Çokkültürlülük Bağlamında Türkiye’nin Göç Politikası

Türkiye, jeopolitik konumu nedeniyle çeşitli göç hareketlerinin odak noktası olmuştur. Ancak, diğer tarihsel hareketlerden farklı olarak Suriye göçü, 2011’de başlayan trajik iç savaşın bir sonucu olarak üç milyon altı yüz bin Suriyeli’nin gelmesiyle farklı bir konumda bulunmaktadır. Türkiye’nin geçici göç politikaları konusundaki ilk yardım planına rağmen, savaşın sona ermemesi ve Suriyelilerin kendi bölgelerine dönmeyi tercih etmemesi beraberinde beklenmedik kaotik ortama neden olmuştur. Türkiye’nin istikrarlı yeni sosyal uyum politikası oluşturmasına ve geliştirmesi bu durumda kaçınılmaz bir gerekliliktir. Uygulanacak uyum politikalarının göçü teşvik edeceği yönündeki korkularının oluşmasına rağmen acil durum yönetimi daha büyük risklerin oluşmasına neden olmaktadır. Bu çerçevede Suriyelilerin toplumsal uyumunu gerçekleşmesi için çokkültürlü toplumun oluşturulması gerekmektedir. Bu makalede Türkiye’nin göç politikası çokkültürlülük bağlamında incelenmiştir

Turkey’s Immigration Policy in the Context of Multiculturalism

Turkey has been a focal point of various migrration movements due to its geopolitical position. However, different from the other historical movements, Syrian migration holds a different position with the arrival of three million six hundred thousand Syrians as a result of the tragic civil war that began in 2011. Despite Turkey’s first aid plan on tempopary migration policies, the war has not been ended and Syrians do not prefer to turn back their own territory. This unexpected chaotic context leads Turkey to create and develop stable new social cohesion policy. Although the cohesion policies to be implemented brings about the fear of triggering the migration to Turkey more, the actual truth behind this situation reflects that emergency management could cause bigger risk forming. Within this framework, for Syrians to achieve social harmony, a multicultural society is a necessity. In this article, Turkey’s immigration policy has been examined within the context of multiculturalism

