İktisadi Doktrinde Schumpeteryan Yaratıcı Yıkımdan Yaratıcı Birikime

Günümüzde ekonomi politikalarının merkezine oturan teknolojik gelişme, bu alanda en kapsamlı çalışmalara sahip olan Schumpeter’in ele aldığı yaratıcı yıkım teorisinin geçmişten günümüze önemini kaybetmeden, yükselen bir konu olarak karşımıza çıkmasını sağlamaktadır. Bu çalışmanın amacı, Schumpeteryan yaratıcı yıkım teorisinin iktisadi doktrindeki izlerini tespit etmektir. Klasik, Neoklasik ve Marksist öğretiden farklı iktisatçıların çalışmalarında Schumpeteryan yaratıcı yıkımın izlerine rastlanmıştır. Schumpeter, teknolojik gelişmenin ortaya çıkmasının altında yatan temel etkenleri girişimcinin kar güdüsünün yanı sıra kazanma güdüsü, merak gibi psikolojik motivasyonları olarak tanımlamaktadır. Çalışma kapsamında ele alınan iktisatçıların tamamının, Schumpeter’e benzer şekilde iktisadi büyüme için doğrudan veya dolaylı olarak teknolojik gelişmeyi işaret ettikleri tespit edilmiştir. Teknolojik gelişmenin ortaya çıkmasındaki etken ise; Smith, Ricardo ve Nelson ve Arrow’a göre kapitalistin kar güdüsü, Marshall’a göre kar güdüsünün yanı sıra rekabet gücünde artış, Solow’a göre ekonomi dışı sektörlerdeki bilginin yayılması, Marx’a göre ise toplumsal artığa sahip olma güdüsüdür

Anahtar Kelimeler:

Schumpeter, yaratıcı yıkım, teknolojik gelişme

From Schumpeterian Creative Destruction to Creative Accumulation in Economic Doctrine

Theory of creative destruction that hasn’t lost importance from past to present, and proposed by Schumpeter who has lots of studies in this subject is revealed as a hot topic by technological development which is center of economic policies nowadays. The aim of this study is to pursue the traces of Schumpeterian creative destruction theory in economic thought. There are some traces of Schumpeterian creative destruction at different economists’ studies from of Classic, Neoclassic, and Marxist doctrines. Schumpeter defines the main factors causing the emergence of technological development as psychological motivations like achievement motivation and curiosity beside entrepreneurship’s profit motivation. It is detected that all of the economists analyzed in this study, like Schumpeter, directly or indirectly refer to technological development in order to growth. The factors causing technological development are: capitalist profit motivation for Smith, Ricardo, and Nelson and Arrow; rising in competitive capacity beside profit motivation for Marshall; spread of information in noneconomic sectors for Solow; motivation of having a social residual for Marx.

Keywords:

