve "Eşlik (Korrepetisyon)" dersleri ile okul şarkılarına doğaçlama eşlik becerileri arasındaki ilişkiler. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
Karasar, N. (1995). Bilimsel araştırma yöntemi (7. baskı). Ankara: 3A Araştırma Eğitim Danışmanlık Ltd.
Kıvrak, İ. (2003, Ekim). Müzik öğretmeni yetiştirmede piyano eğitimi. Cumhuriyetimizin 80. Yılında Müzik Sempozyumu, İnönü Üniversitesi, Malatya.
Koçak, B. (2001). Müzik eğitimcisi yetiştiren kurumlardaki piyano ile eşlik faaliyetleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Kutluk, Ö. (1996). Okul şarkılarına piyano ile eşlik yapabilme becerisinin geliştirilmesi üzerine bir çalışma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Lehmann, A. C. & Ericsson, K. A. (1996). Performance without preparation structure and acquisition of expert sightreading and accompanying performance. Psychomusicology: Music, Mind & Brain, 15, 1-29.
Miles, M. B. & Huberman, M. A. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. (2nd ed.). California: Sage Publications.
Orum, A. M., Feagin, J. R. & Sjoberg, G. (1991). The nature of the case study. In A. M. Orum, J. R. Feagin & G. Sjoberg (Eds.), A case for the case study (pp.1-26). USA: The University of North Carolina Press.
Özen, M. (1998). Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Müzik Eğitimi Bölümü son sınıf öğrencilerinin piyanoyu müzik öğretmenliğinin gerekleri doğrultusunda kullanma becerileri. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Piji, D. (2007). Müzik öğretmeni adaylarına yönelik piyano ile eşlik alanında yeterlik algısı ölçeğinin geliştirilmesi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 26,111-132.
Runfora Hale, M. (1977). An experimental study of the comparative effectiveness of harmonic and melodic accompaniment in singing as it relates to the development of a sense of tonality. Bulletin of the Council for Research in Music Education, 53, 23-30.
Saban, A. (2007). Lisansüstü öğrencilerin nitel araştırma metodolojisine ilişkin algıları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 469-485.
Say, A. (2009). Müzik sözlüğü. (3. Basım). Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
Snape, D. & Spencer, L. (2003). The foundations of qualitative research. In J. Ritchie & J. Lewis (Eds), Qualitative Research Practice (pp.1-23). London: Sage Publications Ltd.
Sönmezöz, F. (2006a). Müzik öğretmeni yetiştiren kurumlardaki eşlik öğretiminin müzik öğretmenlerinin görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.Sönmezöz, F. (2006b, Nisan). Müzik öğretmeni yetiştiren kurumlarda öğrenim gören lisans öğrencilerinin Eşlik dersine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
Şentürk, N. (1994). Müzik Öğretmenliği Programı'ndaki uygulama dersleri ve çevre ilişkileri. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi (Özel sayı), 195-203.
Taebel, D. K. (1980). Public school music teachers' perceptions of the effect of certain competencies on pupil learning. Journal of Research in Music Education, 28 (3), 185-197.
Tecimer Kasap, B. (2005). İşlevsel piyano becerilerinin müzik öğretmenleri için önemi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25 (1), 149-154.
Uçan, A. (1982). Gazi Yüksek Öğretmen Okulu Müzik Bölümü müzik alanı birinci yıl programının değerlendirilmesi. Yayınlanmış doktora tezi, Ankara: Çağrı Matbaası.
Varış, F. (1996). Eğitimde program geliştirme "teori ve teknikler". Ankara: Alkım Yayınları.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (8. Basım). Ankara: Seçkin Yayınevi. Yükseköğretim Kurulu. (1998). Fakülte-Okul İşbirliği.YÖK/Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi. Ankara.
Yükseköğretim Kurulu. (2006). Eğitim Fakülteleri Öğretmen Yetiştirme Programları'nın yeniden düzenlenmesi. Ankara: YÖK Yayınları.
Yönetken, H. B. (1996). Okulda çalgı sorunu ve çalgısal müzik etkinlikleri. A. Say (Ed.) içinde, Müzik Öğretimi (ss. 69-70). Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
Zuckmayer, E., Cangal, N. ve Atalay, A. (1976). Müzik teorisi. Ankara: Yaykur Açık Yüksek Öğretim Dairesi Eğitim Enstitüleri Müzik Bölümü.