Lise Birinci Sınıf Öğrencilerinin Beden Eğitimi ve Spor Eğitimi Dersine Karşı Tutumlarının İncelenmesi

Tarama modelli araştırmamızın amacı, lise 1. Sınıfta öğrenim gören erkek ve kadın öğrencilerin cinsiyet, okul türü, okul dışında aktif spor yapma durumları gibi değişkenlere göre beden eğitimi ve spora ilişkin tutumlarının karşılaştırılmasıdır. Araştırmamızın evrenini devlet okullarından 117 kadın ve 130 erkek toplam 247 öğrenci, özel okullardan 122 kadın ve 131 erkek toplam 253 lise 1.sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada, Demirhan ve Altay (2001) tarafından geliştirilen Beden Eğitimi ve Spor Tutum Ölçeği (BESTÖ) kullanılmıştır. Araştırmada öğrencilerin cinsiyeti, okul türü ve okul dışında aktif spor yapıp yapmama durumunu tespit etmek amacıyla kişisel bilgi formu geliştirilmiştir. Verilerin analizinde kişisel bilgiler için betimsel istatistik yöntemlerinden frekans (n), yüzde (%), aritmetik ortalama (X) ve standart sapma (Ss) kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; kadın ve erkek öğrencilerin tutum puanları karşılaştırıldığında erkek öğrencilerin tutumlarının kadın öğrencilere göre daha yüksek olduğu görülmüştür. Öğrencilerin spor yapıp yapmama durumlarına göre beden eğitimi ve spor dersine yönelik tutumları incelendiğinde; anlamlı bir farkın olduğu görülmektedir (p<0.05). Buna göre okul dışında aktif olarak spor yapan öğrenciler, spor yapmayan öğrencilere göre beden eğitimi dersine daha olumlu bir tutum sergilemektedirler. Öğrencilerin okudukları okul türüne göre devlet ve özel okul arasında beden eğitimi dersine yönelik tutumları ile ilgili anlamlı bir fark bulunmadığı saptanmıştır(p>0.05). Anket sorularından, Beden eğitimi ve spor eğitimi dersinde korku hissine kapılırım, beden eğitimi dersinde çok sıkılırım, beden eğitimi dersinden daima sıkılırım, sorularına verilen yanıtlar tamamen katılmıyorum ve katılmıyorum cevaplarında yoğunlaşmıştır. Okul ders programlarının her yılında beden eğitimi ve spor dersi olmalıdır, sorusuna öğrencilerin verdikleri cevaplara bakıldığında tamamen katılıyorum ve katılıyorum cevabını verdikleri görülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Tutum, Beden Eğitimi ve Spor Eğitimi

PDF

___

Aracı, H.(2004).Öğretmenler ve Öğrenciler İçin Okullarda Beden Eğitimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Aracı, H.(2006).Öğretmenler ve Öğrenciler İçin Okullarda Beden Eğitimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Avşar, Z.(2009).İlköğretim Öğrencilerinin Beden Eğitimi Dersi Değerlendirme Süreci İle İlgili Görüşlerinin Belirlenmesi. Spor Bilimleri Dergisi: Hacettepe Üniversitesi, 20(3), 081-089.
Bağırgan, T (1992). Okul Sporu İçin Kuramsal Bir Çerçeve Yetişek (Müfredat) Tasarımı, 1. Eğitim Kurumlarında Beden Eğitimi ve Spor Sempozyumu (19-21 Aralık 1991 İzmir), Milli Eğitim Basımevi, Ankara.
Bayköse, N. (2018). Kendinle Konuşma Ölçeği’nin (KKÖ) Beden Eğitimi Dersi İçin Geçerlilik ve Güvenilirliği. Kilis 7 Aralık Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2(1), 8-16.
Bayköse, N., Civar Yavuz, S., Çoban, M., Şahan, H., & Certel, Z. (2016). Role of self talk in prediction of passion level in physical education class environment. Turkish Online Journal of Educational Technology,2016 (December Special Issue), 445-452. Retrieved from www.scopus.com
Bayköse, N., Civar Yavuz, S., Özer, Ö., & Şahin, A. (2017). The role of self-talk and self-efficacy levels of athletes studying at faculties of sport sciences on predicting mental toughness. Turkish Online Journal of Educational Technology, 2017 (December Special Issue), 591-595. Retrieved from www.scopus.com
Canakay,E.U.(2006).Müzik teorisi dersine ilişkin tutum ölçeği geliştirme. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu, 26-28.
Civar Yavuz, S., Bayköse, N., Çoban, M., Şahan, H., & Certel, Z. (2016). Secondary school and high school students’ attitudes comparison of physical education course. Turkish Online Journal of Educational Technology, 2016(December Special Issue), 478-484. Retrieved from www.scopus.com
Demirhan, G., Altay, F.(2001).Lise birinci sınıf öğrencilerinin beden eğitimi ve spora ilişkin tutum ölçeği. II. Spor Bilimleri Dergisi: Hacettepe Üniversitesi, 12(2), 09-20.
Erhan, E. E.,Tamer, K.(2009). Doğu Anadolu bölgesi ilköğretim ve ortaöğretim okullarında beden eğitimi dersi için gereken tesis araç-gereç durumları ile öğrencilerin beden eğitimi dersine ilişkin tutumları arasındaki ilişkiler. Journal of Pyjsical Education and Sport Sciences,11(3).
Güllü, M.,Güçlü, M.(2009). Ortaöğretim öğrencileri için beden eğitimi dersi tutum ölçeği geliştirilmesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(2).
Kangalgil, M.,Hünük, D., Demirhan, G. (2006). İlköğretim, lise ve üniversite öğrencilerinin beden eğitimi ve spora ilişkin tutumlarının karşılaştırılması. Spor Bilimleri Dergisi: Hacettepe Üniversitesi, 17(2), 48-57
Karasar, N.(1999).Bilimsel araştırma Yöntemi, 9.Basım, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
Şahin, A., Bayköse, N., & Civar Yavuz, S. (2017a). Does the undergraduate athletes‟ self talk levels affect imagery levels?. Turkish Online Journal of Educational Technology, 2017 (December Special Issue), 867- 871. Retrieved from www.scopus.com
Şahin, A., Bayköse, N., & Civar Yavuz, S. (2017b). The role of motivational self-talk and life satisfaction on determining the flow experience of undergraduate athletes. Turkish Online Journal of Educational Technology,2017(December Special Issue), 867-871. Retrieved from www.scopus.com
Şişko M., Demirhan G.(2002). ilköğretim okulları ve liselerde öğrenim gören kız ve erkek öğrencilerin beden eğitimi ve spor dersine ilişkin tutumları.Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 23:205-210
Güllü, M., Güçlü, M. ve Arslan, C.(2009). e-Journal of New World Sciences Academy Sports Sciences, 2B0027, 4, (4), 273-288.
Ada, E. N. D., Aşçı, F. H., Çetinkalp, F. Z. K., & Altıparmak, M. E. (2012). Sürekli Optimal Performans Duygu Durum-2 (Sopdd-2) Ölçeğinin Beden Eğitimi Dersi İçin Değerlendirilmesi. Spor Bilimleri Dergisi, 23(2), 43-49.