Üniversite Öğrencilerinin Motivasyonel Dindarlık Düzeylerinin Yaş ve Cinsiyet Değişkenlerine Göre İncelenmesi

Yapılan bu araştırmada üniversite öğrencilerinin yaş ve cinsiyet değişkenlerine göre motivasyonel dindarlıkdüzeylerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Araştırmaya Adnan Menderes Üniversitesinin farklıfakültelerinde öğrenim gören 288 öğrenci katılmıştır. Araştırmaya katılan öğrencilerin dindarlık düzeylerininbelirlenmesinde “Motivasyonel Dindarlık Ölçeği” kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS 22.0 programıfrekans analizi, Independent t test ve OneWay ANOVA analizlerinden faydalanılarak değerlendirilmiştir.Çalışmanın sonunda üniversite öğrencilerinde motivasyonel dindarlık düzeyinin yüksek olduğu tespitedilmiştir. Yaş grubu değişkenine göre ele alındığı zaman üniversite öğrencilerinin motivasyonel dindarlıkdüzeylerinin yaş gruplarına göre anlamlı farklılık göstermediği bulunmuştur (p>0.05). Cinsiyet değişkeninegöre öğrencilerin motivasyonel dindarlık düzeylerinin anlamlı farklılık gösterdiği belirlenmiştir (p

Analysis of the Motivational Religiosity Levels of University Students by Age and Gender Variables

In this study conducted, it was aimed to compare the motivational religiosity levels of university students according to age and gender variables. 288 students who study at different faculties of Adnan Menderes University participated in the study. ‘Motivational Religiosity Scale’ was used to determine the religiosity levels of the students who participate in the study. In the analysis process of the data obtained, frequency analysis, Independent t test and One Way ANOVA analyses were used in SPSS 22.0 program. At the end of the study, it was determined that the motivational religiosity level was high among university students. When handled according to the age group variable, it was found that the motivational religiosity levels of university students did not differ significantly according to age groups (p>0.05). When considered according to the gender variable, it was determined that the motivational religiosity levels of the students showed a significant difference according to their gender (p