Schumpeter, creative destruction, technological development,

PDF

___

Acar, S. (2008). Ulusal Teknoloji Politikalarındaki Yeni Gelişmeler Işığında Türkiye’nin Teknoloji Politikasının Bir Değerlendirmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
Akbey, F. (2014). “Ar-Ge, İnovasyon ve Kalkınma İlişkisine Yönelik Bir Literatür Taraması: Kuramsal Özet”. Maliye Dergisi, 166: 1-16.
Akyüz, Y. (1977). Sermaye Bölüşüm Büyüme. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
Andersen, E.S. (2004). “From Schumpeter’s Failed Econometrics to Modern Evometric Analysis: Creative Destruction As a Tale of Two Effects” [Bildiri]. The 10th Conference of The International Joseph A. Schumpeter Society, Bocconi University, Milan, 9-12 June.
Antonelli, C. (2009). “The Economics of Innovation: From the Classical Legacies to
the Economics of Complexity”. Economics of Innovation and New Technology, 18:7, 611-646.
Ardor, H.N. ve Varlık, S. (2009). “David Ricardo ile Joseph Alois Schumpeter’in Teknolojik Gelişme Kuramlarının Karşılaştırılması”. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(1): 15-40.
Arrow, K.J. (1962). “The Economic Implications of Learning by Doing”. Review of Economic Studies, 29(3): 155-173.
Aydın, D.G. (2005). “Dynamic Competition Theories of A.Smith and J.A. Schumpeter”. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23:1, 1-15.
Aydın, D.G. (2008). Kapitalizmin İstikrarsız Doğası: K. Marx ve J. A. Schumpeter. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Ankara.
Aydın, D.G. (2010). ““Destructive” and “Creative” Results of Dynamic Analytical
Frameworks of Marx and Schumpeter”. İşletme ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 1:2, 17-26.
Aydın, D.G., Araz Takay, B. ve Özel, H. (2010). “Two Levels of Abstraction in Schumpeter and Marx: History and Capitalism”. International Research Journal of Finance and Economics, 50: 17-25.
kitabı, (Ed: Hakan Kapucu, Murat Aydın, İsmail Şiriner, Farhang Morady, Ümit
Çetin). Yön Yayınları, 233-264.
Nelson, R.R. (1959). “The Simple Economics of Basic Scientific Research”. Journal of Political Economy, 67: 297-306.
Ohlin, B. (1933). Interregional and International Trade. Cambridge: Harvard University Press.
Özel, H. (2015). “Piyasa Sisteminin Dinamizmi ve İstikrarsızlığı: Weber ve Schumpeter”. İktisat ve Toplum, 61: 37-44.
Özkul, G. (2007). “Kapitalist Sistemin Sürükleyici Aktörleri: Ekonomik Teoride Girişimciler”. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12:3, 343-366.
Pareto, V. (1927). Manuel d’Économie Politique (Çeviren: A. Bonnet). Paris: Giard & Brière.
Praag, C.M. (1999). “Some Classic Views on Entrepreneurship”. De Economist, 147(3): 311-335.
Raa, T. ve Shestalova, V. (2011). “The Solow Residual, Domar Aggregation and Inefficiency: A Synthesis of TFP Measures”. Journal of Productivity Analysis, 36:1, 71-77.
Ricardo, D. (2007). Ekonomi Politiğin ve Vergilendirmenin İlkeleri (Çev. Tayfun Ertan). İstanbul, Belge Yayınları.
Saeed, K. (2008). Limiths to Growth Concepts in Classical Economics, Mimeo.
Samuelson, P. (1948). “International Trade and The Equalisation of Factor Prices”. The Economic Journal, 58:230, 163-184.
Samuelson, P. (1949). “International Factor-PriceEqualisation Once Again”. The Economic Journal, 59:234, 181-197.
Schumpeter, J.A. (1994). Capitalism, Socialism & Democracy with a New Introduction by Richard Swedberg. London and New York: George Allen & Unwin (Publishers).
Schumpeter, J. A. (2008). Essays on Entrepreneurs, Innovations, Business Cycles and The Evolution of Capitalism with a New Introduction by Richard Swedberg. New Brunswick, New Jersey: Transaction Publishers.
Schumpeter, J. A. (2010). The Nature and Essence of Economic Theory. New Brunswick, New Jersey: Transaction Publishers.
Schumpeter, J.A. (2012). The Theory of Economic Development with a New Introduction by John E. Elliott. Cambridge: Harvard University Press.
Smith, A. (2009). Milletlerin Zenginliği (Çev: Haldun Derin). İstanbul, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Soyak, A. (2011). Teknoekonomi. İstanbul: Der Yayınları.
Sraffa, P. (1960). Production of Commodities by Means of Commodities: Prelude to a Critique of Economic Theory. Cambridge: Cambridge University Press.
Taban, S. ve Kar, M. (2006). “Beşeri Sermaye ve Ekonomik Büyüme: Nedensellik Analizi, 1969-2001”. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6:1, 159-182.
Taymaz, E. (2001). Ulusal Yenilik Sistemi: Türkiye İmalat Sanayinde Teknolojik Değişim ve Yenilik Süreçleri. Tübitak, Mart, Ankara.
Ural, M.N. (2015). “Antik Yunan’da “Teknik”: Teknoloji Felsefesi Tarihine Genel Bir Bakış”. Gümüşhane Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Elektronik Dergisi (Mavi Atlas), 4: 136-144.
Vercelli, A. (1985). “Keynes, Schumpeter, Marx and The Structural Instability of Capitalism”. Cahiers D’économie Politique / Papers in Political Economy, 10:11, 279-304.
Weitzman, M.L. (1997). “Sustainability and Technical Progress”. The Scandinavian Journal of Economics, 99:1, 1-13.