Mülteci Çocukların Sosyalleşmelerinde Öğretmenlerin Rolü Üzerine Nitel Bir Çalışma

Etkileşim bireyler arasında karşılıklı olarak gerçekleşen duygusal, düşünsel ve davranışsal bir etki-tepki ilişkisidir. Sosyoloji bu etkileşim süreci içinde özellikle toplumsal davranışlarda oluşan değişimle yakından ilgilenmektedir. Çalışma bu bağlamda etkileşim süreçleri içindeki mülteci öğrencilerin, sosyalizasyon süreçleri içinde yer alan yakınlaştırıcı süreçler (uyum, işbirliği ve bütünleşme) ile uzaklaştırıcı süreçler (rekabet ve çatışma) içine girmelerinde, öğretmenlerin rolünü ortaya koymayı amaçlamaktadır. İzmir ili Buca ilçesinde bulunan Recep Ersayın İlköğretim okulu örneklemi ile sınırlandırılmış olan çalışmada, nitel araştırma yöntemi ile yarı yapılandırılmış görüşme formu ile derinlemesine mülakat yapılmıştır. Çalışmamızda yakınlaştırıcı süreçlere öğretmenleri tarafından yönlendirilen çocukların, çevreleriyle bütünleşme eğilimi içinde oldukları, uyumlu ilişkiler kurdukları, kendilerini kolaylıkla ifade edebildikleri, akranlarıyla ve öğretmenleriyle işbirliklerine yatkınlıklarının arttığı, kuralları daha kolay öğrenebildikleri, toplumsal ve kültürel değerleri daha kolay kabullendikleri görülürken, ilişkilerinde çocukları uzaklaştırıcı sürece yönlendirmenin, rekabet ve etiketleme içine sokmanın, onların toplumla ve çevreleriyle olan etkileşimlerini olumsuz etkilediği, bu durumun uyumsuz sosyal davranışlar içinde olmalarına sebep olduğu görülmektedir.

A Qualitative Study on the Role of Teachers in Socializing Refugee Children

Interaction is an emotional, intellectual and behavioral impact-reaction relationship between individuals. Sociology is particularly interested in the change in social behaviors during this interaction process. In this context, the study aims to demonstrate the role of teachers in engaging refugee students in interaction processes with convergent processes (adaptation, cooperation and integration) and distancing processes (competition and conflict) within the socialization processes. In the study, which was limited to the sample of Recep Ersayın Primary School in Buca district of Izmir province, an in-depth interview was conducted with semi-structured interview form with qualitative research method. In our study, it is seen that children who are directed by their teachers to convergence processes tend to integrate with their environment, form harmonious relationships, express themselves easily, have an increased susceptibility to cooperation with their peers and teachers, learn the rules more easily, accept social and cultural values more easily, while directing children to the distancing process in their relationships, engaging in competition and labeling, negatively affecting their interactions with society and their environment, causing them to engage in incompatible social behaviors.

___

  • Aronson, E., Wilson T.ve Akert R. (2012). Sosyal psikoloji (Çev. O. Gündüz). İstanbul: Kaknüs Yayınları.
  • Bilgin, N. (2014). Sosyal bilimlerde içerik analizi. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Coser, L., Rphea A.R., Steffan P.A. ve Moch S.L. (1983). Introduction to sociology, ABD: J. B. Lippincott Company.
  • Demir, N. (2019). Birey, toplum, bilim: Sosyoloji temel kavramlar. Ankara: Turhan Kitapevi.
  • Entzinger, H. ve Biezeveld R. (2003). Benchmarking in Immigration Integration. European Research Center on Migration and Ethnic Relations. Rotterdam: Erasmus University.
  • Gencer, T.E. (2017). Göç ve eğitim üzerine bir değerlendirme. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(5), 838-851.
  • Goslin, D.A. (Ed.). (1971). Introduction. Handbook of socialization theory and research. U.S.A.: Rand Mc Nally&Company.
  • Gökçe, B. (2019). Türkiye’nin toplumsal yapısı ve toplumsal kurumlar, Ankara: Savaş Yayınevi.
  • Hollingshead, A.B. (2007). Elmtown's youth: The impact of social classes on adolescents. Rotterdam: Case Press.
  • Hones, D.F. (2002). American dreams, global visions: Dialogic teacher research with refugee and immigrant families. NJ: Erlbaum.
  • Kinloch, G. (2014). Sosyolojik teori. Ankara: Birleşik Yayınevi.
  • Parsons, T. (1965). The social Ssystem. ABD: The Free Press, Collier Mac Millan Ltd.
  • Pryor, B.C. (2001). New immigrants and refugees in American schools: Multiple voices, Childhood Education, 77(5), 275-283.
  • Rosenbaum, J. E. (1976). Making inequality: The hidden curriculum of high school tracking. New York: Wiley.
  • Sakallı, N. (2001). Sosyal etkiler. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Shipman, R. (1968). Sociology of the school. London: Longman Group Ltd.
  • Taştan, C. ve Çelik Z. (2017). Türkiye’de Suriyeli çocukların eğitimi: Güçlükler ve öneriler. Ankara: Eğitim-Bir-Sen Stratejik Araştırmalar Merkezi Yayını.
  • Taylor, S. ve Sidhu R. (2012). Supporting refugee studens in school: What constitutes inclusive education? International Journal of Inclusive Education, 16, 39-56.
  • Theilheimer, R. (2001). Bi-directional learning through relationship building: Teacher preparation for working with families new to the United States. Childhood Education, 77(5), 284-288.
  • Yıldırım A. ve Şimşek H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara Seçkin Yayıncılık.
  • Zastrow, C. ve Kirst-Ashman K. (2014). İnsan davranışı ve sosyal çevre. Ankara: Nika Yayınevi.
  • İnternet Kaynakları: Mülteciler.org sayfası içinde 25. Ekim 2020 tarihinde https://multeciler.org.tr/turkiyedeki-suriyeli-sayisi/ adresinden erişildi. Unicef Türkiye sayfası içinde Çocuk Haklarına Dair Sözleşme 25.Ekim.2020 tarihinde https://www.unicef.org/turkey/çocuk-haklarına-dair-sözleşme adresinden erişildi.