ABD Ulusal Güvenlik Stratejisinin Küresel Uygulayıcıları: Coğrafi Muharip Komutanlıklar

ABD'nin Soğuk Savaş döneminden günümüze kadar uygulamaya koyduğu ulusal güvenlik stratejileri önemli değişimler geçirmiştir. Özellikle Soğuk Savaş sonrası dönemde sert güçle beraber yumuşak güç uygulaması gittikçe önem kazanmıştır. 11 Eylül saldırıları sonrası gündeme gelen önleyici savaş, tek taraflılık ve uluslararası hukukun sıklıkla ihlal edilmesi gibi uygulamalar 2000'li yılların sonuna doğru çok taraflılık, daha fazla diplomasi ve iş birliği gibi yumuşak güç unsurları ile yer değiştirmeye başlamıştır. ABD ulusal güvenlik stratejilerinin uygulayıcı aktörlerinin başında gelen, II. Dünya Savaşı'nın ilk yıllarından günümüze kadar faaliyet gösteren ve Dünya'nın değişik bölgelerinde sorumluluk sahaları tahsis edilmiş olan coğrafi muharip komutanlıklar bu değişime uyum sağlamıştır. Kuruluşlarından bugüne kadar yaklaşık 70 yıllık dönem içerisinde bu komutanlıkların karargah yapıları önemli oranda sivilleşmiş ve bakanlıklar/kurumlar arası teşkilata dönüşmüştür. Komutanlıkların görevleri de değişime uğramış, savaş planlaması gibi klasik askerÃ®işlevlerden ziyade insani yardım, iş birliği, diyalog, kamu diplomasisi ve stratejik iletişim gibi farklı işlevler önem kazanmıştır. Bu değişimler, 21. yüzyılda coğrafi muharip komutanlıkların etkinliklerini sürdürmelerini sağlamıştır. AskerÃ® komutanlıkların Soğuk Savaş sonrası dönemde ABD dış politikasında bu denli etkin olması eleştirilmekte ve aynı görevleri yerine getirecek sivil yapılar kurulması önerilmektedir. Ancak ABD karar vericileri emir komuta birliği, yönetimde sadelik, kaynak tasarrufu ve gayret birliği prensiplerinin sağladığı büyük avantajları sivil görünümün sağlayacağı muğlak faydaya tercih etmekte; dolayısıyla muharip komutanlıklar ABD ulusal güvenlik stratejilerinin temel uygulayıcıları olarak varlıklarını sürdürmektedir.

Anahtar Kelimeler:

ABD Ulusal Güvenlik Stratejisi, Coğrafi Muharip Komutanlık, Soğuk Savaş, Sert Güç, Yumuşak Güç

The Global Agents of the United States' National Security Strategy: The Geographical Combatant Commands

Keywords:

ABD Ulusal Güvenlik Stratejisi, Coğrafi Muharip Komutanlık, Soğuk Savaş, Sert Güç, Yumuşak Güç,

