Acil Servislerde Yaşanan Sorunların Çalışanlar Gözünden Değerlendirilmesi

Acil servislerin, acil sağlık hizmetlerindeki rolü oldukça önemlidir. 24 saat kesintisiz hizmet veren acil servisler, hastanelerin vitrini konumundadır. Ayrıca derhal müdahale gerektiren akut vakaların tanı ve tedavilerinin gerçekleştiği, en kaotik, riskin en çok olduğu, iş kazalarının ve iş risklerinin en yoğun yaşanabildiği birimlerdir. Acil servislerde, sağlık hizmetini en kısa sürede hızlı ve kaliteli bir şekilde sunmak ana hedeftir. Bu yüzden acil servislerde verilen hizmetlerin iyi organize edilmesi, sorunsuz bir şekilde yürütülmesi ve iyi şartlarda verilmesi gerekir. Bu araştırmanın amacı acil servis çalışanları gözünden, acil servis sorunlarının değerlendirilmesidir. Kalitatif tipte tasarlanan bu araştırma İstanbul’da bir eğitim araştırma hastanesi acil servisinde çalışan toplam 25 acil sağlık personeli ile yürütülmüştür. Çalışmada 11 soruluk yarı yapılandırılmış mülakat formu kullanılmıştır. Araştırmaya katılan her bir kişi ile derinlemesine görüşme yapılmış, görüşmeler 15 ila 20 dakika arasında sürmüş, elde edilen veriler içerik analizi yoluyla değerlendirilmiştir. Çalışma sonunda ortaya çıkan ana bulgulara göre; konsültasyon uygulama sorunları, etkili yapılamayan triaj, acil servislerin hastalar tarafından uygunsuz kullanılması, acil servise uygunsuz-gereksiz sevklerin yapılması, acil servisin fiziksel alanın yetersiz olması, malzeme temini konusunda sorunlar yaşanması, personel sayısının yetersiz, iş yükünün ve mesai saatlerinin fazla olması ve yönetici-çalışan-hasta yakını arasında iletişim eksikliği/bozukluğu temel sorunlar olarak belirlenmiştir. Tüm bu sorunlar değerlendirildiğinde, yönetimdeki karar alıcılar tarafından, toplum acil servis ve sevk konusunda bilinçlendirilmeli, birinci basamak sağlık hizmetlerinin daha etkili kullanımı konusunda teşvik edilmeli, acil servislerde hizmetlerin aksamaması için satın alma ihale süreçleri mümkün olduğunca kısa tutulmalı, acil servis çalışanlarının memnuniyetinin sağlanması için istek ve önerileri göz önünde bulundurulmalıdır.

Anahtar Kelimeler:

