Lykia'da Alacahisar Kilisesi'nin Kiborium Kemerleri

Antalya'nın Kale (Myra) ilçesine bağlı Alacahisar (Arnabanda) köyündeki doğusu kayaya oyma, batı kısmı kesme taş duvar tekniğinde yapılmış Kilise'nin, dört kırık parça olarak ele geçen kiborium kemerleri, Lykia taş işçiliğinin tipik özelliklerini taşır. 6. yüzyıla tardhlediğimiz kemerler, aynı zamanda başkent Konstantinopolis'in Anadolu'daki etkilerini yansıtması nedeniyle önemlidir. Motif, kompozisyon ve bezeme tekniği ile Lykia - başkent ilişkisinin belirlendiği taş eserlerde, Akdeniz kıyılarının özgün nitelikleri kimi motiflerde ve üslupta izlenebilir.

The Ciborium Arches of Alacahisar (Arnabanda) Church in Lykia

The ciborium arches, which were obtained in four broken fragments, of the Church built of masonry to the west and the rock cuts to the east at the Alacahisar (Arnabanda) village of Kale (Myra) in Antalya, have the typical characteristics of the Lycian stone workmanship. The arches, which we dated to the sixth century, are important, also, because they reflect the influences of Constantinople in Anatolia. In these carvings, the typical characteristics of the Mediterranean shores are encountered as well as the use of motifs, composition and decorative techniques that determine the relationship between Lycia and the capital city.

___

  • Alpaslan, Sema. (1996). Antalya'nın Demre (Kale) İlçesindeki H. Nikolaos Kilisesi'nde Dini Ayinle İlgili Plastik Eserler. Hacettepe Üniversitesi: Yayımlanmamış Doktora Tezi.
  • Alpaslan, Sema. (1999). "Antalya İli ve Likya Bölgesinde Bizans Dönemine Ait Mimari Plastik Eserler", 17. ARAŞTIRMA SONUÇLARI TOPLANTISI I: 29-38.
  • Alpaslan, Sema. (2001). "Architectural Sculpture in Constantinople and The Influence of The Capital in Anatolia", BYZANTINE CONSTANTINOPLE içinde (187-201) Leiden : Brill.
  • Boyd, S. - M-. M. Mango. (1992). Ecclesiastical Silver Plate in Sixth-Century Byzantium. Washington D.C. Cavallo, G. - R. F. Campanati, (1982). / Bizantini in Italia. Milano.
  • Farioli, Rafaella Olivieri. (1968). "I Sarcofagi a Figure e a Carattere Simbolico", CORPUS DELLA SCULTURA PALEOCRISTIANA BIZANTINA ED ALTOMEDIEVALE DI RAVENNA. Roma.
  • Foss, Clive, (1996). Cities, Fortresses and Villages of Byzantine Asia Minor III, Variorum.
  • Harrison, R. Martin. (1963). "Churches and Chapels of Central Lycia", ANATOLIAN STUDIES 13:117-151.
  • Harrison, R. Martin. (1972). "A Note on Architectural Sculpture in Central Lycia", ANATOLIAN STUDIES 22 : 187-197.
  • Jacobek, Roman. (1994). "Lykien", REALLEXIKON BYZANTINISCHE KUNST : 856-902.
  • Morganstern, James. (1993). The Byzantine Church at Dereagzi and Its Decoration. Tübingen.
  • Orlandos, A. K. (1952). Héxylostegos palaiochristianiké basiliké l-II. Atina.
  • Ozansoy, Esin. (1996). " Malalas'ın Khronographia'sında lustinianos Dönemi Doğa Olayları", ADALYA 1: 53-60.
  • Ötüken, Yıldız. (1998). "Demre Aziz Nikolaos Kilisesi Kazısının Ortaçağ Araştırmalarına Katkıları (S.Alpaslan, Mermer-Taş Buluntular)", /. ORTAÇAĞ VE TÜRK DÖNEMİ KAZILA-RI SEMPOZYUMU, EGE ÜNİVERSİTESİ SANAT TARİHİ DERGİSİ : 85-102.
  • Ötüken, Yıldız. (2001). "1999 Yılı Demre - Myra Aziz Nikolaos Kilisesi Kazısı (S. Alpaslan, Mermer-Taş Buluntular)", 22. KAZI SONUÇLARI TOPLANTISI II: 345-358.
  • Parman, Ebru. (2001). Ortaçağ'da Bizans Döneminde Frigya (Phrygia) ve Bölge Müzelerindeki Bizans Taş Eserleri, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Peschlow, Urs. (1990). "Materialen zur Kirche des H. Nikolaos in Myra im Mittelalter", ISTANBULER MITTEILUNGEN 40 : 207-258.
  • Weitzmann, Kurt. (1971). Studies in Classical and Byzantine Manuscript Illumination. Chicago.
  • Weitzmann, Kurt. (1979). Age of Spirituality. Late Antique and Early Christian Art, Third to Seventh Century. Catalogue of the Exhibition at The Metropolitan Museum of Art. New York.