Büşra Nur TURAN, Alpaslan GÖZLER, Mehmet TURAN, Mahmut İNCETÜRKMEN, Ahmet MEYDANİ

Geleneksel Çocuk Oyunlarına Yönelik Öğretmen Görüşleri

Bu çalışmanın amacı geleneksel çocuk oyunları turnuvasına katılan öğretmenlerin, geleneksel çocuk oyunlarının öğretmen ve öğrenciye katkısını araştırmak ve diğer derslere katkısı ve uygulamaya yönelik durumlarını ortaya çıkarılmasıdır. Çalışmanın örneklem grubunu Kayseri’de görev yapan, Kayseri il milli eğitim müdürlüğü tarafından düzenlenen geleneksel çocuk oyunları turnuvasına katılıp eğitim almış 32 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmaya katılan öğretmenlerden derinlemesine bilgi toplamak amacıyla araştırmacı tarafından yarı yapılandırılmış görüşme formu hazırlanmış, öğretmenler okullarında ziyaret edilerek görüşleri alınmıştır. Öğretmenlerin vermiş olduğu yanıtlar nitel araştırma yöntemlerinden, içerik analizi ile yöntemi ile analiz edilmiştir. Yapılan çalışma sonucu geleneksel çocuk oyunlarının öğrenci-öğretmen ilişkilerine olumlu yansımalarının olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Geleneksel çocuk oyunlarının diğer derslere olan katkısı konusunda öğretmenler, çoğunlukla oyunların öğrencilere odaklanma, özgüven ve motivasyon sağlama gibi bireysel katkılarını ifade etmişlerdir. Geleneksel çocuk oyunların uygulama boyutunda ise zaman yetersizliği, oyunlar için gerekli araç gereçlerin yetersizliği, oyun alanlarının kısıtlı olması ve sınıf mevcutlarının kalabalık olması gibi bir takım olumsuzlukları belirtmişlerdir. Geleneksel çocuk oyunlarına her sınıf düzeyinde daha çok yer verilerek toplumsal değerlerin öğretimi, Türk kültür ve coğrafyasının tanıtımı, sahip olunan toplumsal gelenek, görenek ve kültürel değerlerin gelecek kuşaklara aktarımı sağlanmalıdır.

Anahtar Kelimeler:

Oyun, Geleneksel Çocuk Oyunları, Öğretmen

PDF

___

Aliyeva, E.M. (2008). Geleneksel çocuk oyunlarının eğitimsel değeri ve unutulmaya yüz tutmuş ahıska oyunları, Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XXI (2), 357-367.
Anılan, H., Girmen, P., Öztürk, A., Koçkar, M.T. (2003). Geleneksel çocuk oyunlarının eğitimsel değeri, OMEP Dünya Konsey Toplantısı ve Konferansı Bildiri Kitabı (Kuşadası 3-5 Ekim 2003), 2-10.
Budak, M. (2016). Geleneksel çocuk oyunlarının oryantasyon ve ritim yeteneği üzerine etkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi/ Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Celayir, İ. (2015). İlkokul programı ve fiziki etkinlikler dersinin işlevselliğinin ve geleneksel çocuk oyunlarının uygulanabilirliğine göre incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Fırat Üniversitesi/ Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
Cengiz, S.A. (1997). “Karadeniz ereğli örneğinde çocuk oyunlarının halk bilim açısından değerlendirilmesi”, Çocuk Kültürü, I. Ulusal Çocuk Kültürü Kongresi Bildirileri. Ankara; Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları, 441-476.
Fırat, H. (2013). Çocuk oyunları-eğitim ilişkisi: bezirgân başı örneği, Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8/13, 885-896.
Hacısalihoğlu, K.M. (2017). Geleneksel çocuk oyunlarının matematiğe uyarlanması ve uygulanması sürecindeki kazanım ve problemlere genel bir bakış, Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(6), 2245-2262.
Hazar, Z., Demir, G. T., Namlı, S., Türkeli, A. (2017). Ortaokul öğrencilerinin dijital oyun bağımlılığı ve fiziksel aktivite düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 11 (3), 319-332.
Horzum, M.B., Ayas, T., Çakırbalta, Ö. (2008). Çocuklar İçin bilgisayar oyun bağımlılığı ölçeği. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(30), 76-88.
İşler, H. (1997). Tarihsel kökenleri, yayılma, organizasyon biçimleri ve fonksiyonları bakımından geleneksel aba ve şalvar güreşlerinin incelenmesi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi/ Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Johnson, M.W., Christensen, C.C, Kagermann, H. (2008). Reinventing your business model. Harvard Business Review, 86(12): 50-59.
Kaptan, S. (1991). Bilimsel araştırma teknikleri ve istatistik yöntemleri, Ankara; Bilim Yayınları.
Karataş, Z. (2015). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, Manevi Temelli Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 1 (1), 62-80.
Kavas, Ü.S. (2016). Geleneksel çocuk oyunlarının resim sanatında tematik açıdan değerlendirilmesi (Antalya Örneği). (Yüksek lisans Tezi). Akdeniz Üniversitesi/ Güzel Sanatlar Enstitüsü, Antalya.
Kaya, B.A. (2013). Çevrimiçi oyun bağımlılığı ölçeğinin geliştirilmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi/ Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tokat.
Kıran, Ö. (2011). Şiddet içeren bilgisayar oyunlarının ortaöğretim gençliği üzerindeki etkileri. (Yüksek Lisans Tezi). Ondokuzmayıs Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.
Miles, M.B., Huberman, A.M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Thousand Oaks, CA: Sage
Neuman, W.L. (2012). Toplumsal araştırma yöntemleri: nicel ve nitel yaklaşımlar III. Cilt (5. Basım), İstanbul; Yayın Odası.
Oğuz, M.Ö, Ersoy, P. (2005). Türkiye’de 2004 yılında yaşayan geleneksel çocuk oyunları, Ankara; Gazi Üniversitesi Thbmer Yayınları.
Özden Gürbüz, D. (2016). Geleneksel çocuk oyunları ve eğitimsel işlevleri: emirdağ örneği. International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. 11(14), 529-564.
Özer, A., Gürkan, C., Ramazanoğlu, O. (2006). Oyunun çocuk gelişimi üzerine etkileri. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları. 5 (6), 67 -79.
Sağlam, T. (1997). “Türk çocuk oyunlarında ritüel ögeler”, çocuk kültürü, I. Ulusal Çocuk Kültürü Kongresi Bildirileri. Ankara: Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları, 416-441.
Sönmez, V., Alacapınar, F.G. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri, Ankara; Anı Yayıncılık.
Sümbüllü, Y.Z., Altınışık, M.E. (2016). Geleneksel çocuk oyunlarının değerler eğitimi açısından önemi. Erzurum Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2), 73-85.
T.C. Millî Eğitim Bakanlığı İlköğretim Genel Müdürlüğü. (2010). Çocuk Oyunları Ankara; MEB Yayınevi.
Toksoy, Ç.A. (2010). Yarışma niteliği taşıyan geleneksel çocuk oyunları. Çevrimiçi Tematik Türkoloji Dergisi, 2(1), 205-220.
Yıldırım, A, Şimşek H. (2005), Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, Genişletilmiş 5. Baskı, Ankara; Seçkin Yayıncılık.
Yıldırım, A., Şimşek H.(2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (7. Baskı). Ankara; Seçkin Yayıncılık.