___

  • Abdou, L.H. (2019). Immigrant integration: the governance of ethno-cultural differences. Hadj Abdou Comparative Migration Studies, 7(15), 7-15
  • AFAD. (2013). Türkiye’deki Suriyeli sığınmacılar: 2013 saha araştırması sonuçları. An- kara: AFAD.
  • Baumann,G. (2006). Çokkültürlülük bilmecesi. Ankara:Dost Kitabevi.
  • Baumann, Z. (2017). Cemaatler. Ankara:Say Yayınları.
  • Çağlayan, S. (2006). Göç kuramları, göç ve göçmen ilişkisi. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (İlke), 17, 69-91
  • Çakı, A. (2018). Geçmişten bugüne Türkiye’nin göç politikası ve Suriyeli göçmenler bağ- lamında göç yönetişimi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karamanoğlu Mehmet- bey Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karaman.
  • Çolak, Y. (2017). Türkiye’de kültürel iktidarın kuruluşu. Ankara:Liberte Yayınları.
  • Çolak, Y. (2014). Türkiye’de devletin kimlik krizi ve çeşitlilik. Ankara:Kadim Yayınları.
  • Duygu, F. (2018). Türkiye’de doğan Suriyeli çocuklar ve sağlık. Yer:Medipol Yayın, 20 Nisan 2019 tarihinde http://medipol.edu.tr/Document/Galeri/Dokuman/BasinYayin- Kitaplar/goc_ve_saglik.pdf adresinden erişilmiştir.
  • Erdoğan, M. (2017). Kopuştan uyuma kent mültecileri Suriyeli mülteciler ve belediyelerin süreç yönetimi: İstanbul örneği. 25 Nisan 2019 tarihinde http://marmara.gov.tr/user- files/attachments/2017/05/09/2a50f712-6413-489f-9deb-56dc52de7264.pdf adresin- den erişilmiştir.
  • Gültaç, S. ve Yalçın-Balçık, P. (2018). Suriyeli sığınmacılara yönelik sağlık politikaları. Sakarya Tıp Dergisi, 8(2), 193-204.
  • İcduygu, A., Erder, S. ve Gençkaya, Ö. F. (2014). Türkiye’nin uluslararası göç politikaları, 1923-2023: Ulus-devlet oluşumundan ulus ötesi dönüşümlere. Mirekoç Proje Rapor- ları,1/2014. İstanbul.
  • Göç İdaresi Genel Müdürlüğü. (2017). Uyum hakkında.15 Mayıs 2019 tarihinde http:// www.goc.gov.tr/icerik/uyum_409_564, adresinden erişilmiştirç
  • Göç İdaresi Genel Müdürlüğü. (2019a). Göç politikası.15 Mayıs 2019 tarihinde http:// www.goc.gov.tr/files/files/goc_tasar%C4%B1m_icler.pdf adresinden erişilmiştir.
  • Göç İdaresi Genel Müdürlüğü. (2019b). Haberler.20 Nisan 2019 tarihinde http://www. goc.gov.tr, adresinden erişilmiştir.
  • Göç İdaresi Genel Müdürlüğü. (2019c). Geçici koruma. 20 Nisan 2019 tarihinde http:// www.goc.gov.tr/icerik6/gecici-koruma_363_378_4713_icerik. adresinden erişilmiş- tir..
  • Göç İdaresi Genel Müdürlüğü. (2016b). Geçici koruma yönetmeliği. 20 Nisan 2019 ta- rihinde http://www.goc.gov.tr/files/files/03052014_6883.pdf adresinden erişilmiştir.
  • Kahraman, S. ve Tanıyıcı, Ş. (2018). Türkiye’de Suriyeli sığınmacılar örneğinde çok dü- zeyli göç yönetişimi. TESAM Akademi Dergisi, 5(1), 235-280.
  • Kymlicka, W. (2011). Çok kültürlülük: Başarı, başarısızlık ve gelecek. (F. Öztürk çev.),. İÜHFM, 70(2), 297-332.
  • Mandacı, N. ve Gökay Ö. (2013). Uluslararası göçlerin bir güvenlik konusuna dönüşümü: Avrupa’da radikal sağ partiler ve göçün güvenlikleştirilmesi. Uluslararası İlişkiler. 10(39), 105-130.
  • Meç, S.N. (2018). Göçün güvenlikleştirilmesi: Almanya’da aşırı sağ parti AFD’nin yük- selişi ve Suriyeli mülteci krizi. ViraVerita E-Journal: Interdisciplinary Encounters, 8, 123-150.
  • Mill, J. S. (2009). Hürriyet üstüne. Ankara:Liberte Yayınları.
  • Modood, T. (2014). Çokkültürcülük. (İ. Yılmaz çev.). Ankara: Phoenix Yayınları.
  • Özcan, A. S. (2018). Çokkültürlülük bağlamında Türkiye’nin Suriyeli öğrencilere yönelik eğitim politikası. PESA Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4, 17-29.
  • Parekh, B. (2002). Çokkültürlülüğü yeniden düşünmek. (B. Tanrıseven çev.), Ankara: Pho- enix Yayınları.
  • Sağıroğlu, A. Z. (2017).Editörden. Göç Araştırmaları Dergisi, 3(1), 7-10.
  • Sayın, Y., Usanmaz, A. ve Aslangiri, F. (2016). Uluslararası göç olgusu ve yol açtığı etki- ler: Suriye göçü örneği. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi. 18(31), 1-13
  • Şen, F. (2017). Bir ‘öteki’ olarak mülteciler: Suriyeli mültecilerin ana akım ve alternatif medyada temsili. Atatürk İletişim Dergisi, 12, 27-41.
  • Taştan, C., Haklı, S.Z. ve Osmanoğlu, E. (2017). Suriyeli sığınmacılara dair tehdit algısı. (Rapor No: 9). Ankara: Polis Akademisi.
  • Taştan, C., İrdem, İ. ve Özkaya, Ö. (2018). Göç ve uyum. Ankara: Polis Akademisi Ya- yınları.
  • Taylor, C. (2010). Çokkültürcülük. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Avrupa Birlği Başkanlığı. (2015). Türkiye-AB ortak eylem planı. 22 Mayıs 2019 tarihinde https://www.ab.gov.tr/files/AB_Iliskileri/15_ekim_2015_turkiye_ab_ortak_eylem_ plani_.pdf adresinden erişilmiştir.
  • Yıldırımalp, S., İslamoğlu, E. ve İyem, C. (2017). Suriyeli sığınmacıların toplumsal kabul ve uyum sürecine ilişkin bir araştırma. Bilgi, 2, 107-126.
  • Yıldırım, A., Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu.(2013, 11 Nisan), Resmi Gazete, (Sayı:28615), 20 Nisan 2019 tarihinde https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMe- tin/1.5.6458.pdf adresinden erişilmiştir.