1998-1999 yıllarında Tokat ili Merkez ilçede bir çiftçi bahçesinde yürütülen bu çalışma, farklı dozlarda uygulanan potasyum siilfaı gübresinin Loring şeftali çeşidinin dona dayanımına etkisini saptamak amacıyla yapılmıştır. 1998 yılı Mart ayında aktif madde olarak ağaç başına 0, 100, 200, 300, 400 ve 500 g K2O, 20-25 cm toprak derinliğine potasyum sülfat şeklinde uygulanmıştır. Gübre uygulamasından sonra, 1998 Aralık ve 1999 yılı Ocak, Şubat ve Mart aylarında ayda bir kez alınan yıllık sürgünler -20 °C de 8, 16, 24 saat sürcjle suni don testlerine tabi tutulmuşlardır. Çalışmada 500 g, 200 g ve 300 g K2O/ ağaç uygulamaları şeftali tomurcuklarının dona dayanımını artırmada (sırasıyla % 58.19, % 57.88, % 57.77) en etkili dozlar olmuştur. Tomurcuklardaki en düşük ortalama canlılık oranı kontrolde (% 50.01) saptanmıştır. Aylar itibariyle tomurcuklardaki en yüksek canlılık oranı Şubat ayında (% 60.51) elde edilmiş, bunu Ocak (% 56.77), Aralık ( % 51.80) ve Mart (% 51.34) ayları izlemiştir.

This study was carried out in central of Tokat province, in 1998 and 1999, to determine the effect of potassium sulphate application at different rates on the frost resistance of Loring peach variety. Fertilisers were applied in 20 or 25 cm deeps of soil as active doses 0, 100, 200, 300, 400 and 500 g K2O per tree on March 1998. One year old shoot samples were taken in December 1998 and in January, February and March 1999. After that shoots were exposured in frost tests at -20 °C for 8, 16 and 24 hours periods. The highest active bud ratios (respectively 58.19 %, 57.88 % and 57.77 %) were found by applications of 500 g, 200 g, and 300 g K2O /tree. The lowest average active bud ratio (50.01 %) was obtained from control (0 dose). The frost hardiness of shoots taken on February, January, December and March was 60.51 %, 56.77 %, 51.80 % and 51.34 % respectively.