Kafamda Bir Tuhaflık” romanında yazınsallaştırılan tuhaflık sözcüğü, başkahraman Mevlut’un bir kez görüp güzel gözlerine tutulduğu Samiha’yı düşünerek, ancak Samiha’nın ablası Rayiha adına gönderdiği mektuplarla başlar; Samiha yerine Rayiha’yı kaçırarak evlenmesiyle sürer. Mevlut’un Samiha’yı düşünerek yazdığı mektupları Rayiha adına göndermesini sağlayan da Samiha’ya göz koyan amcaoğlu Süleyman’dır. İçgöçün bir türevi olarak İstanbul’un kıyılarında oluşan gecekondu yerleşimleri ve köyden kente gelenlerin kent yaşamına eklemlenme sürecinde ortaya çıkan tuhaf insan tiplerinin ve toplumsal-kültürel tuhaflıkların anlatılaştırımı, bu romanın yazınsal merkezini oluşturur.

The weirdness with a literary character in the novel “A Weirdness in My Head”, begins with the letters sent by the main character, named Mevlut, to Rayiha, Samiha’s sister. Mevlut fell in love with Semiha at first sight and assumed he was sending the letters to her. The oddity goes on when Mevlut gets married by kidnapping Rayiha instead of Samiha. Suleyman, the uncle who lusts after Samiha, is the one who caused the letters of Mevlut to be sent to Rayiha. As a result of internal migration, the bizarre human types that emerged during the process of articulation into the urban life of the shanty towns and peasants who appeared on the shores of Istanbul constitute the literary center of this novel.