PDF

___

Kitaplar BETTS Richard K., “U.S. National Security Strategy: Lenses and landmarks”, The Princeton Project on National Security, November 2004, http://www.princeton.edu/~ppns/papers/betts.pdf, (Erişim tarihi: 02013).
BLAUFARB Douglas S., The Counterinsurgency Era: U.S. Doctrine and Performance, New York Free Press, USA, 1977.
BRZEZINSKI Zbigniew, Power and Principle: Memoirs of the National Security Adviser, Revised Edition, Farrar, Straus, Giroux, USA, 1985.
KISSINGER Henry A., White House Years, Little-Brown, USA, 1979.
LOWI Theodore J., The End of Liberalism, W.W. Norton Publishing, New York, USA, 1969.
POLLARD Robert A., Economic Security and the Origins of the Cold War, 1945-1950, Columbia University Press, USA, 1985.
WALTZ Kenneth N., Theory of International Politics, 1st Edition, Mc Grew-Hill Publishing, USA, 1979.
WATSON Cynthia A., Combatant Commands: Origins, Structure, and Engagement, Praeger Security International, USA, 2011. Makaleler
“From Pentagon’s Plan: Prevent the Re-Emergence of a New Rival”, New York Times, March 8, 1992.
PHILLIPS Peter C., CORCORAN Charles, “Harnessing America’s Power: A U.S. National Security Structure for the 21st Century”, JFQ, Issue 63, 4th quarter 2011, 38-46.
SCHMITT Eric, “U.S. Set to Limit Role of Military in Peacekeeping”, New York Times, January 29, 1994.
STEVENSON Charles A., “Underlying Assumptions of the National Security Act of 1947,” Joint Forces Quarterly, 2008, 1stQuarter, 129–133.
TYLER Patrick, “Pentagon Drops Goal of Blocking New Superpowers,” New York Times, May 24, 1992. İnternet Kaynakları “About http://www.northcom.mil/About/index.html (Erişim:24.04.2013). “About http://www.africom.mil/about-the-command(Erişim:22.04.2013).
“America’s Image Slips, But Allies Share U.S. Concerns Over Iran, Hamas”, Pew Global Attitudes Project June 2006, http://pewglobal. org/reports/display.php?PageID=825, (Erişim tarihi: 3.4.2013).
“A National Security Strategy of Engagement and Enlargement. February 1996”, http://www.usis.usemb.se/usis/1996strategy/(Erişim tarihi: 16.03.2013). AFRICOM İnternet Sayfası,
“Civilian Deputy to the Commander & Foreign Policy Advisor”, US SOUTHCOM İnternet Sayfası, http://www.southcom.mil/aboutus/ Pages/Ambassador-Carmen-Martinez.aspx(Erişim: 19 Nisan 2013)
COLE Ronald H. et.al., The History of the Unified Command Plan 1946-1999, Washington, DC, USA, 2003. http://www.dtic.mil/cgi- bin/GetTRDoc?AD=ADA426162 (Erişim tarihi: 13.02.2013).
“Director of Pacific Outreach (SES), U.S. Pacific Command”, http://www.pacom.mil/organization/staff-directorates/j9/j9-biography- ritchie.shtml 8erişim: 22.05.2013).
FEICKERT Andrew, “The Unified Command Plan and Combatant Commands: Background and Issues for Congress”, CRS Report for Congress, R42077, 3 January 2013 www.crs.gov.
GARCIA John, vd, “The US Military and Soft Power”, http://www.au. af.mil/iosphere_summer09_gar. (Erişim tarihi: 18.03.2013).
“Joint Publication 1-02, Department of Defense Dictionary of Military and Associated Terms”, November 8, 2010.. http://www.dtic.mil/ doctrine/dod_dictionary/ (Erişim tarihi: 22.03.2013).
KRALEVNicholas, “Rice hails corps to rebuild nations”, Washington Times, http://www.washingtontimes.com/news/2008/jul/17/rice-hails corps-to-rebuild-nations/; (Erişim tarihi: 11.04.2013).
“National Security Act of 1947”, U.S. Department of State Office of the Historian, http://history.state.gov/milestones/1945-1952/ National
SecurityAct (Erişim tarihi: 27.04.2013).
“National Security Strategy of the United States- August 1991”, http://www.fas.org/man/docs/918015-nss.htm. 02013) .
PATERSON Pat, “SOUTHCOM turns to Soft Power” U.S. Naval Institute Proceedings, July 2008, http://www.usni.org/magazines/ proceedings/2008-07/southcom-turns-soft-power 02013).
“The National Security Strategy of the United States of America- September http://www.whitehouse.gov/nsc/nss.html (Erişim: 18 Mart 2013). White (Erişim tarihi: (Erişim tarihi: 2002”, The House, September 2002,
“The National Security Strategyof the United States of America- March 2006”, The White House, http://georgebush-whitehouse. archives.gov/nsc/nss/2006/index.html. (Erişim tarihi: 14.03.2013).
“Unifed Command Plan-Commander’s Area of Responsibility”, US Department home/features/2009/0109_unifiedcommand/(Erişim tarihi: 11.03.2013).
“USAFRICOM Outreach (J9)”, http://www.africom.mil/about-the- command/directorates-and-staff/j9 (Erişim:22.04.2013).
“U.S. Department of State, U.S. National Strategy for Public Diplomacy and Strategic Communication”, June 2007. http://www.au. af.mil/au/awc/awcgate/state/natstrat_strat_comm.pdf (Erişim tarihi: 02013).
“US EUCOM J9-Interagency Partnering”, http://www.eucom.mil/ organization/command-structure/j9-interagency-partnering 02013).
“U.S. SOUTHCOM Mission&Focus Areas”, SOUTHCOM İnternet Sayfası, aspx (Erişim: 22.04.2013).
“USSOUTHCOM J9 Partnering Directorate”, http://www.southcom. mil/aboutus/Pages/J9.aspx (Erişim: 24.04.2013). (Erişim: http://www.southcom.mil/ourmissions/Pages/Our-Missions.

ISSN: 1305-4740
Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
Başlangıç: 2005
Yayıncı: Millî Savunma Üniversitesi Atatürk Stratejik Araştırmalar ve Lisansüstü Eğitim Enstitüsü