DİJİTAL BEDEN DİLİ: ULUSLARARASI ÖĞRENCİLERİN EMOJİLERİ ANLAMLANDIRMASI

Günlük hayatın önemli aktörleri olan bilgisayarlar, akıllı telefonlar ve diğer medya teknolojilerinin yaygınlaşması, iletişim alışkanlıklarında yeniliklere sebep olmaktadır. Dijitalleşme ile meydana gelen değişim, bireylerin konuşma, yazma, dinleme ve kendilerini ifade etme biçimlerini de etkilemektedir. Yüz yüze iletişimin önemli ve etkili bir parçası olan beden dili hareketlerinin dijital iletişim teknolojisindeki karşılığı; duygu ve ifade aktarımına şekil veren emojilerdir. Bu çalışmada, bireylerin beden dillerini, yazı dilini kullanmadan karşı tarafa hissettirebilmenin en etkin yolu olan emoji kullanımının farklı kültürlerce nasıl anlamlandırıldığı, evrensel bir dili karşılayıp karşılamadığı sorgulanmaktadır Bu çalışmada, Sakarya Üniversitesi ve Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesinde öğrenim gören uluslararası öğrencilerin emojilerin standart anlamlarını doğru bir şekilde yorumlama durumları, emojileri kullanarak beden dili özelinde kendilerini ifade biçimleri ve kültürel farklılıkların olası anlamsal yansımaları araştırılmıştır. Araştırmada, nicel araştırma yöntemi ve betimsel araştırma modelinden yararlanılmıştır. Olasılığa dayalı basit tesadüfi (rastlantısal) örnekleme yöntemiyle belirlenen örneklem için çevrimiçi anket uygulanmıştır. Asya ülkelerinden gelen lisans öğrencilerinin sayıca yoğun olduğu bu araştırmada, seçilen emojilerden 11 tanesinin öğrencilerde farklı anlamları karşıladığı tespit edilmiştir. Ayrıca öğrencilerin yaşadıkları kıta ve emojilerin anlamlandırılması arasında herhangi bir fark olmadığı anlaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Dijital İletişim, Beden Dili, Emoji

DIGITAL BODY LANGUAGE: INTERNATIONAL STUDENTS’ MAKING SENSE OF EMOJIS

The widespread use of computers, smart phones and other media technologies, which are the important actors of daily life, cause innovations in communication habits. The change that occurs with digitalization affects the way individuals speak, write, listen and express themselves. The return of body language in digital communication technology which is an important and effective part of face-to-face communication is emojis that shape emotion and expression transfer. In this study, it has been discussed how the use of emoji, which is the most effective way of making the other person feel their body language without using written language, commented by different cultures and whether it meets a universal language and common understanding. In the study, it was investigated whether international students of Sakarya University and Sakarya University of Applied Sciences perceived the standard meanings of emojis correctly and expressed themselves well in body language using emojis and cultural differences create semantic differences. In the research, quantitative research method and descriptive research model were used. Online questionnaire was applied and the sample was determined by simple random sampling method based on probability. In this study, which the number of undergraduate students from Asian countries is high, has been determined that 11 of the selected emojis have different means for students. In addition, it was understood that there was not any difference between in the meanings of emojis and continent where the students live.

Keywords:

Digital Communication, Body Language, Emoji.,

PDF

___

BOSTANCI, Mustafa (2020). Dijital Çağda Dijital Yalnızlık: Uluslararası Öğrencilerin Dijital Yalnızlık Düzeyleri Araştırması. ADIGÜZEL, Yusuf ve BOSTANCI, Mustafa (Ed.) Dijital İletişimi Anlamak-1, içinde (s. 11-24) Palet Yayınları.
BALDASSAR, Loretta (2016). De-demonizing Distance in Mobile Family Lives: Copresence, Care Circulation and Polymedia as Vibrant Matter. Global Networks 16 (2): 145–163.
BALTAŞ, Zuhal ve BALTAŞ, Acar (1999). Beden Dili. 20. Baskı. Remzi Kitap Evi.
CASTELLS, Manuel (2003). Ağ Toplumunun Yükselişi. İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
CASTELLS, Manuel (2005). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Kültür ve Toplum. Cilt 1: Ağ Toplumunun Yükselişi. (Çev. E. Kılıç). Bilgi Üniversitesi Yayınları.
CHOMSKY, Noam (2002). Dil ve Sorumluluk. (Çev. H. Özasya). 1. Basım. Ekin Yayıncılık.
ÇALIŞKAN, Nurcan ve KARADAĞ, Engin (2011). Öğretim Sürecinde İletişim Öğeleri ve Beden Dilinin Önemi. Edebiyatçılar Forum: Türk Dili ve Edebiyatı: https://www.turkedebiyati.org/forum/konular/349-ogretim-surecindeiletisimogeleri-ve-beden-dilinin-onemi (Erişim: 03.04.2022)
DİMİTRİUS, Jo Ellan ve MAZZARELLA Wendy Patrick. (2014). İnsanları Okumak. (Çev. B. Toksöz). Koridor Yayıncılık.
EKMAN, Paul (2007). Emotional Revealed. Holt Paperbacks.
FİSKE, John (2011). İletişim Çalışmalarına Giriş. (Çev. S. İrvan). 3.Edisyon. Pharmakon.
HERRİNG, Susan C. ve DAİNAS, Ashley (2017). “Güzel Resim Yorumu!” Facebook Yorum Dizilerindeki Grafikler. 50. Hawaii Uluslararası Sistem Bilimleri Konferansı Bildirisi.
JAMES, Judi (2009). The Body Language Rules. Illinois: Sourcebooks.
KHAOULA, Salmoun, KHALİD, Chafik ve OMAR, Tijani (2021). Dijital İletişimden Kaynaklanan Stresin Üretkenlik Üzerindeki Etkisi: Keşif Çalışması. 201-208.
KUHNKE, Elizabeth (2007). Body Language For Dummies. West Sussex: John Wiley ve Sons, Ltd.
Lİ, Ping ve LAN, Yu Ju (2021). Dijital Dil Öğrenimi (DLL): Davranış, Biliş ve Beyinden İçgörüler. İki Dillilik: Dil ve Biliş. 1-18.
LİETSALA, Katri ve SİRKKUNEN, Esa (2008). Social Media, Introduction to the Tools and Processes of Participatory Economy. 3. Baskı. Tampere University Press.
LOGİ, Lorenzo ve ZAPPAVİGNA, Michele (2021). A Social Semiotic Perspective on Emoji: How Emoji and Language Interact to Make Meaning in Digital Messages. New Media and Society. https://doi.org/10.1177/14614448211032965.
LUANGRATH, Andrea Webb, PECK, Joann ve BARGER, Victor A. (2017). Textual Paralanguage and Its Implications for Marketing Communications. Journal of Consumer Psychology. 27(1), 98-107.
MAKHACHASHVİLİ, Rusudan, BAKHTİNA, Anna, KOVPİK Svitlana ve SEMENİST, Ivan (2021). Dijital İletişimde Emoji İşaretlerinin Hiyeroglif Göstergebilimi. Uluslararası Diller. Edebiyat ve Sosyal İletişimde Yeni Eğilimler Konferansında (ICNTLLSC 2021-182-192). Atlantis Basın.
MCNEİLL, David (2000). Language and Gesture. Cambridge University Press.
MÜLLER, Cornelia vd. (2014). Body Language Communication. De Gruyter Mouton.
NALBANTOĞLU, Can Burak (2021). Dijital Dönüşümün Örgüt Kültürü Üzerine Yansımaları. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi. 23(40), 193 207.
NGUYEN, Minh Hoa, GRUBER, Jonathan, MARLER, Will, HUNSAKER, Amanda, FUCH, Jaelle, ve HARGİTTAİ, Eszter (2021). Staying Connected While Physically Apart: Digital Communication When Face-to-Face Interactions are Limited. New Media & Society. 1461444820985442.
PARK, Jaram, BARASH, Vladimir, FİNK, Kill ve CHA, Meeyoung (2013). Emoticon Style: İnterpreting Differences in Emoticons Across Cultures. İn Paper Presented at the ICWSM.
ROBSON, Colin (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemleri: Gerçek Dünya Araştırması. 2.Baskı. (Çev.: Şakir Çınkır, Nihan Demirkasımoğlu). Anı Yayıncılık.
SAKALLI, Cemal ve BAHADIROĞLU, Diba (2018). Dijital İletişim: Yeni Bir Dile Doğru. Electronic Turkish Studies. 13(6).
TDK. (2018). http://tdk.gov.tr/ adresinden alındı. (Erişim: 02.04.2022)
UNICODE. (2022). https://home.unicode.org/emoji/about-emoji/ adresinden alındı. (Erişim: 01.04.2022)
VARDAR, Berke (1998). Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüğü. ABC Kitabevi A.