Bretton-Woods sistemi yıkıldıktan sonra başlangıçta kur riskini sabitlemek ve dolayısıyla finansal istikrarsızlığı önlemek amacıyla tasarlanmış olan finansal türev araçlar 1990’larda özellikle gelişmekte olan ülkeleri ciddi risklere ve finansal istikrarsızlıklara maruz bıraktı ve uluslararası finansal krizlerde daha önce tahmin edildiğinden çok daha fazla bir rol oynadı. Son 2008 küresel finansal krizi bir kez daha göstermiştir ki bu araçlar gelişmiş ülkeler için bile tehlikeli olma açısından büyük potansiyele sahiptir. Fakat finansal sistemlerde istikrarsızlık yaratmadaki bu potansiyel rolleri, finansal düzenlemeden çok tam bir finansal liberalizasyon içinde dünya ekonomisini şekillendirmek isteyen hâkim “neo-liberal” görüş tarafından ya görmezden gelinmiş ya da küçümsenmiştir. Bu bağlamda, makale bu araçlar konusunda iki aşırı farklı bakış açısı olabilmesi dolayısıyla “kazankazan” çözümü için ne yapılması gerektiğini ortaya koymak amacıyla finansal türevlerin finansal düzenlemesi hakkında önerilen politikaları analiz etmeyi ve tartışmayı amaçlamaktadır. 

Financial derivative instruments, which were initially designed to hedge currency risks and thus to prevent financial instability after the collapse of the Bretton-Woods System, exposed, particularly, developing economies to remarkable risks and financial instabilities in the 1990s, and they played a much greater role than previously estimated in the international financial crises. Recent global financial crisis of 2008, once more time, indicated that they have huge potential to be dangerous for even developed economies. However, their potential role in creating instabilities in financial systems were ignored or underestimated by the dominant “neo-liberal” perspective which have wanted to shape the world economy in a pure financial liberalization approach rather than financial regulation. In this respect, the paper aims to analyze and discuss the proposed policies about the financial regulation of financial derivatives in order to put what should be done for a “win-win” solution since there can be two extremely different points of view about them.