Acil Servis, Triaj, Acil Sevk, Sağlık Yönetimi

PDF

___

Aksoy, F. ve Ergün, A. (2002). Acil Sağlık Hizmetlerinde Ambulansın Yeri. Ulusal Travma Dergisi, 8, s. 160-163.
Atilla, Ö., Oray, D., Akın, Ş., Acar, K. ve Bilge, A. (2010). Acil Servisten Bakış: Ambulansla Getirilen Hastalar ve Sevk Onamları. Türkiye Acil Tıp Dergisi, 10(4), s. 175-180.
Durmuş, S. ve Günay, O. (2007). Hemşirelerde iş doyumu ve anksiyete düzeyini etkileyen faktörler. Erciyes Tıp Dergisi, 29(2), s. 139-146.
Edirne, T., Edirne, Y., Atmaca, B. ve Keskin, S. (2008). Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servis Hastalarının Özellikleri. Van Tıp Dergisi, 15(4), s. 107-111.
Emet, M., Uzkeser, M., Eroğlu, M., Aslan, Ş. ve Çakır, Z. (2007). Bir Devlet Hastanesi Acil Servisine Bir Yılda Başvuran Hastaların Zamanla İlişkisi. The Eurasian Journal of Medicine, s. 119-123.
Ersel, M., Karcıoğlu, Ö., Yanturalı, S., Yürüktümen, A., Sever, M. ve Tunç, M. (2006). Bir Acil Servisin Kullaı›m Özellikleri ve Başvuran Hastaların Aciliyetinin Hekim ve Hasta Açısından Değerlendirilmesi. Türkiye Acil Tıp Dergisi, 6(1), s. 25-35.
Ersoy, N. ve Akpınar, A. (2010). Triage decisions of emergency physicians in Kocaeli and the principle of justice. Turkish Journal of Trauma & Emergency Surgery, 16(3), s. 203-209.
Ertan, C., Akgün, F. ve Yücel, N. (2010). Bir Üniversite Hastanesi Acil Servisine Yapılan Sevklerin İncelenmesi. Türkiye Acil Tıp Dergisi, 10(2), s. 65-70.
Eryılmaz, M.ve Yılmaz, S. (2005). Acil Sağlık Çalışanlarının Hakları. Türkiye Acil Tıp Dergisi, 5(3), s. 145-155.
Subash, F. D. (2004). Team Triage İmproves Emergency Department Efficiency. Emerg Med J, 21, s. 542–544.
Kabaroğlu, K., Eroğlu, S. E., Onur, Ö., Denizbaşı, A. ve Akoğlu, H. (2013). Acil Serviste Hasta Memnuniyetini Etkileyen Faktörlerin Araştırılması. Marmara Medical Journal, 26, s. 82-89.
Kavlu, İ. ve Pınar, R. (2009). Acil Servislerde Çalışan Hemşirelerin Tükenmişlik ve İş Doyumlarının Yaşam Kalitesine Etkisi. Turkiye Klinikleri J Med Sci, 29(6), s. 1543-1555.
Kıdak, L., Keskinoğlu, P., Sofuoğlu, T. ve Ölmezoğlu, Z. (2009). İzmir İlinde 112 Acil Ambulans hizmetlerinin kullanımının değerlendirilmesi. Genel Tıp Dergisi, 19(3), s. 113-119.
Köse, A., Köse, B., Öncü, R. ve Tuğrul, F. (2011). Bir Devlet Hastanesi Acil Servisine Başvuran Hastaların Profili Ve Başvurunun Uygunluğu. Gaziantep Tıp Dergisi, 17(2), s. 57-62.
McNeese-Smith, D. K. (1999). A Content Analysis Off Staff Nurse Descriptions Of Job Satisfaction And Dissatisfaction. Journal of Advanced Nursing, 29(2), s. 1332-1341.
Oktay, İ.ve Kayışoğlu, N. (2005). Tekirdağ İli 112 Acil Sağlık Hizmetlerinin Değerlendirilmesi. Sted, 14(2), s. 35-37.
Rıchards, J. ve Ferrall, S. (1999). Inappropriate Use of Emergency Medical Services Transport: Comparison of Provider and Patient Perspectives. Academıc Emergency Medıcıne, 6(1), s. 14-20.
Shields, M. ve Ward , M. (2001). Improving Nurse Retention İn The National Health Service İn England: The İmpact Of Job Satisfaction On İntentions to Quit. Journal of Health Economics, 20, s. 677–701.
Sucu, G., Cebeci, F. ve Karazeybek, E. (2009). Acil Servisteki Kritik Hasta Yakınlarının Gereksinimleri Ve Karşılanma Durumu. Ulusal Travma Acil Cerrahi Dergisi, 15(5), s. 473-481.
Şimşek, P. ve Gürsoy, A. (2015). Acil Servislerin Acil Sorunu: Uygunsuz Kullanım. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 18(4), s. 312-317.
Türkçüer, İ., Gözlükaya, A., Serinken, M., Özen, M. ve Berrin, A. (2010). Adli Olguların Acil Servise Başvuru Zamanları. Akademik Acil Tıp Dergisi, 2, s. 89-92.
Türkmen, N., Akgöz, S., Çoltu, A. ve Ergin, N. (2005). Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisine Başvuran Adli Olguların Değerlendirilmesi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 31(1), s. 25-29.
Yaylacı, S., Öztürk, T. ve Yılmazer, S. (2013). Acil Servise Ambulansla Başvuran Hastaların Aciliyetinin Retrospektif Değerlendirilmesi. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 4(2), s. 64-67.
Yüksel, İ. (2002). Hemşirelerin İş Doyum Düzeyini Ayırt Edici İş Doyum Öğelerinin Diskriminant Analiziyle Belirlenmesi. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(1), s. 67-78.
http://www.istanbulsaglik.gov.tr/w/sb/ash/belge/mevzuat/ 27378_Yatk_Sag_hiz_acil_srvs_hiz_uyg_Usul_esas_hak_teblig.pdf. Erişim Tarihi: 03.04.2017