Bilgin ZENGİN, Bircan ARSLANNUR, Kürşat KAYMAZ

Tunceli İlindeki Trafik Kazası Oranlarının İncelenmesi

Bu çalışmada, Tunceli ilinde 2012 - 2016 yılları arasında meydana gelen trafik kazası sayıları ile bu kazalardaki ölü ve yaralı sayıları incelenmiş, sonuçlar Türkiye oranlarıyla karşılaştırılmıştır. İncelenen yıllarda araç başına düşen kaza, ölüm ve yaralı yüzdelik oranları belirlenmiştir. Anlamlı bir değerlendirme yapabilmek için yüzdelik oranların ortalamaları dikkatlice hesaplanmıştır. Ayrıca incelenen yıllar için Tunceli ilinin ve Türkiye’nin kişi başına düşen araç sayıları belirlenmiş ve sonraki analizler için ortalamaları hesaplanmıştır. Buradan Türkiye’de kişi başına düşen araç sayısının Tunceli ili ortalamasından 2.83 kat büyük olduğu belirlenmiştir. Bu durumun aksine araç başına düşen kaza yüzdelik ortalamalarına bakıldığında ise; Tunceli ili oranının Türkiye geneli oranından 2.33 kat daha büyük olduğu görülmektedir. Buna paralel olarak, araç başına düşen ölü ve yaralı yüzdelik oran ortalamalarının da Türkiye geneli ortalamalarından sırasıyla 2.67 ve 2.77 kat daha büyük olduğu görülmüştür. Diğer yandan, Tunceli ilinde kişi başına düşen araç sayısının Türkiye ortalamasından çok düşük olmasına rağmen kaza, ölüm ve yaralı oranlarının büyük oluşunun nedenleri de araç cinsi bakımından incelenmiştir. Bu açıdan bakıldığında, Tunceli ili ve Türkiye için toplu taşıma ( otobüs + minibüs ) araçlarının genel araç toplamı yüzdelerinin sırasıyla %9.94 ve %3.45 olduğu hesaplanmıştır. Buradan Tunceli ilinin toplu taşıma araçları oranının Türkiye geneli oranından 2.88 kat daha büyük olduğu görülmektedir. Bu değerler bize Tunceli ilindeki trafik kazalarının toplu taşıma araçları ile yapılma olasılığının daha büyük olduğunu göstermektedir. Böylece, elde ettiğimiz bu veriler Tunceli ilindeki kazalarda ölü ve yaralı oranlarının Türkiye ortalamasından yaklaşık 3 kat büyük olması durumunu açıklamaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Kaza oranları, Trafik kazası, Yüzdelik ortalaması

Investigation of Traffic Accident Rates in Tunceli Province

In this study, we examine the number of traffic accidents in Tunceli between 2012 and 2016 including casualties and wounded in these accidents and the results are compared with accident rates in Turkey. Accidents per vehicle, number of casualty and injury rates are obtained in the years. In order to make a meaningful interpretation, the averages of the percentages were calculated carefully. In addition, the number of vehicles per capita of Tunceli province and Turkey have been computed and then their averages were calculated for the further analysis. It is found that the number of vehicles per capita in Turkey is 2.83 times higher than the average of Tunceli province. In contrast to this situation, when the average percentage of accidents per vehicle is considered; we see that Tunceli province’s percentage is 2.33 times larger than Turkey’s one. Besides, we also conclude that the average values of dead and injured per vehicle are 2.67 and 2.77 times larger than the general percentages of Turkey, respectively. Moreover, although the number of vehicles per capita in Tunceli province is very low compared to the average in Turkey, the causes of large accidents, casualties and injuries have also been examined in terms of vehicle types. From this perspective, it is seen that that the ratio of public transport vehicles (bus + minibus) to the total number in Tunceli province and Turkey are 9.94% and 3.45%, respectively. Thus, we conclude that the rate of public transportation of Tunceli province is 2.88 times larger than the Turkey’s general rate. These calculations show us that there is a greater possibility of having traffic accidents in Tunceli province by public transport. Hence, the interesting data we obtained explains how the rates of deaths and injuries by accident in Tunceli province are about 3 times larger than the average of Turkey.