PDF

___

Abanoz, S. (2008). 6-12 Yaş arası çocukların dini ve ahlaki gelişimlerinde anne ve babaların rolü. Türk Din Psikolojisi Dergisi, (1), 111-138.
Abuzar, C. (2011). Dinin toplumsal yaşam üzerindeki etkisi. Harran Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 26(26), 143-153.
Akbaş Ö. S. (2019).Kadınların dini tutum ve davranışları (Van il merkezi örneği). Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İzmir.
Apaydın, H. (2010). Münchner motivasyonel dindarlık envanteri: boyutsal kontrol ve denetim. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 10(2), 287-312.
Arslan, H. (2009). Dinî tutumların oluşum, gelişim ve değişimi. Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (ÇÜİFD), 9(1), 77-96.
Aydın, C. (2017). Üniversite öğrencilerinin dini tutum ile hayattaki anlam düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(4), 89-108.
Balcı, A. F. (2018). Kişisel değerler ve dindarlık ilişkisi üzerine bir inceleme. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7(5), 40-63.
Baynal, F. (2015). Yetişkinlerde dindarlık ve ruh sağlığı ilişkisinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4(1), 206-231.
Baynal, F. (2017). Kadınların üye olduğu dini grupların tutum ve davranışlara etkisinin toplumsal cinsiyet bağlamında incelenmesi. İslami İlimler Dergisi, 12(3), 191-220.
Can, A. (2014). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. 2. Baskı. Ankara: Pegem Akademi.
Çekin, A. (2013). Dindarlık boyutları ve din öğretimi: ilk ve ortaöğretim din kültürü ve ahlâk bilgisi dersi öğretim programları (2010) çerçevesinde bir analiz. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(4), 245-261.
Çolak, M. (2006). Orta yaş döneminin psikolojik, dini inanış ve davranış özellikleri - Kayseri/Hacılar örneği. Yüksek Lisans Tezi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kayseri.
Çoştu, Y. (2009). Toplumsallaşma sürecinde dindarlığı etkileyen faktörler (Samsun örneği).Yüksek Lisans Tezi. Ondokuzmayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Samsun.
Çömez-Polat, F. (2019). Türkiye’de değişen dindarlık göstergeleri ve sosyal medya. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
Doğan, Ş. (2007). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin dini tutumları (Ankara örneği). Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
Doruk, A. (2019). Demografik değişkenlere göre dini tutumlar: Konya örneği. Yüksek Lisans Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Isparta.
Dursun, A. (2020). Beden eğitimi öğretmeni adaylarının dindarlık düzeylerinin ve dini gruplara yönelimlerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Gaziantep Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Gaziantep.
Ferşadoğlu, S. (2013). 15-18 yaş Lise öğrencisi kızların dinî tutum ve davranışları (Yalova örneği).Yüksek Lisans Tezi. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Sakarya.
Giddens A. ve Sutton P.W. (2013). Sosyoloji. Malden MA, USA: Kırmızı Yayınevi.
Grom, B. ve Hellmeister, G. (1998). Münchner Motivations Psychologisches ReligiositätsInventar(MMRI): 181-203.
Gülen, A.Y. (2007). Kentleşme sürecinde dinî tutum ve davranışların değişimi (Ankara örneği). Yüksek Lisans Tezi. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Sakarya.
Güllü, İ. (2003). Almanya’daki III. kuşak Türk gençlerinin dinî tutum ve davranışları- Köln örneği. Yüksek Lisans Tezi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kayseri.
Güneş, A. (2014). Sosyolojik olarak din ve toplum ilişkileri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,24(1), 153-164.
Gürhan, N. (2010). Kadın akademisyenlerin din algılarının sosyolojik tahlili: Dicle üniversitesi ve Mardin Artuklu Üniversitesi örneği. Yüksek Lisans Tezi. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Diyarbakır.
Horozcu, Ü. (2010). Tecrübî araştırmalar ışığında dindarlık ve maneviyat ile ruhsal ve bedensel sağlık arasındaki ilişki. Milel ve Nihal, 7(1), 209-240.
İmamoğlu, A. (2011). Üniversite gençliğinde dinî inanç ve umutsuzluk ilişkisi. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 13(23), 205-244.
İnce, N. (2019). Dindarlık ve psikolojik dayanıklılık ilişkisi: Burdur örneği. Yüksek Lisans Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Isparta.
Karabağ, R. (2019). Öğretmenlerin dinî tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, (47), 531-565.
Kavas, E. (2013). Demografik değişkenlere göre dinî tutum. Akademik Bakış Dergisi, 38, 1-20.
Kaya, M. ve Aydın, C. (2011). Üniversite öğrencilerinin dini inanç ile ahlâki olgunluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 30(30), 15-42.
Kılavuz, M. A. (2005). Anne baba örnek davranışlarının çocukların ve ergenlerin dinî kişiliğinin oluşumuna etkileri. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 14(2), 41- 58.
Kımter, N. (2008). Üniversiteli gençlerde dindarlık ile benlik saygısı arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2(2), 39- 60.
Kurt, A. (2009). Dindarlığı etkileyen faktörler. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 18(2), 1-26.
Kuzgun, Y. ve Sevim, S. A. (2004). Kadınların çalışmasına karşı tutum ve dini yönelim arasındaki ilişki. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(1), 14-27.
Novruzova, G. (2012). Halk dindarlığı üzerine bir din sosyolojisi araştırması-Derbent (Dağıstan örneği). Doktora Tezi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kayseri.
Tetik, H. O. (2020). Anne baba tutumları ve ailede çocuğun dinî gelişimi. Universal Journal of Theology, 5(2), 135-171.
Uysal, V. ve Turan, Y. (2019). Üniversite öğrencilerinde sürekli kaygı, dindarlık ve saldırganlık eğilimleri arasındaki ilişkiler. Bilimname XL, 2019(40), 67-104.
Uysal, V.ve Turan, Ş.(2014). Motivasyonel dindarlık ölçeği (MMRI) üzerine bir değerlendirme. Journal of Islamic Research, 25(1), 15-27.
Yakut, S. (2016). Öğretmenlerde yabancılaşma, yalnızlık ve dindarlık ilişkisi: Polatlı örneği. Doktora tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Isparta.
Yapıcı, A. (2012). Kadın dindarlığı algısal bir yanılgı mı, yoksa gerçeklik mi. Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 60-67.
Yapıcı, A. (2016). Cinsiyete göre farklılaşan dindarlıklar ve kadınlarda dinsel yaşamın farklı görüntüleri. Dini Araştırmalar, Kadın Özel Sayısı, 131-161.
Yıldırım, S. ve Gürsu, O. (2021). Yetişkinlerde Dindarlık ve Psikolojik Dayanıklılık İlişkisi. Turkish Academic Research Review, 6(1), 27-54.
Yılmaz, K. (2013). Üniversite öğrencilerinin dini yönelimleri ile bireysel değerleri arasındaki ilişki. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(29), 129-146.
Yılmaz, S. (2016). Ortaöğretim öğrencilerinin dindarlık düzeyi ile problemli internet kullanımı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Çanakkale.