Keywords:

Accident rates, Traffic accident, Average percentage,

PDF

___

Atalay, A., ve Tortum, A., 2010. Türkiye’deki İllerin 1997-2006 Yılları Arası Trafik Kazalarına Göre Kümeleme Analizi. Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi, 16(3), 335-343.
Çodur, M. Y., Tortum, A., ve Çodur, M. 2013. Genelleştirilmiş Lineer Regresyon ile Erzurum Kuzey Çevre Yolu Kaza Tahmin Modeli. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 3(1), 79-84.
Çodur, M. Y., Ünal A., ve Atalay A. 2016. Evalution of Traffic Accidents Happening in Recent Years in Turkey. Proceedings of The Third International Conference on Traffic and Transport Engineering, 642-648.
Çoruh, E., Bilgiç A., ve Tortum, A. 2015. Accident analysis with aggregated data: The random parameters negative binomial panel count data model. Analytic Methods in Accident Research, 7, 37-49.
Demirel A., ve Akgüngör A.P., 2001. Karayollarında Trafik Güvenliği ve Trafik Kazaların Ekonomik Açıdan Bir Değerlendirmesi. SAÜ Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 5(1), 29-35.
Gökdağ, M., ve Atalay, A., 2015. Trafik Eğitiminin Trafik Kazaları Üzerindeki Etkisi. EÜFBED Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 8(2), 272-283.
Gökdağ, M., Kaya M.D., Atalay A., ve Haşiloğlu A.S. 2004. Injuries and fatalities in Turkish road traffic accidents. Proceedings of The Institution of Civil Engineers-Transport, 157(4), 231-237.
Guido, G.,Saccomanno F., Vitale, A., Astarita, V., ve Festa, D., 2010. Comparing safety performance measure sobtained from video capture data. Journal of TransportationEngineering, 137(7), 481-491.
Güngör, E., 2001. Kentsel Ulaştırma Politikaları. TMMOB Makina Mühendisleri Odası I. Kentiçi Ulaşım ve Trafik Sempozyumu, 31-36.
Karayolları Trafik Yönetmenliği., 1997. Birinci Kısım Genel Esaslar Resmi Gazete Tarihi: 18.07.1997 Resmi Gazete Sayısı., 23053.
Özturk, O., 2009. Türkiye karayollarında trafik kazalarının nedeni ve bu kazaların analizi., Yüksek Lisans Tezi, Gazi üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı Ulaştırma özel İhtisas Komisyonu Raporu Trafik Düzeni, Karayollarında Can güvenliği Alt Komisyonu Raporu., ANKARA 2001.
Shahdah, U.,Saccomanno F., ve Persaud B., 2014. Integrated traffic conflict model for estimating crash modification factors. Accident Analysis & Prevention,71, 228-235.
Tektaş, M., Akbaş, A. ve Topuz, V., 2002. Yapay Zeka Tekniklerinin Trafik Kontrolünde Kullanılması Üzerine Bir İnceleme, I. Uluslararası Trafik ve Yol Güvenliği Kongresi, 551-559.
Temel, F., ve Özcebe, H., 2006. Türkiye'de Karayollarında Trafik Kazaları. Sted. 15(11),192-198.
Tortum, A., ve Atalay, A. 2015. Spatial analysis of road mortality rates in Turkey. In Proceedings of the Institution of Civil Engineers-Transport, 68(6), 532-542.
Trafik Kazaları Özeti 2015., Trafik Güvenliği Daire Başkanlığı Karayolları Genel Müdürlüğü Ağustos 2016.
URL1 http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=istgosterge , 14.10.2017.